Θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο ο οποίος από σήμερα είναι πιο φτωχός καθώς έφυγε από τη ζωή η σπουδαία ηθοποιός Μαίρη Χρονοπούλου σε ηλικία 90 ετών.
Από την περασμένη Κυριακή νοσηελύονταν σε κρίσιμη κατάσταση στον Ευαγγελισμό, μετά από πτώση που είχε στο σπίτι της.
Συγκινημένοι φίλοι, συνάδελφοι, πολιτικοί και φορείς αποχαιρετούν την μεγάλη κυρία του ελληνικού κινηματογράφου.
Φίνος Φιλμ
Κάθε απώλεια από την οικογένεια της Φίνος μας στοιχίζει, όμως είναι κάποιοι αποχωρισμοί που γρατζουνάνε περισσότερο. Η Μαίρη ήταν ένα από τα «παιδιά» μας που με την λάμψη της, το ταλέντο και το ταπεραμέντο της σφράγισε κάθε ρόλο της επάξια. Οι ρόλοι της επιβλητικοί και δυναμικοί. Η ίδια συναισθηματική και αθεράπευτα ρομαντική.Πέρασε το κατώφλι της Φίνος Φιλμ σε ηλικία 20 ετών και μέχρι το 1970 κατάφερε να μαγέψει τον φακό σε κωμωδίες, δράματα και φαντασμαγορικά μιούζικαλ. Ερμήνευσε με πάθος κόντρα ρόλους, τραγούδησε εμβληματικά άσματα που έμειναν στην ιστορία και ξεπέρασε δύσκολες προκλήσεις που της έφερε η ζωή με αποφασιστικότητα και θέληση.Η Μαίρη δεν ήταν απλά μια γυναίκα. Ήταν «γυναίκα του γλεντιού» και σύμβολο του ελληνικού κινηματογράφου. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους της.Αντίο αγαπημένη μας
Συλλυπητήριο μήνυμα της ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού
Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη μετά την αναγγελία του θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η Μαίρη Χρονοπούλου που, φοιτήτρια ακόμη στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, το 1954, ξεχώρισε στην ορχήστρα της Επιδαύρου, σε χορό αρχαίας τραγωδίας και ο Μιχάλης Κακογιάννης της έδωσε ένα ρόλο στο «Τελευταίο Ψέμα», έφυγε σήμερα από κοντά μας, έχοντας εξασφαλίσει, στην αιωνιότητα, ρόλο πρωταγωνίστριας, στο πάνθεο του ελληνικού κινηματογράφου.
Ηταν μια χαρισματική προσωπικότητα, καλλιεργημένη, πολυτάλαντη γοητευτική που αφήνει πίσω της μια μεγάλη σειρά από επιτυχίες, τόσο στον κινηματογράφο, όσο και στο θέατρο, υπηρετώντας όλα τα είδη της υποκριτικής τέχνης.
Το 1963 η ερμηνεία της στην ταινία Τα κόκκινα φανάρια (1963) του Βασίλη Γεωργιάδη, υποψήφια για το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, στην 36η απονομή του 1964- της άνοιξε διάπλατα τις πόρτες στη Φίνος Φιλμ, παίζοντας ρόλους πρωταγωνιστικούς, κερδίζοντας το 1967-8, το βραβείο της Ενώσεως Κριτικών.
Αλλά και στη δεκαετία του ΄80, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος την εμπιστεύθηκε σε δυο αριστουργηματικές ταινίες του-Κυνηγοί, ταξίδι στα Κύθηρα- ενώ κέρδισε το Α΄Βραβείο γυναικείου ρόλου, στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, με την ταινία του Βρεττάκου, το 1987, «τα παιδιά της Χελιδόνας».
Έζησε μια ζωή γεμάτη, έμφορτη από επιτυχίες και μεγάλη αποδοχή από ένα κοινό που της αναγνώρισε, πολύ γρήγορα, το ταλέντο της και τη λάτρεψε. Ηταν υπόδειγμα καλής συναδέλφου και άνθρωπος μεγάλης προσφοράς προς τους νεότερους ηθοποιούς. Αυθόρμητη, ειλικρινής, έμεινε σεμνή ως το τέλος, λέγοντας ότι «ήθελε να φύγει πριν γεράσει πολύ».
Η αλήθεια είναι ότι ηθοποιοί, στο μέγεθος της Μαίρης Χρονοπούλου δεν γερνούν. Έχουν κατακτήσει το προνόμιο η εικόνα τους να μένει πάντα στην άνοιξη.
Εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια της και στους πιστούς φίλους της.»
Ο Υφυπουργός Πολιτισμού Χρίστος Δήμας μετά την αναγγελία του θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η απώλεια της Μαίρης Χρονοπούλου βύθισε στη θλίψη τον ευρύτερο χώρο του Πολιτισμού, της τέχνης, του θεάτρου και του σινεμά.
Υπήρξε μια σπουδαία ηθοποιός που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμα της στην χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά και του θεάτρου.
Αναμφίβολα, αποτέλεσε μια «σταρ» του ελληνικού κινηματογράφου και συνδύασε το όνομα της με μεγάλες επιτυχίες και σπουδαίες διακρίσεις.
Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια της και στους οικείους της.
Εθνικό Θέατρο
«Το Διοικητικό Συμβούλιο και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου εκφράζουν τη βαθιά θλίψη τους για την απώλεια της Μαίρης Χρονοπούλου. Διέγραψε μια μακρόχρονη και επιτυχημένη πορεία στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Γεννημένη το 1933 στην Αθήνα, η Μαίρη Χρονοπούλου σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Οι πρώτες της εμφανίσεις στο θεατρικό σανίδι ήταν με το Εθνικό Θέατρο κυρίως ως μέλος του Χορού σε τραγωδίες. Ανάμεσά τους o «Ιππόλυτος» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη (1953), o «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή (1955), ενώ ξεχώρισε ως Πραξαγόρα στην κωμωδία «Εκκλησιάζουσαι» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Γιάννη Μαργαρίτη (1987). Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της».
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Το Φεστιβάλ αποχαιρετά με συγκίνηση τη Μαίρη Χρονοπούλου, μία από τις πιο λαμπερές σταρ της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, η οποία θα μείνει αξέχαστη στο κοινό τόσο για την ερμηνευτική της δεινότητα όσο και για το ακαταμάχητο στυλ και ταμπεραμέντο της.
Στη δεκαετία του '60, η Μαίρη Χρονοπούλου διέπρεψε σε ένα ευρύ ρεπερτόριο από ρόλους, από κοινωνικά δράματα μέχρι σπαρταριστές μουσικές κωμωδίες, έχοντας συνεργαστεί με κορυφαία σκηνοθετικά ονόματα του ελληνικού σινεμά. Μεταξύ πολλών άλλων, αξέχαστες έχουν μείνει οι ερμηνείες της στις ταινίες Τα κόκκινα φανάρια (1963) και Το χώμα βάφτηκε κόκκινο (1966) του Βασίλη Γεωργιάδη, Ο φόβος (1966) του Κώστα Μανουσάκη, Κοινωνία ώρα μηδέν (1966) του Ντίνου Δημόπουλου, Ορατότης μηδέν (1970) του Νίκου Φώσκολου, καθώς και στα θρυλικά μιούζικαλ Οι θαλασσιές οι χάντρες (1967), Μια κυρία στα μπουζούκια (1967) και Γοργόνες και μάγκες (1968) του Γιάννη Δαλιανίδη. Στην όψιμη φάση της καριέρας της, η Μαίρη Χρονοπούλου συμμετείχε στις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου, Οι κυνηγοί (1977) και Ταξίδι στα Κύθηρα (1984), ενώ το 1987 τιμήθηκε με το Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην ταινία Τα παιδιά της χελιδόνας του Κώστα Βρεττάκου.
Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και στα οικεία της πρόσωπα.
Σπύρος Μπιμπίλας
Αντίο αγαπημένη μου..Μαιρουλα μου σ ευχαριστω που με τιμησες με την φιλία και την αγάπη σου! Καλό ταξιδι στο φως γλυκό και αισιόδοξο πλασμα....Θα σε θυμάμαι παντα με αγάπη...
Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
«Tην επιφανή σταρ με διαχρονικό εκτόπισμα, όπως αποδείχτηκε στο πέρασμα των δεκαετιών» αποχαιρετά σε συλλυπητήριο μήνυμά του το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. H Μαίρη Χρονοπούλου «διέτρεξε σχεδόν ολόκληρο το θεματικό φάσμα της μυθοπλασίας, από το μελόδραμα και το ηθογραφικό δράμα των ανοικτών οριζόντων έως το μιούζικαλ και άφησε έντονο το αποτύπωμά της και στον νέο ελληνικό κινηματογράφο» τονίζει το μήνυμα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
«Η Μαίρη Χρονοπούλου υπήρξε μία μεγάλη κυρία του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου, επιφανής σταρ με διαχρονικό εκτόπισμα, όπως αποδείχτηκε στο πέρασμα των δεκαετιών. Διέτρεξε σχεδόν ολόκληρο το θεματικό φάσμα της μυθοπλασίας, από το μελόδραμα και το ηθογραφικό δράμα των ανοικτών οριζόντων έως το μιούζικαλ. Το "ελληνικό γουέστερν" του Βασίλη Γεωργιάδη "Το χώμα βάφτηκε κόκκινο", στο οποίο πρωταγωνίστησε το 1966, ήταν υποψήφιο για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Η Μαίρη Χρονοπούλου στάθηκε, άλλοτε αέρινη κι άλλοτε δωρική, στο πλευρό όλων σχεδόν των αντρών πρωταγωνιστών εκείνων των χρόνων, δίπλα στον Νίκο Κούρκουλο, τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον Φαίδωνα Γεωργίτση, τον Γιώργο Φούντα. Η παρουσία της γέμισε το κινηματογραφικό κάδρο σκηνοθετών που συνδέθηκαν με τις καλύτερες στιγμές της Φίνος Φιλμ, του Βασίλη Γεωργιάδη, του Ντίνου Δημόπουλου, του Γιάννη Δαλιανίδη, του Νίκου Φώσκολου. Η Μαίρη Χρονοπούλου άφησε έντονο το αποτύπωμά της και στον νέο ελληνικό κινηματογράφο. Ανάμεσα στις σπουδαίες συνεργασίες της ήταν αυτές με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο ("Οι κυνηγοί", "Ταξίδι στα Κύθηρα") και τον Κώστα Βρεττάκο ("Τα παιδιά της Χελιδόνας"). Ο τελευταίος πρωταγωνιστικός ρόλος της ήταν το 1996 στην ταινία "Προς την Ελευθερία" του Χάρη Παπαδόπουλου.
Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα βαθιά συλλυπητήριά του στους οικείους της» καταλήγει το συλλυπητήριο μήνυμα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
Το Χαμόγελο του Παιδιού
Με τεράστια λύπη, αποχαιρετούμε τη μεγάλη κυρία του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου Μαίρη Χρονοπούλου, που για εμάς ήταν η Μαίρη μας, ένα αναπόσπαστο μέλος της οικογένειας μας.Ένας μοναδικός άνθρωπος, μία δυνατή, περήφανη και αξιοπρεπής γυναίκα με ειλικρινή και ουσιαστική αγάπη για τα παιδιά, με μία τεράστια αγκαλιά πάντα ανοιχτή για αυτά.Είμαστε περήφανοι και ευτυχείς που τη γνωρίσαμε και μας τίμησε με την εμπιστοσύνη και την αγάπη της.Είμαστε ευγνώμονες για τις υπέροχες, πραγματικά οικογενειακές στιγμές, που μοιραστήκαμε μαζί της. Καλό ταξίδι πολυαγαπημένη μας Μαίρη!
ΚΚΕ: Αποχαιρετούμε τη μεγάλη πρωταγωνίστρια του παλιού ελληνικού κινηματογράφου Μαίρη Χρονοπούλου
«Αποχαιρετούμε τη μεγάλη πρωταγωνίστρια του παλιού ελληνικού κινηματογράφου Μαίρη Χρονοπούλου. Γεννημένη το 1933 στην Αθήνα, η σπουδαία ηθοποιός λάτρεψε, όπως η ίδια είχε πει, τον κινηματογράφο από την πρώτη στιγμή και ως μια από τις σταρ του ελληνικού κινηματογράφου των δεκαετιών '60 και '70 αγαπήθηκε από το κοινό» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ και προσθέτει:
«Το ερμηνευτικό της ταλέντο κινήθηκε από την κωμωδία και το μιούζικαλ, μέχρι το δράμα στον παλιό και νεότερο κινηματογράφο, ενώ συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα παραγωγών, σκηνοθετών και ηθοποιών. Στις ξεχωριστές ερμηνείες της περιλαμβάνονται εκείνη στην ταινία ”Τα κόκκινα φανάρια” του Βασίλη Γεωργιάδη, ταινία υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 1964, στις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου ”Οι κυνηγοί” και ”Ταξίδι στα Κύθηρα” και στην ταινία ”Τα παιδιά της χελιδόνας” του Κώστα Βρεττάκου το 1987, ερμηνεία για την οποία κέρδισε βραβείο Α' γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Τον Ιούνιο του 2021 τιμήθηκε με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στην Τελετή Απονομής των Βραβείων ΙΡΙΣ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους της».
Το άρθρο ανανεώνεται