«Η διεθνής συνεργασία για τη ρύθμιση των αγορών και των πολυεθνικών είναι απαραίτητη αν θέλουμε να σώσουμε το κοινωνικό κράτος, το κράτος δικαίου και τις δημοκρατίες μας από τη αυθαίρετη ισχύ του μεγάλου πλούτου» τόνισε στην παρέμβασή του επί του νομοσχεδίου που ενσωματώνει ευρωπαϊκή οδηγία για τη φορολόγηση μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. «Αφού πράγματι το καπιταλιστικό σύστημα είναι διεθνοποιημένο, και ο εξανθρωπισμός του μόνο μέσα από αγώνες διεθνείς και μεταρρυθμίσεις διεθνείς θα προκύψει. Ας το έχουμε αυτό σοβαρά υπόψη μας στις επερχόμενες ευρωεκλογές» επισήμανε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Όπως είπε, «η επικράτηση συντηρητικών δυνάμεων σημαίνει συνεχή αύξηση της ανισότητας, μεγαλύτερη φτωχοποίηση των χωρών μας, στέρηση κρίσιμων εσόδων από την ΕΕ και μεγαλύτερη ισχύ για τον πλούτο». Αντιθέτως, πρόσθεσε, «μια Ευρώπη προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων μπορεί να σηκώσει το ανάστημα της και να επιβάλει δικαιοσύνη, ισότητα και βιώσιμη, αξιοβίωτη ανάπτυξη».
Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε σε στοιχεία διεθνών οργανισμών για την ανισότητα του πλούτου, μαζί με την «οποία έρχεται και η τεράστια ανισότητα εξουσίας»: Το διεθνές κεφάλαιο επανέρχεται δριμύτερο στο εθνικό πεδίο με τα λόμπυ ή τη διαφθορά, επηρεάζοντας ή εξαγοράζοντας πολιτικούς, δικαστές, όργανα της τάξης. Αλλά και εξαγοράζοντας ΜΜΕ, τράπεζες, ποδοσφαιρικές ομάδες, κ.λπ., παρεμβαίνοντας καθοριστικά στη δημοκρατική πολιτική ζωή. Αιχμαλωτίζει την πολιτική ζωή. Φαινόμενα δυστυχώς γνωστά, πολύ γνωστά, στη χώρα μας, επισήμανε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και συνέχισε: «Δηλαδή, υπονομεύει και το κράτος δικαίου, αλλά υπονομεύει και κάθε θεσμό δημοκρατίας και δημοκρατικού ελέγχου.»
Κατά τον πρώην πρωθυπουργό, «αυτή η λαίλαπα ανισότητας σε πλούτο και εξουσία, φτωχοποίησης και υπονόμευσης της δημοκρατίας, μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με δυο τρόπους:
- Ο πρώτος, είναι η ισχύς, η ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών και του κράτους δικαίου, σε εθνικό επίπεδο. Έλεγχος της ασυδοσίας και της αυθαιρεσίας. Κάτι στο οποίο υπολειπόμαστε ως χώρα και είχαμε την ευκαιρία διεξοδικά να συζητήσουμε την προηγούμενη βδομάδα με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών.
- Ο δεύτερο τρόπος, δεν είναι η φυγή στον εθνικισμό, την εύκολη δημαγωγία και στην απομόνωση τύπου Brexit ή Όρμπαν. Είναι το αντίθετο. Είναι η συνεργασία σε διεθνές ή σε περιφερειακό επίπεδο για τον εξανθρωπισμό της παγκοσμιοποίησης. Δηλαδή, με σοβαρές ρυθμίσεις στις διεθνείς αγορές και στα πολυεθνικά συγκροτήματα ελέγχοντας τον πλούτο και την ισχύ τους».