ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο λαός δεν είναι σοφός και η ψήφος του δεν είναι θέσφατο. Συνεπώς, όσο δικαίωμα έχουμε εμείς, οι «Μένουμε Ευρώπη», να λέμε ότι στο δημοψήφισμα του 2015 δύο στους τρεις εγκλημάτησαν σε βάρος της πατρίδας και των παιδιών τους, άλλο τόσο δικαίωμα έχουν στον ΣΥΡΙΖΑ να λένε ότι το αποτέλεσμα στις εκλογές του 2023 ήταν καταστροφικό για την κοινωνία, χωρίς να τους κάνουν οι υπόλοιποι μπούλινγκ ότι δήθεν προσβάλλουν τον «λαό». Έχει βέβαια την πλάκα του γιατί αυτός ο συνδυασμός υπεραπλούστευσης, επιθετικότητας, κολακείας των ψηφοφόρων, σφετερισμού της ορθότητας και δηλητηριώδους δραστηριότητας στα social media είναι ο «συριζισμός» αυτοπροσώπως και για πρώτη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αντιμέτωπος με το δημιούργημά του. Αλλά το ζητούμενο δεν είναι να πληρώσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ με το ίδιο νόμισμα. Είναι να εξαφανιστεί ο συριζισμός από την δημόσια σφαίρα.

Αν μαζί εξαφανιστεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη καλύτερα για την Δημοκρατία. Άλλωστε, αυτά μόνο μαζί πάνε. Το να ζητάς από τον ΣΥΡΙΖΑ να μεταμορφωθεί σε κόμμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, είναι σα να ζητάς από μια τίγρη να γίνει χορτοφάγος. Δεν μπορεί! Ο ΣΥΡΙΖΑ προέκυψε μέσα από ανώμαλες συνθήκες, τον χουλιγκανισμό του 2008 που η επηρμένη εγχώρια ιντελιγκέντσια όρισε ως «εξέγερση της νεολαίας» και ο δειλός αστικός κόσμος αποδέχθηκε. Και μεγεθύνθηκε μέσα σε ακόμη πιο ανώμαλες συνθήκες, την προσπάθεια να παραμείνει άθικτο το μοντέλο της κατανάλωσης με δανεικά, την οποία η ίδια «ιντελιγκέντσια» αποκάλεσε «αντιμνημονιακό αγώνα». Αυτή τη φορά όχι με την ίδια επιτυχία αφού απέναντι στη διαστροφή λόγων και γεγονότων αναπτύχθηκε το «μέτωπο λογικής» που εξελίχθηκε σε «αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο». Κάποιοι «καλοί άνθρωποι» της Κεντροαριστεράς νόμισαν ότι μπορεί να ενταχθεί σε περιβάλλον ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας αυτό το πολιτικά ασπόνδυλο, αρχηγικό κόμμα που συνεργάζεται με τον Καμμένο, ζητά την ψήφο των Χρυσαυγιτών, υποστηρίζει πορείες για τον Κουφοντίνα εν μέσω πανδημίας, κλείνει το μάτι στον Πούτιν, ζητά δανεικά από τους Αγιατολάχ, κρεμά στα γραφεία του πορτρέτα του Μαρξ και αποτελεί φυσικό ενδιαίτημα για τους αυριανιστές πρώην ΠΑΣΟΚους. Βάσισαν την ελπίδα τους στο γεγονός ότι ο Τσίπρας, ικανός να κάνει όλους αυτούς να φορέσουν παλτό τον Αύγουστο και πάλι να κρυώνουν, θα ήταν και αρκετά έξυπνος ώστε να αντιληφθεί ότι έπρεπε να εξημερώσει το κόμμα. Έπεσαν έξω! Ο Τσίπρας είναι εξαιρετικό ταλέντο για να μιλά στα ταπεινά ένστικτα αλλά πολύ λίγος για να δει την εικόνα της μεγάλης πολιτικής. Και έτσι κατέληξαν πρωινό των Πολάκηδων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να επανέλθει εάν επανέλθει η ομαδική παραφροσύνη που τον δημιούργησε. Αλλά σε περιβάλλον ομαλότητας, μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αποτελέσει τον δεύτερο, ισοδύναμο πόλο που απαιτείται για την ισορροπία του πολιτικού συστήματος. Το ΠΑΣΟΚ έφθασε στο όριο του αφανισμού επειδή ανέλαβε -μόνο αυτό από την αρχή- την ευθύνη να υπερασπισθεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο της χώρας. Μαθήματα πατριωτισμού επιστρέφονται ως απαράδεκτα. Το ζητούμενο σήμερα για το ΠΑΣΟΚ είναι να διαμορφώσει μία ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση. Η οποία δεν μπορεί παρά να είναι εκσυγχρονιστική και μεταρρυθμιστική, στο πνεύμα της καλύτερης περιόδου της ιστορίας του, αυτής που προετοίμασε την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ. Οι γενίτσαροι που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, ας μην γυρίσουν πίσω ποτέ. Και αν γυρίσουν, πρέπει να γυρίσουν μόνο με όρους ΠΑΣΟΚ. Αν όχι, ας μείνουν εκεί που βρίσκονται.

Μέχρι τότε, το σταυρό μας γιατί ο δρόμος είναι αβέβαιος. Το 20% του ΣΥΡΙΖΑ είναι ιλιγγιώδες ποσοστό. Η Ελληνική Λύση αναδείχθηκε τρίτο κόμμα στη Θεσσαλονίκη και σάρωσε στη Βόρειο Ελλάδα. Τρία ακόμη κόμματα που δεν έχουν σχέση με την έλλογη πολιτική έμειναν στο παρά μισό έξω από τη Βουλή. Σε ένα μήνα μπορεί να είναι μέσα. Και αυτό που συνέβη στη Ροδόπη έδειξε τι συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας αλλά κάνουμε πως δεν βλέπουμε.