Όταν το μακρινό 2011 ξεκινούσε η δεύτερη φάση της ανάπλασης της παραλίας, μου τηλεφώνησε μια φίλη, η οποία δυστυχως δεν είμαι πλέον ανάμεσα μας, για να μου εκφράσει την απογοήτευση της γιατι στο νέο σχέδιο, που πια θα εφαρμοζόταν, προβλεπόταν η αντικατάσταση των λιγουστρων..
Ήταν παρα πολύ σαφής. Ξέρεις, μου είπε, πόσες ερωτικές ιστορίες είχαν συμβεί μπροστά από αυτά τα φυτά;
Δεν ήξερα, αλλά η αλήθεια είναι οτι το φανταζομουν.
Και δεν ήταν η μόνη. Μια άλλη φίλη, η οποία δήλωνε και αρχιτέκτονας αναρωτιόταν γιατί να υποστεί ένα έργο, το οποίο δεν ήξερε ότι ήταν ετσι.
Είχα καμία υποχρέωση να δω τα σχέδια όταν δημοσιεύθηκαν; μου είπε απολύτως φυσικά.
Τουλαχιστον στην ανάπλαση της πλατείας Αριστοτέλους, τέτοιο θέμα δεν πρόκειται να υπάρξει.
Διότι αν κάτι είναι βέβαιο, είναι ότι από τότε που παρουσιάστηκαν τα σχέδια, δέχτηκαν τόσο σχολιασμο που κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν είχε ακούσει ότι θα γίνει ανάπλαση.
Η αλήθεια είναι ότι η ανάπλαση με φοίνικες ξένισε.
Αλλά αν δεν ήταν φοίνικες αλλά ήταν πχ αρμυρίκια, θα γινόταν με ενθουσιασμό αποδεκτή η πρόταση;
Δεν θα υπήρχαν αυτοί που θα είχαν αντιρρήσεις για τα αρμυρίκια;
Δε θα ξεχείλιζαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ειρωνείες για την "αισθητική του αρμυρικίου";
Προφανώς είναι αδύνατο να διανοηθεί κανείς ότι θα υπήρχε πρόταση που θα γινόταν ομόφωνα αποδεκτή.
Ή ίσως θα μπορούσε…
Αν την είχε εισηγηθεί ο Στάλιν ή ο Κιμ Γιονγκ Ουν…
Αλλά καλώς ή κακώς αυτό δεν συμβαίνει.
Μπορεί λοιπόν να δημιουργηθεί ένα μεγάλο μέτωπο απόρριψης της αισθητικής του φοίνικα.
Το πρόβλημα δεν είναι τι θα αντικαταστήσει την αισθητική του φοινικα αλλά πώς θα επιλεγεί αυτό.
Δυστυχώς οι μελέτες δεν επιλέγονται με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες.
Προς το παρόν τουλάχιστον δεν διαφαινεται
ενδεχόμενο να προκηρυχθεί τοπικό δημοψήφισμα με το ερώτημα "φοίνικες ή πλάτανοι" διότι στις πλατείες των περισσότερων χωριών υπάρχει ένας ιστορικός πλάτανος
Και αν αυτή η μελέτη καταπέσει εξαιτίας των σφοδρών αντιρρήσεων στο facebook, την επόμενη θα την επιλέξει επίσης μια επιτροπή ανάλογη με αυτήν που επέλεξε τους φοίνικες.
Κάποιοι καθηγητές πανεπιστημίου που λογικα ξέρουν καλύτερα και κάποιοι αρχιτέκτονες.
Μπορεί κάποιος να προτείνει, οι μελέτες να εξετάζονται από επιτροπή που θα σχηματίζεται μετά από κλήρωση μεταξύ των δημοτών.
Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση, οι συμμετέχοντες θα αποκλείονται.
Οπότε η απαξίωση των μελών της Επιτροπής, στην οποία κάποιοι ήδη καταφεύγουν, δεν έχει κανένα νόημα.
Αν σε αυτήν την επιτροπή δε, τύχαινε να κληρωθω εγώ, δεν θα πήγαινα.
Γιατί δεν ξέρω πώς να αξιολογήσω από σχέδια κάποιων δεκάδων εκατοστών την εικόνα που θα έχουν στο πεδίο των δεκάδων στρεμμάτων.
Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας.
Το πρόβλημα δεν είναι η μελέτη, το πρόβλημα είναι ο Ζέρβας. Διότι η κάθε αντιπολίτευση θεωρεί υποχρέωση της να υπονομεύει την εκάστοτε διοίκηση.
Αν δε καταφέρει η συζήτηση μεταφερθεί στην "αισθητική των φοινίκων", θα έχει κερδίσει κιόλας.