Μία διαφορετική εκλογική νύχτα, που δεν έχει τόσο να κάνει με ένα από τα συνηθισμένα θρίλερ, αυτά δηλαδή που πάνε ψήφο-ψήφο, αλλά με το τι ξημερώνει για ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ζει απόψε η Ευρώπη, παρακολουθώντας την καταμέτρηση των αποτελεσμάτων των ιταλικών εκλογών.
Οι κάλπες έκλεισαν τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδας, όμως η συμμετοχή των ψηφοφόρων σε μία τόσο κρίσιμη για εκείνους, αλλά και για όλους τους Ευρωπαίους αναμέτρηση ήταν φτωχή, καθώς μόλις το 64,7% των ψηφοφόρων προσήλθε να ψηφίσει.
Η Τζόρτζια Μελόνι φαίνεται να κερδίζει τις εκλογές, εξασφαλίζοντας και σημαντικό προβάδισμα στη Βουλή και τη Γερουσία, σύμφωνα με τις προβολές των exit poll. Αυτό την φέρνει πιο κοντά στην ανάληψη της πρωθυπουργίας.Ο κεντροδεξιός συνασπισμός των Τζόρτζια Μελόνι, Ματέο Σαλβίνι και Σίλβιο Μπερλουσκόνι κερδίζει την πλειοψηφία με διαφορά και θεωρείται βέβαιο ότι θα σχηματίσει κυβέρνηση με πρωθυπουργό την Ιταλίδα πρόεδρο του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας». Θα είναι η πρώτη γυναίκα σε αυτό το αξίωμα στην ιστορία της χώρας.
Τα αποτελέσματα από το exit poll της Rai είναι:
Κεντροδεξιά 41-45%
Κεντροαριστερά 25,5-29,5%
Ανά κόμμα τα ποσοστά έχουν ως εξής:
- Αδέλφια της Ιταλίας (Μελόνι) - 22-26%
- Δημοκρατικό Κόμμα (Λέτα) - 17-21%
- Κίνημα Πέντε Αστέρια (Κόντε) - 13,5-17,5%
- Λέγκα (Σαλβίνι) - 8,5-12,5%
- Azione-Italia Viva (Ρέντσι) - 6,5-8,5%
- Forza Italia (Μπερλουσκόνι) - 6-8%
- Italexit (το κόμμα υπέρ της εξόδου της Ιταλίας από την ΕΕ) - 0,5%-2,5%, μάλλον θα μείνει εκτός Βουλής
Ο συνασπισμός της Κεντροδεξιάς περιλαμβάνει τα Αδέλφια της Ιταλίας της Μελόνι, τη Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι και το Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Αντιθέτως το Δημοκρατικό Κόμμα και το Κίνημα Πέντε Αστέρια κατέβηκαν αυτόνομα, με το Δημοκρατικό Κόμμα να έχει πάντως στο πλευρό του μικρότερα κεντρώα, φιλοευρωπαϊκά κόμματα.
Η κατανομή των εδρών σύμφωνα με το exit poll της RAI έχει ως εξής: Για την Κεντροδεξιά 227 με 257 έδρες, για την Κεντροαριστερά 78-98 έδρες, 36-56 έδρες για το Κίνημα 5 Αστέρια. Άλλες 15 με 25 έδρες στο κόμμα του Ματέο Ρέντσι.
Η προβολή δείχνει ότι ο κεντροδεξιός συνασπισμός θα έχει την απόλυτη πλειοψηφία και στα δύο σώματα.
Υπενθυμίζεται ότι πλέον η Βουλή έχει 400 έδρες και η Γερουσία 200 έδρες. Ως σήμερα τα δύο σώματα είχαν 630 και 315 έδρες αντίστοιχα, οι οποίες μειώθηκαν κατά το ένα τρίτο έπειτα από δημοψήφισμα το 2020.
Το Sky24 στη δική του προβολή για την κατανομή των εδρών δίνει για τη Βουλή 228 για τη Κεντροδεξιά, 95 για την Κεντροαριστερά και 47 για το Κίνημα 5 Αστέρια. Στη Γερουσία και πάλι υπερέχει η Κεντροδεξιά με 115 έδρες, 44 για την Κεντροαριστερά και 24 για το Κίνημα.
Τα αποτελέσματα ανά κόμμα σύμφωνα με το exit poll της La Repubblica
- Αδερφοί της Ιταλίας 22 – 26%
- Δημοκρατικό Κόμμα 17 – 21%
- Κίνημα 5 Αστέρων 13,5 – 17,5%
- Λέγκα του Βορρά 8,5 - 12,5%
- Φόρτσα Ιτάλια 6 – 8%
- Πράσινοι – Αριστερά 3 – 5%
Οι πρόωρες εκλογές, στις οποίες οδηγήθηκε η χώρα μετά την παραίτηση Ντράγκι και την πολιτική κρίση που ακολούθησε, αναμένεται να οδηγήσουν στο σχηματισμό της πλέον ριζοσπαστικής δεξιάς κυβέρνησης της Ιταλίας από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και με μία πρωθυπουργό έτοιμη να γίνει πρότυπο για τα εθνικιστικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη, όπως γράφει ο Guardian.
Ερωτηματικά για τις συμμαχίες της Ιταλίας στην Ευρώπη
Η νίκη του συνασπισμού, ωστόσο, εγείρει ερωτήματα για τις συμμαχίες της χώρας στην Ευρώπη, και ενώ η Μελόνι προσπάθησε να στείλει καθησυχαστικά μηνύματα, η κατάκτηση της εξουσίας από αυτήν είναι απίθανο να γίνει ευπρόσδεκτη στο Παρίσι ή στο Βερολίνο.
Το δημοσίευμα του "Guardian" σημειώνει ότι το κυβερνών σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας προειδοποίησε την περασμένη εβδομάδα ότι η νίκη της θα ήταν κακή για την ευρωπαϊκή συνεργασία. Ο Lars Klingbeil, πρόεδρος του SPD, του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς, είπε ότι η Μελόνι είχε ευθυγραμμιστεί με «αντιδημοκρατικές» προσωπικότητες όπως ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Όρμπαν.
Επισημαίνεται ότι νωρίτερα αυτό το μήνα, οι ευρωβουλευτές του Μελόνι καταψήφισαν ένα ψήφισμα που καταδίκαζε την Ουγγαρία ως «υβριδικό καθεστώς εκλογικής απολυταρχίας». Η Μελόνι είναι επίσης σύμμαχος του κυβερνώντος εθνικιστικού κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη της Πολωνίας, καθώς και των αντι – μεταναστών Σουηδών Δημοκρατών και του ακροδεξιού ισπανικού Vox.
Το σχέδιο
«Η Μελόνι έχει φιλοδοξία να εκπροσωπήσει ένα μοντέλο όχι μόνο για την Ιταλία, αλλά και για την Ευρώπη – αυτό είναι κάτι νέο (για τη δεξιά στην Ιταλία) σε σύγκριση με το παρελθόν», δήλωσε η Νάντια Ουρμπινάτι, θεωρητικός της πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης και το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. «Έχει επαφές με άλλα συντηρητικά κόμματα, που θέλουν μια Ευρώπη με λιγότερα πολιτικά δικαιώματα… το μοντέλο είναι εκεί, όπως και το σχέδιο», όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα.
«Η ασάφεια είναι το κλειδί για την κατανόηση της Μελόνι», είπε ο Ματίας Ντιλέτι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Σαπιέντζα της Ρώμης. «Ενδιαφέρεται πραγματικά να συμβιβαστεί με την ΕΕ στην οικονομική πολιτική. Αλλά αν η ΕΕ την πιέσει πάρα πολύ στην ιταλική κυβέρνηση, μπορεί πάντα να επιστρέψει στην ασφαλή ζώνη της ως λαϊκίστρια δεξιά ηγέτης. Θα κάνει ό,τι χρειάζεται για να παραμείνει στην εξουσία».
Η πιθανή επιστροφή του Σαλβίνι στο υπουργείο Εσωτερικών θα μειώσει επίσης τις ελπίδες για μια σημαντική πρόοδο στην προσπάθεια της ΕΕ να μεταρρυθμίσει το μεταναστευτικό της σύστημα μοιράζοντας τους αιτούντες άσυλο σε όλα τα κράτη μέλη. Ο Σαλβίνι, ο οποίος έχει στενούς δεσμούς με τη Λεπέν, είπε ότι «ανυπομονεί» να συνεχίσει την πολιτική του να εμποδίζει τα πλοία διάσωσης μεταναστών να εισέλθουν σε ιταλικά λιμάνια, τονίζει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα.
Όσον αφορά την Ουκρανία, η Μελόνι καταδίκασε τη ρωσική εισβολή και υποστήριξε την αποστολή όπλων στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα, αλλά παραμένει ασαφές εάν η κυβέρνησή της θα στηρίξει τον όγδοο γύρο κυρώσεων της ΕΕ που συζητείται στις Βρυξέλλες. Ο Σαλβίνι ισχυρίστηκε ότι οι κυρώσεις γονάτιζαν την Ιταλία, αν και ποτέ δεν μπλόκαρε κανένα μέτρο της ΕΕ κατά της Ρωσίας όταν βρισκόταν στην κυβέρνηση του ευρύτερου συνασπισμού του Μάριο Ντράγκι, η οποία κατέρρευσε τον Ιούλιο.
Η ακροδεξιά
Όπως επισημαίνει ο Guardian από την Ιταλία μέχρι τη Σουηδία, την Ουγγαρία μέχρι τη Γαλλία, η ακροδεξιά γίνεται και πάλι μια υπολογίσιμη δύναμη. Τονίζει δε ότι η εχθρότητά της προς τους μετανάστες ενθαρρύνει τους ξενοφοβικούς παντού, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, ενώ ο κοινωνικός συντηρητισμός της απειλεί τα σκληρά κερδισμένα δικαιώματα LGBTQ+ και ο ευρωσκεπτικισμός της έχει ήδη ανατρέψει τη δυναμική της ΕΕ.