Έναν όρο βγαλμένο από την ιστορία χρησιμοποίησαν χθες πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, για να περιγράψουν το ενδεχόμενο το κόμμα τους να χάσει τις επόμενες εκλογές.
Μίλησαν για παλινόρθωση, όρος ο οποίος αναφέρεται στην αποκατάσταση της μοναρχίας στη Γαλλία μετά την παραίτηση του Ναπολέοντα και την πρώτη εξορία του στη νήσο 'Ελβα.
Προφανώς αρέσκονται σε βαρύγδουπους όρους, ακόμη και αν δεν ξέρουν το περιεχόμενο τους, αλλά αυτό δεν είναι ούτε σπάνιο, ούτε περίεργο, ούτε παράξενο. Συνηθισμένο είναι.
«Για την προοδευτική διακυβέρνηση, κόντρα στη Δεξιά-Ακροδεξιά παλινόρθωση!», ανήρτησε στον λογαριασμό του στο twitter, o ευρωβουλευτης Δ.Παπαδημούλης, αφήνοντας να πλανάται η απορία “πότε ακριβώς κυβερνούσε η ακροδεξιά και θα παλινορθωθεί”. Το ότι η παλινόρθωση δεν προϋποθέτει εκλογική διαδικασία αλλά τοποθέτηση-διορισμό, ας δεχτούμε ότι είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια, ανάξια συζήτησης. Αν όμως στα μάτια του Παπαδημούλη, ο Μητσοτάκης είναι ο Λουδοβικος ΙΗ, ο οποίος μετά την εκλογική του νίκη θα παλινορθώσει τη δεξιά-ακροδεξιά, στο ρόλο του σύγχρονου Ναπολέοντα βλέπει τον Τσίπρα.
Βλέπει τον Τσίπρα να παραιτείται; Βλέπει εξορία; Βλέπει Βατερλό;