Η Ελληνικός Χρυσός, πιστή στις αρχές της υπεύθυνης μεταλλευτικής δραστηριότητας που πρεσβεύει, υιοθετεί σταθερά διεθνώς αναγνωρισμένες τεχνολογίες με κύριο γνώμονα την ελαχιστοποίηση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος από τη δραστηριότητά της.
Στο πλαίσιο αυτό, ήρθε σε συμφωνία με πρωτοπόρο εταιρεία του κλάδου σε βιώσιμες τεχνολογίες διεθνώς, προκειμένου η τελευταία να εξοπλίσει το έργο των Σκουριών με φιλτρόπρεσσες συνολικής αξίας 14 εκατ. ευρώ, που χρησιμοποιούν την πλέον ενεργειακά και λειτουργικά προηγμένη τεχνολογία φιλτραρίσματος για την Ξηρή Απόθεση των μεταλλευτικών καταλοίπων, επιτρέποντας την ασφαλή, βιώσιμη και με χαμηλό λειτουργικό κόστος αφύγρανση, πολύ μεγάλου όγκου τελμάτων.
Τι είναι η τεχνολογία Ξηρής Απόθεσης;
Όλα τα μεταλλεία παράγουν μια μορφή επεξεργασμένων καταλοίπων που ονομάζονται τέλματα -μίγμα νερού και στείρων υλικών-, τα οποία απομένουν από την επεξεργασία του μεταλλεύματος. Παραδοσιακά, τα τέλματα αποθηκεύονταν σε υγρή μορφή σε μεγάλες εγκαταστάσεις, τις γνωστές λίμνες τελμάτων. Οι σύγχρονες μέθοδοι της ξηρής απόθεσης αφαιρούν την περίσσεια νερού, με αποτέλεσμα να προκύπτει ένα αμμώδες υλικό, το οποίο κατόπιν στοιβάζεται και συμπιέζεται.
Η προηγμένη τεχνολογία αφύγρανσης των μεταλλευτικών καταλοίπων απαιτεί σημαντικά μικρότερο χώρο αποθήκευσης, μειωμένη κατανάλωση νερού, ενώ μεγιστοποιεί την ανάκτηση του επεξεργασμένου νερού προς επαναχρησιμοποίηση στην παραγωγική διαδικασία. Επιπλέον, αυξάνει την γεωτεχνική ασφάλεια του χώρου απόθεσης, μιας και η στερεή μορφή των καταλοίπων βελτιώνει τη γεωστατική τους συμπεριφορά έναντι της αρχικά υγρής μορφής τους. Παράδειγμα αποτελεί ο Χώρος Ξηρής Απόθεσης Κοκκινόλακκα που βρίσκεται ήδη σε λειτουργία από την Ελληνικός Χρυσός και αποτελεί έναν σύγχρονο χώρο απόθεσης καταλοίπων υψηλών προδιαγραφών με ειδικό γεωτεχνικό σχεδιασμό διεθνών προδιαγραφών, υψηλό επίπεδο ασφάλειας και προστασίας από φυσικά φαινόμενα.
Με την πρωτοβουλία της Ελληνικός Χρυσός για υιοθέτηση αυτής της τεχνολογίας αιχμής στο έργο των Σκουριών, μειώνονται εντυπωσιακά οι απαιτούμενοι χώροι απόθεσης μεταλλευτικών καταλοίπων από δύο σε έναν, κάτι που στην πράξη μεταφράζεται στην απελευθέρωση μίας χερσαίας έκτασης (κοιλάδα Λοτσάνικου) που περιλαμβανόταν στον αρχικό σχεδιασμό του έργου και στη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματός του κατά 40%.