Η οικονομία επιβίωσε τα τελευταία χρόνια, κυρίως από τα επιδόματα στους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους ανέργους, και τις ενισχύσεις των επιχειρήσεων και των επαγγελματιών, με δανεισμό του δημοσίου, ευρωπαϊκά κονδύλια και πόρους της υπερφορολόγησης των καταναλωτών. Και τώρα, οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης, πόροι που προέκυψαν από την ΕΕ για την αντιμετώπιση της ύφεσης από την πανδημία, είναι το Άγιο Δισκοπότηρο των δημόσιων και των ιδιωτικών επενδύσεων, που τροφοδοτεί την κυβερνητική αισιοδοξία, αλλά και την αισιοδοξία των αγορών χρήματος.
Η αισιοδοξία του πρωθυπουργού όμως, δεν γίνεται αποδεκτή από την ΕΕ και τις αγορές χρήματος, γιατί ξέρουν, ότι:
1. Η δυναμική του χρέους δεν είναι ελεγχόμενη, η μείωση ως ποσοστό του ΑΕΠ, οφείλεται στον υψηλό πληθωρισμό και όχι στα πρωτογενή πλεονάσματα και, το οριακό πρωτογενές πλεόνασμα που παρουσίασε το 2022, είναι προϊόν της υπερφορολόγησης των καταναλωτών, πάλι λόγω της ακρίβειας.
2. Η αύξηση των επιτοκίων της ΕΚΤ, που θα συνεχιστεί, αυξάνει ακόμη περισσότερο το κόστος εξυπηρέτησής του.
3. Η ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια δεν μπορεί να κινηθεί στο όριο του 3%, για να δημιουργεί 2% πρωτογενή πλεονάσματα, που υποστηρίζει η κυβέρνηση, ούτε ο πληθωρισμός και η ακρίβεια μπορούν να προσφέρουν τα υπερέσοδα από την υπερφορολόγιση, αφού η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών έχει καταρρεύσει.
4. Οι αυξήσεις και τα επιδόματα που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, πέραν του ότι εξαρτώνται από την επιτυχία των δημοσιονομικών στόχων, που είναι αμφίβολη, δεν καλύπτουν τις εισοδηματικές απώλειες των προηγούμενων χρόνων, πολύ περισσότερο αυτές που θα υπάρξουν από την ακρίβεια και τον πληθωρισμό, τα επόμενα χρόνια.
5. Οι ξένες επενδύσεις τα τελευταία χρόνια στην μεγάλη πλειοψηφία τους πήγαν για τις ιδιωτικοποιήσεις, και τα ακίνητα.
Δεν αλλάζουν το παραγωγικό μοντέλο, αφού δεν επηρεάζουν την δομή του, ούτε υποστηρίζουν την εξωστρέφεια της οικονομίας.
Ακόμη και οι επενδύσεις ανανέωσης του παγίου κεφαλαίου, υπολείπονται ακόμη, κατά πολύ των αποσβέσεων.
6. Οι μεγάλες οικονομίες της ΕΕ, ειδικά αυτές που έχουν υψηλή παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων, τα επόμενα χρόνια θα έχουν πολύ χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, συνεπώς η δυναμική των ελληνικών εξαγωγών θα μειωθεί, αφού η ανάπτυξή της στηρίχτηκε κυρίως στην μείωση των τιμών από το μείωση του εργατικού κόστους, και όχι στην αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας.
7. Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης, είναι αυτοί που καθιστούν ελκυστική την χώρα μας για τις μεγάλες διεθνείς τεχνολογικές εταιρείες, οι οποίες επίσης δεν θα αλλάξουν το παραγωγικό μοντέλο, αφού θα αναπτυχθούν στον τομέα της διαχείρισης δεδομένων, γεγονός που βοηθάει και την εγχώρια οικονομία, δυσανάλογα όμως από τους δημόσιους πόρους που θα αξιοποιήσουν.
Πόροι, που θα χαθούν από την ανάπτυξη δημόσιων υποδομών και υπηρεσιών, την δημόσια παιδεία, την δημόσια υγεία, που θα αναβάθμιζαν την ζωή των πολιτών και θα υποστήριζαν ξένες και ελληνικές παραγωγικές επενδύσεις.
Τέσσερις είναι οι «κακοί δαίμονες» της ελληνικής οικονομίας:
1. Ο υψηλός πληθωρισμός, με την πολλαπλάσια ακρίβεια στα προϊόντα της λιανικής, αυτά που καταναλώνουν τα χαμηλά μεσαία στρώματα και τα χαμηλότερα εισοδήματα.
2. Η συνεχώς μειούμενη αγοραστική δύναμη των παραπάνω στρωμάτων, που εκτός από τον κίνδυνο φτωχοποίησής τους, ακυρώνει κάθε προοπτική υψηλής ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας.
3. Η συνεχής άνοδος των επιτοκίων από την ΕΚΤ, για να αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό, παρασύρει δυσανάλογα προς τα πάνω τα επιτόκια δανεισμού των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, γίνεται τροχοπέδη στην παραγωγική απορρόφηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης, και είναι βέβαιο, πως μετά την άδικη διαχείριση των κόκκινων δανείων, μια νέα γενιά κόκκινων δανείων έρχεται.
4. Η αποφασισθείσα απο Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, άμεση επιστροφή στην σκληρή δημοσιονομική κανονικότητα του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, παρά το αίτημα της χώρας μας για την διατήρηση της δημοσιονομικής χαλάρωσης, θα φέρει την νέα κυβέρνηση μπροστά σε μεγάλους δημοσιονομικούς περιορισμούς.
Τα δεδομένα αυτά, εύκολα τεκμηριώνουν την εκτίμηση ότι, η οικονομία δεν πατάει σε σταθερό έδαφος. Την αντιπολίτευση θα την ξεκινήσουν οι πολίτες, τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να μπορέσουν να συντονιστούν με αυτήν.