«Στις 27 Ιανουαρίου, ανήμερα των γενεθλίων του Μότσαρτ, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος φον Κολορέντο παραθέτει ένα Διονυσιακό δείπνο στην αυτοκρατορική αυλή με επίτιμο καλεσμένο τον Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. Θα εξυμνηθεί για τις υπηρεσίες του ή θα τιμωρηθεί για τις επιλογές του;»
Ο πολυσχιδής μουσικοσυνθέτης που έγραψε ιστορία με την ιστορία του, ο αιώνιος έφηβος, ο επαναστάτης που έσπασε τα στερεότυπα της εποχής του ζωντανεύει και μας προσκαλεί σε ένα σουρεαλιστικό δείπνο στο ΜOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών. Το μόνο ερώτημα είναι αν αντέχετε κάτσετε στο τραπέζι;
Μέσα από μία σόλο avant-garde performance με τίτλο «Amadé: The Real MOZART», ο Χριστόφορος Αντωνιάδης πραγματοποιεί ένα καλλιτεχνικό ψυχογράφημα του μουσικοσυνθέτη και φωτίζει κομμάτια της ζωής του, όχι τόσο διαδεδομένα στο ευρύ κοινό.
«Η performance ακροβατεί ανάμεσα στην παντομίμα, το θεατρικό μονόλογο, το εικαστικό δρώμενο, το μουσικό ταξίδι και τη διαδραστική παράσταση. Ξεκινάμε από τα παιδικά χρόνια του Μότσαρτ και φτάνουμε μέχρι τη μέρα του θανάτου του. Πέραν της μουσικής και του ταλέντου που είχε από παιδί, στην παράσταση εστιάζω περισσότερο στην κοινωνικοπολιτική δράση του», εξηγεί στη «ΜτΚ» ο Χριστόφορος Αντωνιάδης, δίνοντάς μας μία πρώτη γεύση για αυτό που θα παρακολουθήσουμε, και συμπληρώνει:
«Εκείνη την περίοδο οι μουσικοί ήταν κάτι σαν υπηρέτες της αυτοκρατορικής αυλής. Δούλευαν κατά παραγγελία των ευγενών. Ο Μότσαρτ ξεκίνησε, όπως και ο πατέρας του, ως μουσικός της αυτοκρατορικής αυλής του Σάλτσμπουργκ και μάλιστα σε χαμηλή θέση. Κάποια στιγμή ήρθε σε ρήξη με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο φον Κολορέντο και αποφάσισε να ανεξαρτητοποιηθεί και να πορευτεί μόνος του. Χρησιμοποίησε τις γνωριμίες που είχε κάνει και πραγματοποιούσε μαθήματα σε παιδιά ευγενών ή έκανε κάποια ιδιωτικά κονσέρτα για ευγενείς. Θεωρούσε πως όλοι θα τον στήριζαν αλλά όλοι φοβήθηκαν τη ρήξη με τον Αρχιεπίσκοπο οπότε μένει μόνος του και φτωχός αλλά ανεξάρτητος. Είναι ο πρώτος ελεύθερος μουσικός που ύψωσε το ανάστημά του και έκανε την επανάστασή του.»
Πέραν της μουσικής του Μότσαρτ που αποτελεί το soundtrack της παράστασης, ο Αντωνιάδης επικεντρώνεται στο να αναδείξει την πολύπλοκη προσωπικότητα που οδήγησε στον θρύλο. Με τον δικό του τρόπο ο καλλιτέχνης θα αγγίξει όλες τις εκφάνσεις του Αμαντέους πίσω από τον Μότσαρτ και θα φέρει στην επιφάνεια το παιδί θαύμα, τον πρωτοπόρο νέο που δεν χωρούσε στο χρυσό κλουβί που έφτιαξαν για να τον φυλακίσουν αλλά και τον έφηβο που πειραματιζόταν με τα μαλλιά και τα… κουμπιά στα ρούχα του:
«Δεν θα γινόταν να μάθουμε τη ζωή του χωρίς να ακούσουμε τη μουσική του. Η μουσική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και δένει με τον σουρεαλιστικό χαρακτήρα της παράστασης ο οποίος με τη σειρά του αντανακλάται και στον χαρακτήρα του ήρωα. Οι αντιδράσεις του, η σκέψη του, οι επιλογές του ήταν το αντίθετο από αυτό που περίμεναν όλοι από εκείνον.
Ήταν ένα παιδί, αθυρόστομο, που έκανε σκανδαλιές και είχε τα δικά του σκοτάδια. Ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του, πειραματιζόταν με τα ρούχα και τα μαλλιά του, ακόμα και τα κουμπιά του ήταν ειδικά επιλεγμένα από τον ίδιο και ήταν περίεργα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν ένα fashion icon για την εποχή του. Ήταν πολύ ξεχωριστός σε όλα του», τονίζει ο Χριστόφορος.
Ιόλας, Καλιγούλας, Γουόρχολ και Μότσαρτ το ίδιο πρόσωπο
Ο Αυστριακός συνθέτης είναι η τέταρτη κατά σειρά εμβληματική προσωπικότητα που ζωντανεύει επί σκηνής με την καλλιτεχνική υπογραφή του Αντωνιάδη. Ο Αλέξανδρος Ιόλας, ο Καλιγούλας και ο Άντι Γουόρχολ υπήρξαν «πρόγονοι» του Αμαντέους από το 2012 όταν και ο καλλιτέχνης αποφάσισε να εξερευνήσει τον κόσμο της βιογραφίας στο θέατρο και θυμάται πως όλα ξεκίνησαν από τον ίδιο τον βιογράφο του Ιόλα, Νίκο Σταθούλη:
«Είχα μόλις τελειώσει τη δραματική σχολή όταν με βρήκε σε μία παράσταση ο βιογράφος του Αλέξανδρου Ιόλα και μου έκανε πρόταση να ασχοληθώ θεατρικά με τη ζωή αυτού του σπουδαίου ανθρώπου. Είπα το “ναι” και ξεκίνησε μία τεράστια μελέτη, διάρκειας ενός έτους, για ανέβει εκείνη η πρώτη παράσταση το 2013. Στην πορεία η παράσταση ανέβηκε και στο σπίτι του Ιόλα στην Αθήνα και ήταν μοναδική εμπειρία.»
Το τί κρύβεται πίσω από τον μύθο φαίνεται να είναι αυτό που ιντριγκάρει περισσότερο τον καλλιτέχνη που επιθυμεί να φωτίσει ακόμα και τις πιο σκοτεινές πτυχές των ανθρώπων που καλείται να ενσαρκώσει:
«Διαβάζοντας για αυτούς τους ανθρώπους εστίασα σε διαφορετικά πράγματα για τον καθένα. Όταν έπιασα την ιστορία του Καλιγούλα προσπάθησα να βρω γιατί αυτός ο άνθρωπος έγινε έτσι. Είχε πολύ ιδιαίτερη ζωή. Ο Άντι Γουόρχολ από την άλλη είχε αναπτύξει μία περσόνα για τον εαυτό του. Γιατί; Από τι ήθελε να κρυφτεί; Τι απέφευγε; Το να ψάχνω τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα με συναρπάζει.»
Τέσσερις προσωπικότητες ορόσημα και εννέα χρόνια αργότερα, ο Χριστόφορος συνοψίζει σε μία φράση τι του έμεινε από αυτούς τους «μεγάλους δασκάλους» μελετώντας τη ζωή τους:
«Ο Ιόλας, πέτυχε το αδύνατο. Ο Γουόρχολ, δημιούργησε τέχνη για όλους χωρίς διακρίσεις. Ο Καλιγούλας, “άγγιξε” τη σελήνη και ο Μότσαρτ πέρασε στην αθανασία.»
Τέλος, ο καλλιτέχνης εκφράζει την ευγνωμοσύνη του σε εκείνους που του έδωσαν τον χώρο για να εξερευνήσει αυτό το όχι και τόσο mainstream είδος θεάτρου που τελικά τον κέρδισε σημειώνοντας πως οι τρεις από τις τέσσερις παραστάσεις του είχαν κοινή αφετηρία τη Θεσσαλονίκη και τον Μητροπολιτικό Οργανισμό Μουσείων Εικαστικών Τεχνών - MOMus.
Info
«Amadé: The Real MOZART»
Παρασκευή 14, 21 & Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2022 / 21:00-22:00
ΜOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών, Αποθήκη Β1, λιμάνι Θεσσαλονίκης
Η συμμετοχή στη δράση είναι δωρεάν για το κοινό. Λόγω περιορισμένων θέσεων, είναι απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής στο τηλ. 2310593270 (Τρίτη-Κυριακή, 12:00-18:00)
Η είσοδος στον χώρο γίνεται με πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης (εντός των τελευταίων 3 μηνών). H χρήση της μάσκας είναι υποχρεωτική.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 9 Ιανουαρίου 2022