«Απίκραντος άνθρωπος δεν γεννήθηκε ποτέ». Η μετάφραση του Παντελή Μπουκάλα πλάθει λέξεις, εικόνες, συναισθήματα στην «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, την καλοκαιρινή παραγωγή του ΚΘΒΕ που έκανε χθες πρεμιέρα, αρχίζοντας την περιοδεία της από τη Θεσσαλονίκη, γεμίζοντας το θέατρο Δάσους με κόσμο που από νωρίς είχε αρχίσει να ανηφορίζει προς το Σέιχ Σου.
Όπως κατά παράδοση συμβαίνει με την πρεμιέρα της επιδαύρειας παραγωγής του οργανισμού, στελέχη της δεύτερης κρατικής σκηνής, ηθοποιοί της πόλης, κοινωνικοί – πολιτικοί παράγοντες, επικεφαλής πολιτιστικών και μη φορέων βρέθηκαν στη μεγάλη ανοιχτή σκηνή κοντά στον Κέδρινο Λόφο.
Ενδιαφέρουσα η σκηνοθετική προσέγγιση του Δημήτρη Καλαβριανού, που στο λιτό και αφαιρετικό σκηνικό του διδύμου Αλεξάνδρας Μπουσουλέγκα – Ράνιας Υφαντίδου έπαιξε με το… χώμα και τους κρίνους, αλλά και με το… μπλε ελάφι (δείγμα ίσως μεταφυσικών αναζητήσεων;), έριξε τη θρηνητική Κλυταιμήστρα Μαρία Τσιμά (στην κυριολεξία με τα μούτρα) πάνω στο έδαφος, την έβαλε να σκάβει σαν να ανοίγει τον τάφο του παιδιού της και ίσως κατ’ επέκταση τον δικό της, έβαλε το χορό να μοιράζει τα λουλούδια του εξαγνισμού, αλλά και της ταφής και του πένθους κ.ά.
Συγκινητικός ο μονόλογος της Ιφιγένειας, του χαρακτήρα που έγινε ανά τους αιώνες το σύμβολο της ανιδιοτελούς θυσίας για χάρη του κοινού καλού, τον οποίο υποδύεται η Ανθή Ευστρατιάδου: «Χιλιάδες άντρες, αρματωμένοι με την ασπίδα τους/χιλιάδες στα κουπιά, τον εχθρό με τόλμη θα χτυπήσουν/και τη ζωή τους θα δώσουν/ να ξεπλυθεί η ντροπή της Ελλάδας./Και θα σταθεί εμπόδιο η δική μου ζωούλα; Η μία και μόνη;/Θα ήταν δίκαιο; Έχουμε τάχα λόγο σοβαρό να αντιτάξουμε;». Υποδόρια φλεγματικός ο Γιώργος Γλάστρας ως Αγαμέμνονας που αψηφά το συναίσθημα χάριν του καθήκοντος, εξαιρετικός ως Αχιλλέας ο Θανάσης Ραφτόπουλος.
Από τη βραδιά δεν έλειψαν και οι… «παρανοήσεις», αφού στο άκουσμα του στίχου «Οι βάρβαροι είναι δούλοι/ οι Έλληνες ελεύθεροι» μικρή μερίδα του κοινού χειροκρότησε, προφανώς, ορμώμενη από πατριωτικά συναισθήματα, για να ακουσθεί από κάποιον άλλο θεατή η απάντηση «ειρωνεία είναι…» - στη διαλεκτική και στο διάλογο όμως δεν πρέπει να παραπέμπει και ο ρόλος του θεάτρου;
Σε γενικές γραμμές μια παράσταση που, πέρα από τις όποιες ενστάσεις, δεν θα χαρακτηρίζαμε αδιάφορη. Παρουσιάζεται ξανά απόψε στις 9.15 μ.μ. στο θέατρο Δάσους και αξίζει να τη δείτε πριν να αρχίσει την καλοκαιρινή της περιοδεία.