Αντιδράσεις προκάλεσε η συσχέτιση που έκανε ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, για τα απογευματινά χειρουργεία και τα «φακελάκια» που δίνουν οι ασθενείς σε γιατρούς προκειμένου να βγουν από τις μακρές λίστες αναμονής στα δημόσια νοσοκομεία.
Συγκεκριμένα, ο κ. Γεωργιάδης, υποστήριξε πως η έναρξη των απογευματινών χειρουργείων με πληρωμή θα «σβήσει» τα παράνομα και εξωθεσμικά φακελάκια που δίνουν οι συγγενείς ασθενών.
«Σήμερα, κάποιος που δίνει φακελάκι πάει γρηγορότερα ή όχι; Δεν θα έπρεπε καθόλου να συμβαίνει. Το πολεμάω, το απεχθάνομαι, το μισώ. Δυστυχώς όμως συμβαίνει. Αντί να συμβαίνει παράνομα και εξωθεσμικά, θα συμβαίνει νόμιμα και θεσμικά. Άρα θα μειωθεί και το φακελάκι», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Άδωνις Γεωργιάδης. Δηλώσεις που άνοιξαν μία μεγάλη συζήτηση γύρω απ’ αυτό που συμβαίνει για χρόνια στα δημόσια νοσοκομεία και αποτελεί κοινό μυστικό. Βέβαια, η κοινότητα των γιατρών αντέδρασε και αντίκρουσε τις κατηγορίες περί μαύρων χρημάτων στα χέρια τους για την εξυπηρέτηση των ασθενών και την εκτέλεση του όρκου του Ιπποκράτη που έχουν δώσει.
Ωστόσο, καταγγελίες για «φακελάκια» βλέπουν το φως της δημοσιότητας για χρόνια. Συγγενείς ασθενών καταγγέλλουν κατά καιρούς ότι έδωσαν λευκούς φακέλους με χρήματα, για να χειρουργηθούν πιο γρήγορα οι δικοί τους άνθρωποι, να τους προσέξουν περισσότερο αλλά και για να κάνουν απλές εξετάσεις την ώρα που πρέπει. Οι λίστες αναμονής στα νοσοκομεία για προγραμματισμένα χειρουργεία πλέον αριθμούν πολλές σελίδες, ειδικά μετά την περίοδο της πανδημίας που συσσωρεύτηκαν οι αναστολές.
Έπειτα, η έλλειψη των αναισθησιολόγων διογκώνει το πρόβλημα και μακραίνει ακόμα περισσότερο τις λίστες. Υπάρχουν αναφορές ασθενών ακόμα και για έτη, πλέον, που αναμένουν την σειρά τους για να χειρουργηθούν. Το χειρότερο βέβαια είναι όταν ασθενείς περιμένουν να χειρουργηθούν και όταν έρχεται η σειρά τους, έχουν φύγει από τη ζωή.
Ασθενείς και συγγενείς μιλώντας στη «ΜτΚ» εξιστορούν προσωπικές ιστορίες στα δημόσια νοσοκομεία της Αττικής, της Θεσσαλονίκης και της περιοχής της Κεντρικής Μακεδονίας, προβάλλοντας όχι μόνο τη παθογένεια των ελλείψεων που οδηγεί σε «φακελάκι» αλλά και μία νοοτροπία συγκεκριμένων υγειονομικών που δεν διστάζουν να επιδείξουν όσα ζητούν.
«Διευθύντρια κλινικής μου ζήτησε χρήματα»
Η κ. Ελένη που αντιμετώπιζε γυναικολογικά προβλήματα το 2020, έπρεπε να χειρουργηθεί άμεσα. Πέρασε από δύο δημόσια νοσοκομεία και αντιμετώπισε το ίδιο πρόβλημα -σύμφωνα με την ίδια- που λυνόταν με χρήματα. Μάλιστα, όπως καταγγέλλει στο πρώτο νοσοκομείο, διευθύντρια κλινικής χωρίς ντροπή της ζήτησε χρήματα για να την βάλει πιο γρήγορα στο χειρουργείο.
«Αρχικά πήγα για έναν υπέρηχο και μου ζήτησε 40 ευρώ, τα οποία τα πήρε η ίδια. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και πήγα στο γραφείο της, μου είπε ξεκάθαρα ότι αν θέλω να χειρουργηθώ σε τρεις εβδομάδες πρέπει να δώσω ένα συγκεκριμένο ποσό.
Η συγκεκριμένη διευθύντρια κλινικής δεν χειρουργούσε, αλλά όλοι περνούσαν από το γραφείο της για να κανονίζουν τα χειρουργεία. Το θεώρησα εντελώς ανήθικο και έφυγα χωρίς δεύτερη κουβέντα» καταγγέλλει στη «ΜτΚ» η κ. Ελένη.
Η καταγγέλλουσα έμαθε, όπως λέει, για την συγκεκριμένη γιατρό από γνωστούς της, αλλά πήγε στο γραφείο της ανυποψίαστη. «Μου είπαν ότι εξυπηρετεί πολύ γρήγορα και χωρίς να κλείσεις ραντεβού. Μετά κατάλαβα τι ακριβώς συνέβαινε. Κανόνιζε τα πάντα, χωρίς να είναι χειρουργός η ίδια» αναφέρει, χωρίς να θέλει να αποκαλύψει σε ποιο νοσοκομείο συνέβησαν τα γεγονότα.
Τελικά, η ασθενής αποφάσισε να αλλάξει νοσοκομείο και να αναζητήσει τρόπο να χειρουργηθεί, χωρίς όμως να γλιτώσει το φακελάκι. «Πήγα σε άλλον γιατρό σε δημόσιο νοσοκομείο και του έδωσα φακελάκι 300 ευρώ για να με χειρουργήσει εγκαίρως. Χειρουργήθηκαν σε μία εβδομάδα, ενώ κανονικά θα περίμενα πάνω από δύο μήνες» λέει η καταγγέλλουσα.
«Περιμέναμε τρεις μήνες και τελικά δώσαμε λεφτά»
«Αν δεν είχαμε δώσει χρήματα, δεν την έβαζαν ποτέ στο χειρουργείο τη μητέρα μου» καταγγέλλει η κ. Μαρία. Η μητέρα της αντιμετώπιζε προβλήματα στην σπονδυλική στήλη και υποβλήθηκε δύο φορές σε χειρουργείο. Ωστόσο, οι συγγενείς της ηλικιωμένης έζησαν έναν Γολγοθά μέχρι να εισέλθει για επέμβαση.
«Περιμέναμε τρεις μήνες, ο γιατρός δεν δεχόταν καν να την δει. Η μητέρα μας υπέφερε και δεν την χειρουργούσαν. Αναγκαστικά δώσαμε λεφτά και βάλαμε και μέσον, τελικά. Το τραγικό είναι πως όταν πήγαμε να πάρουμε βεβαίωση για το χειρουργείο, μας ζήτησε και πάλι χρήματα ο γιατρός» αναφέρει η κ. Μαρία.
Δεν είναι μόνο η λίστα για τα χειρουργεία αλλά και η μεγάλη αναμονή για εξετάσεις, όπως λέει η καταγγέλλουσα, που περίμενε τρία χρόνια για να κλείσει ραντεβού σε δημόσιο νοσοκομείο ώστε να υποβληθεί σε κολονοσκόπηση.
«Έπαιρνα συνεχώς και μια μου λένε πάρτε στις αρχές του μήνα, μια πάρτε στο τέλος. Ήταν πάντα όλα τα ραντεβού γεμάτα, δεν ήξερα πότε να πάρω» σημειώνει.
«Περιμένω από τον Οκτώβριο να χειρουργηθεί ο 9χρονος γιος μου»
Από τον Οκτώβριο περιμένει μία οικογένεια να χειρουργηθεί ο 9χρονος γιος του, που αντιμετωπίζει εκ γενετής προβλήματα στο πόδι του. «Είμαστε σε λίστα αναμονής και μας είπαν αν δεν μας ειδοποιήσουν να τους πάρουμε εμείς τηλέφωνο.
Περιμένουμε από τον Οκτώβριο και έχουμε Φεβρουάριο και ακόμη δεν ξέρουμε τίποτα. Σίγουρα αν τους ‘φακελώσουμε’ θα κινηθεί πιο γρήγορα η διαδικασία. Αλλά είμαι άνεργη, δεν έχουμε χρήματα για να το κάνω» λέει απελπισμένη στη «ΜτΚ» η κ. Αγγελική.
Υποχρεωμένη, εξ ανάγκης, είναι η κ. Αγγελική να δίνει φακελάκι και κάθε φορά που επισκέπτονται τα ιατρεία του συγκεκριμένου νοσοκομείου, όπως καταγγέλλει. «Λόγω του προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει το παιδί, πηγαίνουμε συχνά.
Για να μην περιμένουμε τρεις ώρες και να μας εξυπηρετούν σωστά, δίνουμε 20 ευρώ την επίσκεψη. Αν δεν τους πληρώσω έχουν άλλη συμπεριφορά και μας αφήνουμε να περιμένουμε» καταγγέλλει η μητέρα του 9χρονου.
«Δεν ένωσαν τον τένοντα στο χειρουργείο, επειδή δεν δώσαμε φακελάκι»
Η κ. Βάσω μιλώντας στη «ΜτΚ» περιγράφει τις δραματικές ώρες που έζησε με τον άντρα της να αιμορραγεί σε νοσοκομείο σε περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας, χωρίς να δίνει σημασία κανείς. Όπως καταγγέλλει, όταν μετά από 24 ώρες τον χειρούργησαν, ξέχασαν αν του ενώσουν τον τένοντα στο δάχτυλο…
«Ήταν 10 το πρωί όταν ο άντρας μου έκοψε το δάχτυλό του και αμέσως πήγαμε στο νοσοκομείο. Μας ενημέρωσαν ότι παρήγγειλαν κάποια πράγματα από Θεσσαλονίκη για να μπορέσουν να το δέσουν. Περιμέναμε για ώρες. Έφτασε το απόγευμα και ο άντρας μου συνέχιζε να αιμορραγεί, καθώς δεν του έδεσαν το τραύμα για να μην νεκρώσει το σημείο.
Πέρασε η νύχτα, ήρθε το πρωί και τότε ήρθαν να με ρωτήσουν τι περιμένουμε. Όταν τους είπα ότι περιμένουμε 24 ώρες με κοιτούσαν και μετά από λίγο μου είπαν ότι το όνομα του άντρα μου δεν υπάρχει καν στη λίστα των χειρουργείων. Τότε κατάλαβα ότι θέλουν φακελάκι, αλλά είχαμε κλείσει την επιχείρησή μας και δεν είχαμε να δώσουμε» εξιστορεί η κ. Βάσω.
Τελικά το χειρουργείο έγινε αλλά όπως αντιλήφθηκαν μετά από λίγες ημέρες δεν είχε ενωθεί ο τένοντας του ασθενή.
«Πέντε ώρες ήταν στο χειρουργείο και δεν ένωσαν τον τένοντα. Βρήκαμε τον γιατρό και απλά μας το ανακοίνωσε. Ήταν ξεκάθαρο γιατί είχαμε τέτοια συμπεριφορά, επειδή δεν δώσαμε φακελάκι» καταγγέλλει.
«Δώσαμε 80 ευρώ στον αναισθησιολόγο και απάντησε… μόνο αυτά;»
Η κ. Χριστίνα γέννησε τον περασμένο Ιούνιο σε δημόσιο νοσοκομείο. Πριν αλλά και μετά τη γέννα η συμπεριφορά που αντιμετώπισε από γιατρούς και νοσηλευτές ήταν επιεικώς απαράδεκτη, όπως καταγγέλλει στη «ΜτΚ».
«Έκανα καισαρική. Πριν την γέννα ο αναισθησιολόγος κάλεσε στο γραφείο του τον σύζυγό μου και του είπε ότι ‘έχουμε μία δύσκολη καισαρική μπροστά μας αλλά πιστεύω ότι θα πάμε καλά’. Όταν δεν είδε ανταπόκριση, συνέχισε λέγοντας ‘η σύζυγός σας έχει παραπανίσια κιλά και θα είναι επικίνδυνο, θέλει προσοχή’.
Ο σύζυγός μου απάντησε πως πιστεύει ότι θα γίνει ο,τι καλύτερο γίνεται. Τότε ο αναισθησιολόγος γύρισε και του είπε ξεδιάντροπα: ‘κάτι για καφέ δεν υπάρχει; Έτσι θα μπούμε στο χειρουργείο’. Του έδωσε 80 ευρώ και συνέχισε λέγοντας ‘τι; Μόνα αυτά;’» καταγγέλλει η. Χρίστινα.
Ωστόσο, δύσκολες ήταν και οι υπόλοιπες 11 ημέρες που χρειάστηκε να νοσηλευτεί λόγω επιπλοκών. Όπως λέει η ίδια στη «ΜτΚ» μέχρι να δώσουν χρήματα στο νοσηλευτικό προσωπικό, δεν την φρόντιζε κανείς.
«Την τέταρτη ημέρα σήκωσα πυρετό. Δεν μου έδιναν σημασία. Έμεινα μία ημέρα εμπύρετη χωρίς να με δει κανείς. Την επόμενη ημέρα άρχισα να φωνάζω και μου είπαν αφού περπατάς είσαι μια χαρά. Τρεις ημέρες δεν είπα τίποτα στον σύζυγό μου, μέχρι που ήρθε να με δει και δεν άντεξα. Το απόγευμα περιμέναμε να περάσουν οι γιατροί για επίσκεψη για να με δουν, τους έδωσε φακελάκι και αμέσως έπεσαν όλοι πάνω μου.
Ήρθαν για να μου κάνουν εξετάσεις, υπέρηχο, ακτινογραφίες, όλα. Ήταν απίστευτο αυτό που έζησα. Αμέσως άλλαξαν συμπεριφορά. Καταλάβαμε ότι για να μας προσέξουν πρέπει να πληρωθούν. Τους έδωσε 120 ευρώ. Ήταν ξεδιάντροπο και το πριν και το μετά από τη γέννα. Δεν ήξερα ότι πρέπει να βγάλω το νεφρό μου για να γεννήσω...» δηλώνει η κ. Χριστίνα.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 11.02.2024