Από τη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης για την πανδημία έλειπαν οι... πιο αρμόδιοι! Οι εκπρόσωποι του υπουργείου υγείας, οι δύο διοικητές των Υγειονομικών Περιφερειακών Ενοτήτων Μακεδονίας-Θράκης (3η και 4η) καθώς και ο πρόεδρος του ΕΚΑΒ-ΕΚΕΠΥ ο οποίος εδώ και αρκετές μέρες, από τότε "που χάσαμε τη μπάλα" έχει έρθει από την Αθήνα και έχει εγκατασταθεί για όσο χρειαστεί -όπως έχει δηλώσει ο υπουργός υγείας- "μόνιμα" στη Θεσσαλονίκη (βλ διακομιδές και αεροδιακομιδές).
Οι συγκεκριμένοι εκπρόσωποι ήταν και είναι αυτοί που συνδέονται υπηρεσιακά με στρατηγικά κέντρα κινήσεων και αποφάσεων υπουργείων καθώς και με διοικήσεις νοσοκομείων, κέντρων και δομών υγείας, κλιμακίων ΕΟΔΥ, Πολιτική Προστασία, επιτροπές ειδικών κ.α. Αν υπήρχαν τελεσίδικες απαντήσεις στη φάση που βρισκόμαστε, της δραματικής έξαρσης κρουσμάτων στη Θεσσαλονίκη, τότε αυτοί θα είχαν και τις περισσότερες γιατί ήταν και είναι στην υλοποίηση των όποιων σχεδιασμών.
Βέβαια ο καθηγητής Σαρηγιάννης μίλησε ξεκάθαρα για την απουσία μακροπρόθεσμων πλάνων ύστερα από τόσους μήνες διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης. Είπε χαρακτηριστικά ότι οι συζητήσεις που έχει αρχίσει ο ίδιος ως επικεφαλής έρευνας για την ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων με το υπουργείο υγείας αφορούν στο σχεδιασμό της επόμενης ημέρας γιατί δεν πρέπει να πηγαίνουμε... "βλέποντας και κάνοντας"!
Οι δε ερωτήσεις που τέθηκαν από την πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων -στους επιστήμονες και στους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους- εξέφρασαν απορίες και προβλήματα για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, τους υγειονομικούς και λιγότερο των εν δυνάμει ασθενείς covid-19 ή μη covid-19. Φυσικά χωρίς ΕΣΥ και ιατρονοσηλευτικό προσωπικό οι τελευταίοι θα ήμασταν "χαμένοι από χέρι" όμως "χαμένη στη μετάφραση" ήταν και η συνεδρίαση στο ΔΣ σε πολλά σημεία της, πολιτικά, αυτοδιοικητικά, κομματικά, επιστημονικά, συντεχνιακά ή άλλα. Ωστόσο ακούσαμε ξεκάθαρα ποιοι "βάζουν πλάτη" στην πολιτεία λόγω της πρωτόγνωρης κατάστασης ή λόγω κομματικών ή και επιστημονικών πεποιθήσεων και ποιοι καταγγέλλουν κυβερνητικές παραλείψεις και καθυστερήσεις τις οποίες όμως παραδέχτηκε και ο ίδιος πρωθυπουργός, συμπεριλαμβάνοντας μάλιστα και τους τοπικούς άρχοντες της κεντρικής Μακεδονίας.
Θα έλεγα ότι η συζήτηση ήταν περισσότερο μια σούμα... προβλημάτων παρά λύσεων. Τι θα μπορούσε να γίνει και δεν έγινε. Πόσα επιδόματα θα έπρεπε να πάρουν και δεν πήραν. Ποιος είναι καλύτερος γιατρός, ο ιδιώτης ή ο νοσοκομειακός κι άλλα "αχρείαστα" αυτή τη στιγμή. Μια στιγμή που νιώθουμε να κάνουμε... "ακροβατικά" και μάλιστα χωρίς "δίκτυ ασφαλείας". Μια στιγμή που... ταμπουρωθήκαμε για να μη φθάσουμε όπως είπε ο αν. καθηγητής λοιμωξιολογίας Σίμος Μεταλλίδης στις... λιγοστές Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και με μια ψυχολογία στα χειρότερα της.
Η συνεδρίαση επιβεβαίωσε εκτός όλων των άλλων και τους φόβους ή μάλλον τους έκανε ακόμη μεγαλύτερους. Αν νοσήσω από κορονοϊό ή σπάσω τα πλευρά μου τι θα με κάνουν; Θα βρεθεί κρεβάτι ΜΕΘ; Θα διακομιστώ Αθήνα; Θα με πάνε σε ιδιωτικό νοσοκομείο όπου και εκεί μετρημένες είναι οι ΜΕΘ; Υπάρχει προσωπικό ή θα το ψάχνω εγώ η άρρωστη; Αφού πεθαίνουν γιατροί και νοσηλευτές εγώ θα επιβιώσω;
Ίσως από αυτό που ζούμε να πρέπει να μάθουμε κάτι για το μέλλον. Πώς δεν θα "πεθαίνουμε" λίγο λίγο από το φόβο μιας αρρώστιας. Πως θα συντονιζόμαστε καλύτερα όσοι οφείλουμε να το κάνουμε. Πώς οι φορείς της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας μπορούν να συνεργαστούν χωρίς εγωισμούς και αγωνίες πολιτικού κόστους και ίσως να συνειδητοποιήσουμε ότι οι απολογισμοί γίνονται αφού τελειώσει η προσπάθεια, η "μάχη", ο "πόλεμος". Μπορεί να φταίξαμε εμείς και οι άλλοι, οι φοιτητές και οι μαθητές, ο καλός μας και ο κακός μας ο καιρός, οι διαχρονικές παθογένειες του συστήματος και πολλές άλλες του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα. Τώρα δεν είμαστε για απολογισμούς και... υπολογισμούς για το πώς φθάσαμε ως εδώ και τι έκανε ο καθένας για να σώσει ή να... σωθεί. Τώρα φθάσαμε και πρέπει να... γυρίσουμε πίσω, στο μήνα που είχε εννιά κρούσματα. Αυτό δεν θα γίνει από μόνο του. Ας αναλάβει να το πει ξεκάθαρα κάποιος. Θέλουμε καλύτερο σχέδιο ή έστω... σχέδιο.
Μελ. Καρ.