Δύο (βασανιστικά) χρόνια μετά την τελευταία τους συναυλία στη γενέθλια πόλη τους, οι Polkar, (oι μεθυσμένοι χορευτές που τραγουδάνε φάλτσα, όπως σημαίνει το όνομά τους ακόμα και αν το σχήμα δεν έχει τίποτα φάλτσο πάνω του) επιστρέφουν για να κάνουν το «Μεγάλο Μπαμ»!
Το μόνο που χρειάζονται για να αναστήσουν τα μυθικά γλέντια τους στην πόλη είναι η παρεΐστικη διάθεσή τους (φύσει ανεξάντλητη), το κέφι μας (αν δεν έχεις, άκου Polkar) και πολύ glitter.
Λίγο πριν ανατιναχτούμε χορεύοντας στο ρυθμό τους - και γεμίσουμε κομφετί την πόλη – ο front man της μπάντας που με κάθε τραγούδι της ανεβάζει και λίγο πιο ψηλά το επίπεδο της σεροτονίνης μας, μιλά για την επάνοδό τους στην «πατρίδα», τον «σουτιενοπόλεμο» που παίζουν με το κοινό και μοιράζεται ιστορίες πίσω από γνωστά και αγαπημένα τραγούδια τους.
«Το ότι επιστρέφουμε στη Θεσσαλονίκη μετά από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα μας φαίνεται σαν ψέμα. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να δραστηριοποιούμαστε στην Αθήνα αλλά πάντα η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη είναι επιστροφή στη ρίζα. Προσωπικά έχω πολύ καιρό να έρθω στη Θεσσαλονίκη οπότε για μένα αυτό το live είναι ακόμα μία ευκαιρία να δω και πάλι την πατρίδα μου.
Για έναν Θεσσαλονικιό που μένει αλλού πολλά χρόνια κάθε επιστροφή στην πόλη είναι σαν να γυρίζει σε μία μνήμη που του γλυκαίνει την ψυχή. Επίσης το κοινό της πόλης πάντα κάνει μεγάλο χαμό με τους Polkar και είναι και για εμάς μία πολύ καλή αφορμή να κάνουμε ένα πάρτι», εξηγεί ο Γιώργος Παπαγεωργίου.
Γενηθήτω η… μπάντα!
Και εγένοντο οι Polkar; Όχι. Η καλλιτεχνική γέννηση του συγκροτήματος προέκυψε από άλλη ιστορική φράση και συγκεκριμένα από το «πάμε να τζαμάρουμε» που είπαν δύο φίλοι μεταξύ τους. Λίγες πρόβες, ένα γιουκαλίλι και μερικές μπίρες αργότερα ήρθε και το πρώτο live. Τα μέλη του συγκροτήματος άρχισαν να αυξάνονται και τελικά προέκυψε η σύνθεση που απολαμβάνουμε σήμερα. Ύστερα από επτά χρόνια ζωής και δημιουργίας των Polkar ο Παπαγεωργίου επιμένει πως «οι Polkar ήρθαν για να σώσει η μουσική τον κόσμο μου»:
«Η δημιουργία της μπάντας ξεκίνησε από μία καθαρά προσωπική αφορμή. Πριν επτά χρόνια στη Θεσσαλονίκη εν μέσω καλοκαιριού και μιας δύσκολης προσωπικής περιόδου, με τη μαυρίλα να φουντώνει μέσα μου, είχα την ανάγκη να αποφορτιστώ και ήθελα να βρεθώ με τον παιδικό μου φίλο, Γιάννη Κυρατσό, και να τζαμάρουμε στο στούντιο κάποια κομμάτια. Είχα πάρει και ένα γιουκαλίλι και μάθαινα τραγούδια οπότε μετά από κάποιες πρόβες με μπίρες κάναμε ένα live οι δυο μας σε ένα μπαράκι στα Λαδάδικα. Αυτό ήταν η πρώτη αφορμή και το ένα έφερε το άλλο. Κάποια στιγμή φτάσαμε τα επτά μέλη και καταλάβαμε ότι έχουμε μία μπάντα την οποία βάφτισα μετά και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.»
Περνούν καλά κι αυτό βγαίνει στον κόσμο
Οι Polkar είναι η παρέα που περνάει καλά πάνω και πίσω από τη σκηνή γεγονός που δίνει στις εμφανίσεις τους μία παρεΐστικη διάθεση και τις αναβαθμίζει σε γλέντια. Αυτός ήταν άλλωστε και ο σκοπός τους από την αρχή με τον Παπαπγεωργίου να ξεκαθαρίζει πως «δεν έχουμε καμία αίσθηση σοβαροφάνειας ως μπάντα»:
«Θέλουμε να φτιάχνουμε ένα γλέντι, ένα πανηγύρι. Να νιώθει ο κόσμος ότι βγήκε με φίλους, χόρεψε και την επόμενη μέρα να έχει τη γλυκιά κούραση από ένα ξέφρενο παρεΐστικο πάρτι.
Ο λόγος που φτιάχτηκε και συνεχίζεται η μπάντα είναι ότι σε κάθε μας εμφάνιση και πρόβα είμαστε μία παρέα. Προσωπικά μου κάνει καλό και σε υπαρξιακό βαθμό. Αν ήμουν σόλο καλλιτέχνης δεν θα είχα αυτή την χαρά στη σκηνή. Είμαστε παιδιά που μεγαλώσαμε στα 90’s και ακούγαμε “Ξύλινα σπαθιά” και “Μωρά στη φωτιά”. Μάθαμε από νωρίς την έννοια των φίλων που φτιάχνουν μία μπάντα με κοινό στόχο τη μουσική. Αυτό το δέσιμο είναι κάτι τόσο ιδιαίτερο και το κάθε live είναι η μία αφορμή να βρεθούμε σαν παρέα και να περάσουμε καλά.»
Τους πετούν εσώρουχα στη σκηνή
Ένα τυπικό live των Polkar είναι ίσως η καταλληλότερη απάντηση σε όποιον είπε πως «σταρ δεν γίνεσαι, γεννιέσαι». Δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους στη σκηνή και μερικά…. εσώρουχα στο κοινό με την παρότρυνση να τους τα πετάξουν στο αποκορύφωμα του live έγιναν rock star… με το στανιό! Aυτή η ιδιαίτερη «τελετουργία» καθιερώθηκε και ο λεγόμενος «σουτιενοπόλεμος» είναι το γνωστό έθιμο που κάθε φίλος των Polkar που σέβεται τον εαυτό του περιμένει με αγωνία σε κάθε τους εμφάνιση.
«Κάπου στα μέσα της κάθε συναυλίας μοιράζουμε στον κόσμο γυναικεία και αντρικά εσώρουχα ώστε να τα πετάξουν κάποια στιγμή στη σκηνή και να νιώσουμε λίγο rock star με το στανιό. Αυτό ξεκίνησε πριν τέσσερα περίπου χρόνια σε ένα live μας στην Αθήνα και καθιερώθηκε ως έθιμο.»
Δύο κομμάτια με ιστορία
Ζητώντας από τον Γιώργο Παπαγεωργίου να θυμηθεί και να μοιραστεί δύο τραγούδια της μπάντας και την ιστορία τους εκείνος ανατρέχει στο «Αγάπησέ με» και το «Η ζωή μου είναι σκατά». Σύμφωνα με τον ίδιο, το πρώτο από τα δύο χρειάστηκε τρία ολόκληρα χρόνια για να γραφτεί και να παρουσιαστεί ολοκληρωμένο στο κοινό, σε αντίθεση με το δεύτερο που είναι homemade και "βγήκε" από την πρώτη κιόλας ηχογράφηση:
«Από τα πρώτα κομμάτια που είχα γράψει ήταν το “Aγάπησέ με”. Παρότι ο κόσμος το γνώρισε πριν τρία χρόνια με την κυκλοφορία του δίσκου εγώ το είχα φτιάξει άλλα τρία χρόνια πριν και μάλιστα σποραδικά. Η μελωδία είχε βγει από την πρώτη στιγμή και μέσα στα επόμενα χρόνια ένας στίχος ερχόταν τώρα και ο επόμενος ένα χρόνο μετά. Περιλαμβάνει δηλαδή ένα ψυχικό φορτίο τριών ετών και πιστεύω πως αν το πήγαινα σε έναν ψυχολόγο και του έλεγα ότι αυτό με αντιπροσώπευε για τρία χρόνια θα μου έλεγε ότι υπάρχουν κάποια θεματάκια που πρέπει να λυθούν. Παρόλα αυτά με συγκινεί πολύ και έχει μιλήσει στο κοινό. Όπως και το “όλα αρχίζουν απ’ την αρχή” έτσι κι αυτό παρόλο που έχουν φτιαχτεί με αφορμή κάτι στενάχωρο διεκδικούν το φως και την αισιοδοξία.
Το “Η ζωή μου είναι σκατά” γράφτηκε με μία διάθεση να αποτινάξω από πάνω μου, με χιουμοριστικό τρόπο, την όποια μαυρίλα και απαισιοδοξία είχα εκείνο το διάστημα. Είναι ένα κομμάτι δημόσιας έκθεσης και εξομολόγησης γιατί υπήρχαν μέσα του πράγματα που μπορεί να ντρεπόμουν να πω σε φίλους μου αλλά τελικά τα είπα στο πανελλήνιο. Γράφτηκε και ηχογραφήθηκε αμέσως και είναι 100% homemade. Μετά ήρθε ο Σπύρος Γραμμένος και έβαλε και τη δική του φωνή. Δεν έχουν σημασία πια οι μεγάλες παραγωγές για να βγει ένα καλό κομμάτι. Μπορεί να μαζευτούν τα μεγαθήρια και να βγει ένα μέτριο κομμάτι και ξαφνικά ένα τραγούδι που εμπεριέχει την αλήθεια του καλλιτέχνη αλλά φτιάχτηκε με λιγότερα μέσα να γίνει επιτυχία. Η αλήθεια στην τέχνη είναι αυτό που αγκαλιάζει τον κόσμο. Ευτυχώς.»
Μέχρι στιγμής το συγκρότημα μάς έχει χαρίσει δύο δισκογραφικές επιτυχίες (διαμαντάκια) με τίτλους «Όλα αρχίζουν» και «4+1 τραγούδια για αγκαλιές» ενώ σύμφωνα με τον Παπαγεωργίου ετοιμάζονται να ξαναμπούν στο στούντιο για τα επόμενα "τζαμαρίσματά" τους.
Το Σάββατο, 19 Φεβρουαρίου, οι Polkar θα κάνουν το "Μεγάλο Μπαμ" στη σκηνή του Principal Club Theater, στο live της ζωής τους που θα σε κάνει να σηκωθείς απ'την καρέκλα σου από τις πρώτες κιόλας νότες (ναι, από σήμερα επιτρέπονται οι όρθιοι στα μαγαζιά).
Info:
Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.00 – Έναρξη συναυλίας στις 22.30
Εισιτήρια προπωλούνται στα 11€ μέσω Viva.gr
Principal Club Theater (Fix), 26ης Οκτωβρίου 15, Θεσσαλονίκη
Πληροφορίες/ Κρατήσεις: 2310.428088
* COVID-FREE EVENT
Η είσοδος επιτρέπεται μόνο με αποδεικτικό ταυτοπροσωπίας και πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης.