Γαλλία: Ολυμπιακή… εκεχειρία τέλος

Επιμέλεια: Δήμητρα Τσαμποδήμου

Αγώνες που θα νοσταλγήσουν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι, οι Ολυμπιακοί που διοργάνωσε το Παρίσι και οι καινοτομίες τους πολλές. Μία απ’ αυτές, άθελα των διοργανωτών, καθώς η Γαλλία έγινε η πρώτη χώρα χωρίς κυβέρνηση (ή έστω υπηρεσιακή) που φιλοξένησε την μεγαλύτερη γιορτή του πλανήτη και ταυτόχρονα την πιο δύσκολη. Και τα κατάφερε περίφημα με τον Εμανουέλ Μακρόν να παίρνει το χρυσό στο αγαπημένο του σπορ: την προβολή και τις αγκαλιές σε δημοφιλείς αθλητές.

Σύμφωνα με τον Guardian, ο Γάλλος Πρόεδρος είχε ανέκαθεν μία στενή σχέση με τους σταρ του αθλητισμού. Άλλωστε, ποιος ηγέτης Δυτικού κράτους τόλμησε ποτέ να ανακατευθεί τόσο άμεσα και χωρίς να τηρεί κανένα πρόσχημα με ιδιωτικές εταιρείες (και μάλιστα… πετρελαϊκών συμφερόντων) όπως είναι η Παρί Σεν Ζερμέν, προκειμένου να πείσει τον Κίλιαν Μπαμπέ να μείνει στη χώρα; Στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, κανείς δεν… γλίτωσε από την αγκαλιά του Μακρόν.

Όμως, οι μέρες της… αφθονίας του είναι μετρημένες καθώς με το σβήσιμο της Φλόγας, η επιστροφή στα δύσκολα της εκλογικής αναμέτρησης για τη νέα γαλλική Βουλή, μετά το χαοτικό αποτέλεσμα του περασμένου μήνα, είναι μονόδρομος.

Πάντως, εκτός από την ομάδα της Γαλλίας που τα πήγε περίφημα, κερδισμένος από τους Αγώνες ήταν και ο Γάλλος Πρόεδρος. Μέχρι πρόσφατα, η άνοδος της δημοτικότητας του Μακρόν ήταν μέτρια -δημοσκόπηση της Elabe στο Les Echos την 1η Αυγούστου διαπίστωσε ότι το 27% των Γάλλων τον εμπιστευόταν για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα προβλήματα της χώρας, μία άνοδος δύο μονάδων από τις αξιολογήσεις του στις αρχές Ιουλίου.

Εβδομάδες πριν από τους Αγώνες, ο Μακρόν πήρε το στοίχημα να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές, αφού η ακροδεξιά κατατρόπωσε την κεντρώα ομάδα του στις ευρωπαϊκές εκλογές. Στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών, η ακροδεξιά σημείωσε άνοδο, πυροδοτώντας φόβους ότι το κόμμα της Μαρίν Λεπέν θα μπορούσε να αναλάβει την κυβέρνηση πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Αλλά στον δεύτερο γύρο, το κόμμα του κέντρου και της αριστεράς συγκρούστηκαν με την ακροδεξιά. Η μεγάλης κλίμακας τακτική ψηφοφορία από τους Γάλλους ψηφοφόρους σήμαινε ότι μία αριστερή συμμαχία κέρδισε τις περισσότερες έδρες, αλλά δεν είχε μία πλειοψηφία εργασίας στο κοινοβούλιο. Ο Μακρόν δέχεται τώρα πιέσεις να διορίσει νέο πρωθυπουργό πριν από την τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων, στις 28 Αυγούστου, αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη από ποιο κόμμα μπορεί να προέλθει.

Ο Μακρόν έχει θέσει σε αναμονή την εσωτερική πολιτική για τους Αγώνες -μία «ολυμπιακή εκεχειρία», την αποκάλεσε- και βασίζεται σε μία υπηρεσιακή κυβέρνηση που έχει ήδη παραιτηθεί.

Ο Πρόεδρος δεν έμεινε στο Παρίσι καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης: πήγε στην προεδρική θερινή κατοικία στη Μεσόγειο. Αλλά πέταξε πίσω για μία θριαμβευτική στιγμή: Παρασκευή 2 Αυγούστου, γνωστή πλέον στη Γαλλία ως Gold Medal Friday. Το αεροπλάνο του προσγειώθηκε έξω από το Παρίσι το απόγευμα και χαιρέτησε τους ιππείς της Γαλλίας, μετά πήγε στο beach volley, έσπευσε να συγχαρεί τον Riner και τον Dicko στο τζούντο, κατευθύνθηκε στην πισίνα για το χρυσό του Marchand και μετά πήγε στο Saint-Quentin-en-Yvelines για στους αγώνες BMX, όπου η Γαλλία πήρε χρυσό, ασήμι και χάλκινο.

Το ύψος του πολιτικού κεφαλαίου που μπορεί να κερδίσει ο Μακρόν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες μένει να φανεί. Πριν από τους Αγώνες, η κοινή γνώμη χαρακτηριζόταν από απαισιοδοξία, ανησυχία και σύγχυση για την εθνική πολιτική, με έλλειψη κατανόησης, ειδικά στην αριστερά, σχετικά με το γιατί ο Μακρόν είχε προκηρύξει ξαφνικές πρόωρες εκλογές και στη συνέχεια αγνόησε το αποτέλεσμα μη διορίζοντας νέα κυβέρνηση ώρα για την εκδήλωση.

Η αθλητική ευφορία δεν έχει πάντα μόνιμο αντίκτυπο στη γαλλική πολιτική, όπως ανακάλυψε ο Μακρόν το 2018, έναν χρόνο μετά την πρώτη του εκλογική νίκη, όταν η Γαλλία κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου ανδρών. Μήνες αργότερα, οι διαμαρτυρίες των κίτρινων γιλέκων για τον φόρο καυσίμων οδήγησαν στις μεγαλύτερες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις εδώ και χρόνια.

Το ποιος θα επωφεληθεί περισσότερο πολιτικά από τους Αγώνες μένει επίσης να φανεί. Η προσφορά του Παρισιού προετοιμάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την αριστερά και οι τοπικοί αριστεροί ηγέτες -συμπεριλαμβανομένης της σοσιαλίστριας δημάρχου του Παρισιού, Anne Hidalgo και των σοσιαλιστών δημάρχων των γύρω πόλεων όπως το Saint-Denis και το Saint-Ouen- ήταν στην πρώτη γραμμή. Αλλά η Valérie Pécresse, ο δεξιός ηγέτης του Île-de-France, της περιοχής στην οποία βρίσκεται το Παρίσι, έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο, μαζί με τους κεντρώους του Μακρόν.

Ο Μακρόν προσπάθησε να προτείνει αυτό δείχνει πώς μπορούν να συνεργαστούν Γάλλοι πολιτικοί από διαφορετικά κόμματα. Όμως, καθώς το νέο κοινοβούλιο είναι βαθιά διχασμένο και αντιμετωπίζει μία δύσκολη μάχη για να εγκρίνει έναν προϋπολογισμό το φθινόπωρο, η ενίσχυση των Ολυμπιακών Αγώνων είναι απίθανο να είναι αρκετή για να εξομαλύνει τις πολιτικές ρωγμές μακροπρόθεσμα.