Δεν είναι η πρώτη φορά που η Κατερίνα Παπουτσάκη θα «υποδυθεί» έναν άλλον «χαρακτήρα» από αυτόν που την έχουμε συνηθίσει. Η γνωστή από το θέατρο και την τηλεόραση ηθοποιός μπαίνει αυτό το καλοκαίρι στον ρόλο της μουσικής ερμηνεύτριας απευθυνόμενη σε εμάς «Τραγουδιστά...», αφού αυτός είναι ο τίτλος των εμφανίσεών της. Είναι άλλωστε γνωστό το φωνητικό ταλέντο της, καθώς έχει στο ενεργητικό της πάνω από είκοσι χρόνια φωνητικής, ενώ πολλές είναι οι φορές που οι τηλεθεατές την έχουν δει να τραγουδάει σε διάφορες εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης.
Τώρα αυτό αναδεικνύεται πιο δυναμικά, αφού πέρσι έκανε εμφανίσεις στη μουσική σκηνή «Σφίγγα» με την μπάντα που τη συνόδευε, οι οποίες βρήκαν ανταπόκριση από το κοινό. «Ήταν πολύ ωραίες, πολύ ζωντανές και είχαν πολύ κόσμο. Γι’ αυτό και δόθηκαν παραστάσεις. Όλο πήγε πολύ καλά. Δέσαμε με τα παιδιά απ’ την ομάδα. Το πρόγραμμα είχε επιτυχία γιατί τα τραγούδια εναλλάσσονται, έχει μέσα του πολλά είδη και διάφορα χρώματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι κάτω από μία κοινή ομπρέλα. Υπάρχει ένας κοινός ήχος, αλλά γίνεται πάρτι στο τέλος οπότε αυτό άρεσε πολύ στον κόσμο και σε μας. Αυτή η διάδραση είχε ως αποτέλεσμα ο κόσμος να ανεβαίνει στη σκηνή και να γινόμαστε ένα», λέει στη «ΜτΚ» η γνωστή ηθοποιός και ερμηνεύτρια.
Το ρεπερτόριό της είναι πολυποίκιλο. «Λέω διάφορα τραγούδια. Από ρεμπέτικο μέχρι και… σουίνγκ. Όλα αυτά τα κομμάτια είναι διαφορετικά ενορχηστρωμένα, τα ρεμπέτικα λίγο ‘πειραγμένα’ όπως και τα λαϊκά και τα έντεχνα και οι μπαλάντες. Παρουσιάζουμε επίσης τραγούδια της εποχής. Είναι ένα πρόγραμμα με πολλά στοιχεία που διέρχεται διάφορων φάσεων. Γενικώς, δέσαμε πάρα πολύ με την ομάδα των μουσικών. Νομίζω ότι φέτος βελτιωθήκαμε πολύ σε σχέση με πέρσι γιατί ξέραμε πώς να στήσουμε το πρόγραμμα και είχαμε πολύ ενδιαφέροντες καλεσμένους, που έκαναν αίσθηση», επισημαίνει η Κατερίνα Παπουτσάκη.
Το προσωπικό αποτύπωμα
Για εκείνη η μουσική και το τραγούδι λειτουργούν λυτρωτικά. «Έτσι ακριβώς αισθάνομαι όταν τραγουδάω. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν στρεσάρομαι γιατί αυτός είναι ένας καινούριος χώρος. Αλλά σταδιακά αρχίζω και το βρίσκω με έναν τρόπο. Αυτή η λειτουργία είναι κάτι άλλο. Δεν είσαι κρυμμένος πίσω από το άλλοθι ενός ρόλου, πίσω από το προσωπείο ότι κάποιος άλλος πράττει εκείνη τη στιγμή επάνω στη σκηνή. Είσαι εσύ ο ίδιος ως Κατερίνα Παπουτσάκη, οπότε αυτό είναι τελείως διαφορετικό. Η επικοινωνία είναι πια σε πολύ προσωπικό επίπεδο. Έχει και ομαδικότητα, αλλά αφήνεις προσωπικό αποτύπωμα. Είσαι ο εαυτός σου που τραγουδάει και λέει μια μουσική ιστορία. Οπότε αυτό έχει μία άλλη βαρύτητα και μεγαλύτερη έκθεση για εμάς τους ηθοποιούς, που έχουμε συνηθίσει να είμαστε κρυμμένοι πίσω από έναν ρόλο, πίσω από έναν σκηνοθέτη, προστατευμένοι με έναν τρόπο. Μία παράσταση είναι η σφραγίδα κάποιου άλλου, ενώ εδώ τώρα είσαι εσύ. Αυτό είναι και πολύ ωραίο, αλλά ταυτόχρονα και κάπως δύσκολο».
Η ενασχόλησή της με τη μουσική δεν σημαίνει ότι αφήνει πίσω της την υποκριτική ασφαλώς. Στη διάρκεια της περιόδου που πέρασε έπαιξε στο Εθνικό Θέατρο, ενώ για την επόμενη έχει ξεκινήσει ήδη πρόβες για το λογοτεχνικό έργο «Φόβος» του Στέφαν Τσβάιχ, το οποίο μεταφέρεται επί σκηνής Θεάτρου του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Μάριου Κακούλη. Παράλληλα, μετά από μια σεζόν απουσίας από την τηλεόραση θα συμμετέχει στη νέα καθημερινή τηλεοπτική σειρά του Alpha «Άγιος Έρωτας».
Μιλάει για το αν και πώς μπορεί να προστατευθεί ένας ηθοποιός όταν παίζει σε μια τηλεοπτική δουλειά. «Αυτό είναι γενικώς λίγο απρόβλεπτο αλλά πας με τους συντελεστές, με το σενάριο. Βασικά οι συντελεστές βοηθάνε για να καταλάβεις, αλλά υπάρχουν περιθώρια. Υπάρχει περίπτωση να μην είναι αυτό το προσδοκώμενο. Πάντως, γενικά στη δουλειά μας συμβαίνει αυτό. Το ρίσκο υπάρχει πάντα».
Τη ρωτάω για το τέλος πώς μπορεί να λειτουργήσει η μουσική στις δύσκολες αυτές εποχές που ζούμε. «Η μουσική μπορεί να λειτουργήσει ενωτικά. Να σιγοψυθυρίσεις ένα τραγούδι, να κοιταχτείς με τον άλλον στα μάτια σε μια συναυλία. Η μουσική ενώνει, η μουσική είναι μια, η μουσική δεν έχει σύνορα, οι πολιτισμοί συναντώνται μέσα από τη μουσική, ζουν και αναπνέουν οι ένας μέσα από τον άλλον, παίρνουν στοιχεία, προσαρμόζονται ανάλογα και γίνεται ένα ωραίο αμάλγαμα στην καλή εκδοχή των πραγμάτων φυσικά. Και μπορεί να ξυπνήσει ευαίσθητες χορδές, να ευαισθητοποιήσει, ο στίχος να μιλήσει και να συμβούν πολλές άλλες διεργασίες», καταλήγει.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Θέατρο Κήπου
Δευτέρα 1 Ιουλίου στις 21.00
Στο πλαίσιο του φεστιβάλ του δήμου Θεσσαλονίκης «Καλοκαίρι στο Θέατρο Κήπου»
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 16.06.2023