ΑΠΟΨΕΙΣ

Δεν ξέρω το αποτέλεσμα του ιστορικού αγώνα Ουκρανία - Αγγλία στο Ολυμπιακό Στάδιο της Ρώμης που κέρδισε το παγκόσμιο ενδιαφέρον με τον πόθο των Άγγλων για ένα τρόπαιο. Ξέρω ότι αυτό το κείμενο θα διαβαστεί «κάπως», αλλά ίσως αξίζει τον κόπο.

Τώρα που γράφω, βλέπω ότι οι προληπτικοί επισημαίνουν πως η Αγγλική ομάδα είναι η μόνη που δεν έχει δεχθεί γκολ στα πρώτα τέσσερα ματς, και η τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, όταν η εθνική Αγγλίας είχε φτάσει έως τον τελικό με μηδέν παθητικό. «It’s coming home», τραγουδούσαν απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας… Αρκούσαν όλα αυτά όμως;

Γιατί μερικοί είμαστε με τα « λιοντάρια»;

Εννοώ την Εθνική Αγγλίας και όχι τα «λιοντάρια» της μπλε ομάδας του φετινού Ελληνικού survivor των ημερών του Τζέιμς Καφετζή.

Ίσως «φταίει» που η ευρισκόμενη στα σπάργανα τότε ασπρόμαυρη τηλεόραση της ΥΕΝΕΔ, στα τέλη του 1970 μετέδιδε σε «κονσέρβα» ματς του Αγγλικού πρωταθλήματος και μας έφερνε κοντά στους μεγάλους άσους της εποχής (Μουρ, Μπεστ, Μπανκς, Τσάρλτον, Χαρστ κ.ά.), εξάπτονταν τη παιδική τότε φαντασία μας.

Ίσως φταίει που το μαγικό για τους Άγγλους καλοκαίρι 1966, των Μπιτλς και της ποπ ροκ έξαρσης, της μίνι φούστας, της σεξουαλικής επανάστασης και της Κάρναμπι Στριτ, στην κορύφωση των swinging sixties, μας πήγε στο… Κάμελοτ όταν η 40χρονη τότε βασίλισσα Ελισάβετ (σήμερα είναι 95 ετών…) απένειμε στον αξέχαστο Μπόμπι Μουρ το τρόπαιο του Παγκόσμιου Κυπέλου. Ένα έθνος στοιχημένο πίσω από την ελπίδα να κάνει πάλι απονομή, αυτή τη φορά του επάθλου του Euro στον Χάρι Κέιν .

Ίσως φταίει η γενικευμένη αίσθηση ότι στην Πρέμιερ Λιγκ παίζεται το πιο καθαρό ποδόσφαιρο με τις συγκριτικά πιο «πενήντα – πενήντα» διαιτησίες, γιατί κακά τα ψέμματα σε πολλές προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες υπήρξαν «παράγκες» .

Σίγουρα φταίει η μέχρι πλήξεως σταθερή επικράτηση των Γερμανών επί των Άγγλων σε όλους τους θεσμούς επί 55 χρόνια, μετά την λαμπερή αλλά καταραμένη παράταση του 1966 που βρήκε νικητές τους Άγγλους με 4-2 αλλά και με τη ρετσινιά του γκολ του Χαρστ που μπήκε -δεν- μπήκε.

Ίσως τέλος διότι η μπάλα δεν είναι μόνο σώβρακα και φανέλες, αλλά και φιλοσοφία και ρομαντισμός και σ’ αυτό οι Άγγλοι μας έχουν προσφέρει ιδέες, αθάνατες ατάκες και ρητά.

Σαν κι αυτό του περίφημου παλιού διεθνή παίκτη της Αγγλίας και τηλεσχολιαστή Γκάρι Λίνεκερ «Το ποδόσφαιρο είναι ένα απλό άθλημα: 22 παίκτες κυνηγούν μια μπάλα για 90 λεπτά και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί»!

Την ατάκα την ξεστόμισε μετά τον αποκλεισμό της ομάδας του από τη Γερμανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Και τελικά πριν από λίγες μέρες στον προσωπικό λογαριασμό του στο Twitter πόσταρε το ακόλουθο μήνυμα: «Νομίζω ότι είναι η ώρα, η φράση ‘στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί’ να πάει για… ύπνο. Αναπαύσου εν ειρήνη»!

Τα «τρία λιοντάρια», η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Αγγλίας έχει χαρακτηριστεί επί μισόν αιώνα ,ως μία από τις πιο «λούζερ» όλων των εποχών. Μέχρι να έρθει ο θρίαμβος επί της Γερμανίας με 2-0 στο Euro με γκολ των Στέρλινγκ και Κέιν.

Για τους νεότερους ας μεταφερθούμε στο 1966. Ιδού πως έζησε η Τίνα Μουρ, η σύζυγος τότε του εμβληματικού αρχηγού Μπόμπι, από τις κερκίδες του Γουέμπλεϊ τα τελευταία δευτερόλεπτα του τελικού, μαζί με τις γυναίκες των άλλων διεθνών. Το σκορ είναι 3-2 στην παράταση αφού προηγήθηκε εκείνο το πολυσυζητημένο γκολ, σε σουτ του Χαρστ, με τη μπάλα να πηγαίνει στο δοκάρι και στη γραμμή του τέρματος:

«Βλέπω τον Μπόμπι μου. Με το κεφάλι ψηλά και το φως του ήλιου στα σγουρά ξανθά του μαλλιά. Είναι εκεί τρέχοντας πάνω κάτω επί δύο ώρες κι όμως δείχνει τόσο κομψός και ήρεμος σα να μπήκε μόλις τώρα στον αγωνιστικό χώρο. Κατεβάζει με το στήθος τη μπάλα κάτω. Μια κοντινή μπαλιά στον Μπολ που του την επιστρέφει Και τώρα που; Ο Μπόμπι ψάχνει.

Νιώθω τα δάχτυλα της Τζούντιθ Χαρστ να πιέζουν με αγωνια και δύναμη το μπράτσο μου. Ο Τζεφ εξουθενωμένος τρέχει προς την αντίπαλη περιοχή περιμένοντας τη μπάλα.

«Όχι Μπομπ μη ρισκάρεις». Ο Τζάκι Τσάρλτον ουρλιάζει και αυτός χωρίς να τον ακούμε, αλλά φαίνεται από το φουσκωμένο Μήλο του Αδάμ. Το ίδιο σκέφτονται όλοι. Λίγα δευτερόλεπτα μένουν. Πέτα την # * % την μπάλα στην κερκίδα!

… Λίγα δευτερόλεπτα που φαίνονται μια αιωνιότητα. Ο Μπόμπι δίνει στον Χαρστ. Ο κόσμος μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο. Ο Kenneth Wolstenholme, σπίκερ του BBC, τους βλέπει και λέει το πρώτο μέρος της ιστορικής του φράσης: «Νομίζουν ότι όλα έχουν τελειώσει…» (They think it; s all over…).

Ο Τζεφ σουτάρει με φουσκωμένα τα μάγουλα όπως πάντα και η μπάλα πάει και αναπαύεται στα δίχτυα 4-2!

Ο Kenneth συμπληρώνει: «It is now»! Φράση που σπέρνει ρίγη στα λίβινγκ ρουμ όλης της Αγγλίας…

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 4 Ιουλίου 2021