Η εφαρμογή του Financial Fair Play απέτυχε. Όχι επειδή οι θεμελιώσεις αρχές του ήταν λανθασμένες. Κάθε άλλο. Ο πραγματικός λόγος είναι ότι η UEFA είτε δεν κατάφερε, είτε δεν επιδίωξε να ελέγξει τη σπατάλη συλλόγων όπως η Παρί Σεν Ζερμέν και η Μάντσεστερ Σίτι. Η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία έτριξε τα δόντια σε μικρούς και μικρομεσαίους συλλόγους, αλλά μέχρι εκεί.
Μετά τη χαλάρωση της εφαρμογής του οικονομικού ευ αγωνίζεσθαι λόγω κορονοϊού, η UEFA ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα: κατάργηση του κανονισμού.
Σύμφωνα με δημοσίευμα των "Times", το οποίο δεν διέψευσε η Νιόν, η UEFA θα κάνει τις προτάσεις της τον επόμενο μήνα στην γενική συνέλευση, με βασικό άξονα το ανώτατο όριο μισθοδοσίας (salary cap) και φόρο πολυτελείας, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ.
Αυτό σημαίνει ότι κάθε σύλλογος δεν θα μπορεί να δαπανήσει περισσότερα από το 70% των εσόδων του για την μισθοδοσία. Κι αν αυτός ο κανόνας δεν τηρηθεί, τότε οι ομάδες που τον παραβιάζουν, θα πρέπει να πληρώσουν τον φόρο πολυτελείας. Μέχρι στιγμής δεν έχει καθοριστεί ένα σταθερό ποσό, αλλά η αγγλική εφημερίδα εξηγεί ότι αν μία ομάδα υπερβεί το προκαθορισμένο όριο, το πρόστιμο θα είναι αυτή η διαφορά.
Μέχρι σήμερα πάνω από τους απείθαρχους επικρέμαται η δαμόκλειος σπάθη του αποκλεισμού από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, άρα και της τεράστιας απώλειας συλλόγων. Αν υλοποιηθεί η παραπάνω σκέψη, αυτός ο κίνδυνος θα εκλείψει και το ρίσκο θα είναι σχεδόν αμελητέο.