Στρες, πίεση, εκνευρισμός και μία ώρα επιπλέον στο αυτοκίνητο προστέθηκε την τελευταία εβδομάδα στη ζωή των κατοίκων της Θεσσαλονίκης. Έψαξαν εναλλακτικές διαδρομές, άλλαξαν ωράριο δουλειάς και μέσο μετακίνησης αλλά δεν γλίτωσαν την ταλαιπωρία.
Υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρηματίες, κανείς δεν έμεινε ανεπηρέαστος από τα έργα για την κατασκευή του FlyOver, είτε χρησιμοποιεί την περιφερειακή οδό είτε όχι.
Το μεγάλο σοκ ήρθε την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου, όταν έκλεισε μία λωρίδα στο τμήμα από τα νοσοκομεία Παπαγεωργίου και 424 μέχρι τον κόμβο της Νεάπολης.
«Η κίνηση στους δρόμους ήταν απίστευτη» λέει ο Λουκάς Μιχαηλίδης, που δουλεύει ως οδηγός σε κατασκευαστική εταιρεία. «Από τα Διαβατά μέχρι το ‘Ιπποκράτειο’, για μία απόσταση 19 χιλιομέτρων από τον περιφερειακό χρειάστηκα 2 ώρες. Πλέον σταμάτησα να τον χρησιμοποιώ, αφού δεν μπορώ να φτάσω στα έργα της εταιρείας εγκαίρως» λέει.
Από τη Δευτέρα το τμήμα της δεξιάς λωρίδας του περιφερειακού που ήταν κλειστό επεκτάθηκε στο τμήμα από τον κόμβο Α/Κ 5 (Νοσοκομείο Παπαγεωργίου) έως τον κόμβο Α/Κ 10 (Κωνσταντινοπολίτικα), οπότε η κυκλοφοριακή συμφόρηση χειροτέρεψε.
Προστέθηκαν άλλα 15 λεπτά
Η Μαρία Σαββοπούλου είναι υπάλληλος σε επιχείρηση που εδρεύει στη Σίνδο και χρησιμοποιεί τον περιφερειακό καθημερινά για να μετακινηθεί από και προς το σπίτι της, που είναι στην Τούμπα. «Την πρώτη μέρα δοκίμασα να κινηθώ μέσω Φιλύρου και έκανα 40 λεπτά. Την επομένη δοκίμασα τον περιφερειακό, όπου συνήθως έκανα 25 λεπτά στην επιστροφή αλλά πλέον χρειάζομαι 40 λεπτά. Ευτυχώς τα παιδιά μου είναι μεγάλα, σε διαφορετική περίπτωση θα είχα πραγματικό πρόβλημα».
Παρά την ταλαιπωρία η ίδια θεωρεί ότι το έργο θα βοηθήσει στη βελτίωση των κυκλοφοριακών συνθηκών σε λίγα χρόνια και είναι διατεθειμένη να κάνει υπομονή. «Βλέποντας την εικόνα της Αθήνας με την Αττική Οδό σκέφτομαι ότι και η Θεσσαλονίκη χρειάζεται να αναβαθμίσει τις υποδομές της» λέει.
Άλλαξε ωράριο και μέσο μετακίνησης
Για τον Κωνσταντίνο Τζημούλη, που μετακινείται καθημερινά από την Κάτω Τούμπα όπου ζει στην Βιομηχανική Περιοχή Σίνδου όπου εργάζεται «η πρώτη εβδομάδα ήταν κόλαση. Την Παρασκευή έκανα μία ώρα και 45 λεπτά, τη Δευτέρα έκανα μία ώρα, με παρακάμψεις και τεχνάσματα, για να γλιτώσω ό,τι μπορώ από κίνηση.
Την Τρίτη αναγκάστηκα να αλλάξω ωράριο, από 8.00 με 16.00 επέλεξα το 7.30 με 15.30, με την ελπίδα να γλυτώσω κάτι από το μποτιλιάρισμα και να προλαβαίνω να βλέπω τα παιδιά μου. Κινήθηκα με δίκυκλο μέσα από την πόλη και από τη ΒΙΠΕ μέχρι την Κάτω Τούμπα και έκανα 50 λεπτά, όταν συνήθως χρειαζόμουν 30 με 35 λεπτά. Την Τετάρτη έκανα πάλι 45 λεπτά.
Πριν ξεκινήσω ή να επιστρέψω κοιτάζω να δω ποια πιθανή διαδρομή έχει το λιγότερο μποτιλιάρισμα. Μας περιμένει μεγάλη ταλαιπωρία και εκνευρισμός».
Αλυσιδωτά προβλήματα
Το πρόβλημα από τη μείωση της χωρητικότητας του περιφερειακού κατά μία λωρίδα ανά κατεύθυνση δεν επηρεάζει μόνο όσους κινούνται σε αυτό τον άξονα. Η επιπλέον κίνηση διοχετεύεται σε όλο τον αστικό ιστό, προκαλώντας μεγάλες καθυστερήσεις.
Η Φωτεινή Χρυσάφη ζει στο Ωραιόκαστρο και διατηρεί οδοντιατρείο στη Σταυρούπολη. Παρότι δεν χρησιμοποιεί την περιφερειακή οδό την Παρασκευή έχασε ένα ραντεβού με ασθενή γιατί υπήρχε απίστευτο μποτιλιάρισμα από τη γέφυρα του Ωραιοκάστρου μέχρι αυτή της Σταυρούπολης. Πολλοί ασθενείς της αργούν επίσης, με αποτέλεσμα να τελειώνει αργότερα από το ιατρείο.
«Τα πρωινά δεν κινούμαι σε ώρες αιχμής, οπότε δεν είδα διαφορά. Τα απογεύματα φροντίζω να ξεκινώ νωρίτερα για να είμαι στην ώρα μου στο ιατρείο. Κάνουμε ‘σκυταλοδρομία’ με τον σύζυγό μου -πρέπει να επιστρέψει από τη δουλειά του και να μείνει με τα παιδιά για να φύγω εγώ. Προς το παρόν δεν καθυστερεί, αλλά αν στην πορεία πέσει σε μποτιλιάρισμα θα έχουμε πρόβλημα» λέει.
Δύο ώρες στα λεωφορεία
Ο Αλέξανδρος Κ. ζει στις Συκιές και κάθε μέρα χρησιμοποιεί δύο αστικά λεωφορεία για να πάει στο σούπερ μάρκετ που δουλεύει, που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της πόλης. Μέχρι πρότινος χρειαζόταν μία ώρα και είκοσι λεπτά, πλέον χρειάζεται μία ώρα και 45 λεπτά.
«Οι συγκοινωνίες ήταν ήδη διαλυμένες, ήρθε και το μποτιλιάρισμα από το FlyOver και η κατάσταση έγινε ακόμα χειρότερη. Χρειάζομαι δύο ώρες να πάω στη δουλειά και δύο να επιστρέψω, φεύγω το πρωί και γυρίζω το βράδυ. Δουλεύω έξι στις επτά μέρες και μου μένει μια Κυριακή. Με πιάνει τρελά όταν σκέφτομαι ότι έτσι θα είναι η ζωή μου για επόμενα τέσσερα χρόνια».
Η Σοφία Κοκκαλίδου δουλεύει στο Κορδελιό και μένει στην Ξηροκρήνη. «Μέχρι πρότινος χρειαζόμουν μισή ώρα για να μετακινηθώ με τον ΟΑΣΘ, αλλά εδώ και δέκα μέρες η διαδρομή διαρκεί σχεδόν μιας ώρα. Έτσι προτιμώ να κατέβω τρεις στάσεις νωρίτερα αφού περπατώντας φτάνει γρηγορότερα.
Χρειάζεται αστυνόμευση στο κέντρο
Ο Λεωνίδας Αμπατζόγλου είναι οδηγός ταξί. «Το απόγευμα το κλείνω το ταξί. Όταν η ουρά από το Βαρδάρη τελειώνει μετά το ψυχιατρείο της Σταυρούπολης, αυτό τα λέει όλα. Αν βρέξει, αν γίνει ένα ατύχημα στον περιφερειακό τι θα γίνει;».
Ο ίδιος πιστεύει ότι η κατάσταση με το κυκλοφοριακό θα ομαλοποιηθεί μόνο αν υπάρχει αυστηρή αστυνόμευση για να μην μπαίνουν ΙΧ στις λεωφορειολωρίδες και να μην υπάρχει παράνομη στάθμευση. «Αν τραβήξουν τα διπλοπαρκαρισμένα και δεν επιτρέπουν την κυκλοφορία ΙΧ στις λεωφορειολωρίδες θα πηγαίνει κανονικά ο ΟΑΣΘ. Από το Κορδελιό μέχρι την Καλαμαριά πας το πολύ σε 20 λεπτά, αν η κυκλοφορία είναι ανεμπόδιστη. Στο εξωτερικό τα αφήνουν τα αυτοκίνητα στο κέντρο; Κι εδώ θα πρέπει να αφήνουν τα αυτοκίνητά τους έξω από το κέντρο, έχει πολλά πάρκινγκ η πόλη. Ας απεγκλωβίσουν την πόλη και με καλή αστυνόμευση θα το περάσουμε πολύ πιο εύκολα».
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 19.11.2023