Από τις 28 Νοεμβρίου 1933 και την πρωτοβουλία ίδρυσης του συνοικισμού Ναυάρχου Βότση από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας και του Πόντου, ο ομώνυμος αθλητικός σύλλογος έχει καταγράψει πλούσια κοινωνική, αθλητική και κοινωνική δράση. Σήμερα, οι ακαδημίες μπάσκετ του Βότση αποτελούν πρότυπο λειτουργίας.
Ο επικεφαλής των ακαδημιών μπάσκετ του συλλόγου, Τάσος Μανωλόπουλος, καταγράφει τα δεδομένα: «Έχουμε 350 αθλητές. Από το ανδρικό, που είναι η ναυαρχίδα του συλλόγου μας, μέχρι τα μικρότερα παιδιά, που είναι ηλικίας 5-6 ετών. Υπάρχουν 22 τμήματα και αξιοποιούμε και αθλητές της ομάδας ως προπονητές, που είτε τελειώνουν τα ΤΕΦΑΑ, είτε θέλουν να ασχοληθούν με το αντικείμενο. Έχουν ενσωματωθεί στο πρόγραμμά μας, ξέρουν πώς δουλεύουμε και σιγά-σιγά αποκτούν προπονητική εμπειρία».
Οι δραστηριότητες των ομάδων του Βότση δεν περιορίζονται στα του παρκέ: «Κάνουμε δύο καμπ κάθε καλοκαίρι. Το ένα για παιδιά 10-12 ετών και το άλλο για πιο μεγάλα παιδιά, κυρίως με ατομικές προπονήσεις και μάλιστα φέραμε ένα Σέρβο προπονητή, τον Βλάντο Πέτροβιτς. Κάνουμε κατασκήνωση κάθε καλοκαίρι στη Yuppi, όπου ξεκινάει η κατασκήνωση, με τα μικρά παιδιά να συνδυάζουν διακοπές και μπάσκετ. Τα Χριστούγεννα πηγαίνουμε εκδρομή στο εξωτερικό, στη Σερβία τα τελευταία χρόνια και επειδή θέλουμε να πάμε και κάπου αλλού, αυτό θα γίνει μάλλον στη Σλοβενία. Συμμετέχουμε σε τουρνουά σε όλη την Ελλάδα, όπου μας καλούν ή επιδιώκουμε εμείς να πάμε. Έχουμε πάει στο Βόλο, στη Νάουσα, γενικώς το επιδιώκουμε αυτό. Πηγαίνουμε 4-5 εκδρομές το χρόνο και παίζουμε φιλικά. Δίνουμε τη δυνατότητα στα παιδιά να μπουν σε ένα πούλμαν και να ταξιδέψουν ως αποστολή. Συμμετέχουμε σε όλα τα πρωταθλήματα και τα τουρνουά της ΕΚΑΣΘ. Επίσης, είμαστε η μοναδική ακαδημία που διαθέτει εφαρμογή για κινητά, όπου τα παιδιά μπορούν να βρίσκουν τα πάντα, όπως για παράδειγμα τις ώρες των προπονήσεων».
Πολύ σημαντική είναι η αναφορά στη νοοτροπία η οποία διέπει τον σύλλογο, που υπήρξε ένας από τους τρεις εμπνευστές του κινήματος ‘No Score’, μαζί τον Αχιλλέα Τριανδρίας και τον Αστέρα Πλαγιαρίου. «Μαζί μας ‘κόλλησαν’ και αρκετές άλλες ομάδες. Λέγαμε ότι από προπαιδικά, ακαδημίες, μίνι και πιο κάτω δεν θέλαμε να κρατάμε σκορ. Δεν είναι το νόημα του παιχνιδιού να κερδίσεις ή να ξέρεις πόσους πόντους έβαλε καθένας. Στόχος μας είναι το παιδί να συμμετέχει. Φυσικά θα παίξει για τη νίκη, αλλά η προβολή του αποτελέσματος, μόνο αρνητικά πράγματα μπορεί να επιφέρει. Στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα, ναι, κυνηγάμε να βγούμε πρώτοι», εξηγεί ο κ. Μανωλόπουλος και προσθέτει: «Τιμούμε το ‘ευ αγωνίζεσθαι’. Δεν μου αρέσει να διαλύω μία ομάδα, όπως δεν μου αρέσει να διαλύομαι. Δεν έχει να κερδίσει κάτι ούτε το δικό μου το παιδί, ούτε ο αντίπαλος. Πρέπει πρώτα εμείς ως προπονητές να κάνουμε όλες εκείνες τις κινήσεις, που θα διασφαλίσουν το σωστό αποτέλεσμα. Παλιότερα λέγαμε ότι είχαμε τα ‘Ιωαννιδάκια’, τώρα υπάρχουν οι ‘Ομπράντοβιτς’, που ό,τι βλέπουν στην τηλεόραση, θέλουν να το κάνουν στο γήπεδο και νομίζουν ότι έτσι θα φανούν και θα συνεχίσουν να βρίσκουν δουλειά».
Μακεδονία της Κυριακής