Στις 2 Μαρτίου, έξι ημέρες μετά την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στην ανατολική Ουκρανία, οι Έλληνες παρακολουθούν με την αγωνία στο κόκκινο μια επιχείρηση διαφορετική από τις άλλες. Ένα κονβόι αυτοκινήτων στα οποία μεταβαίνουν μέλη της ελληνικής ομογένειας της Μαριούπολης, αλλά και δημοσιογράφοι και τεχνικοί των ελληνικών καναλιών, ξεκινά το ταξίδι του από τη σφυροκοπούμενη πόλη προς την ασφάλεια και τα σύνορα της Ουκρανίας με τη Μολδαβία.
Το ριψοκίνδυνο σχέδιο απομάκρυνσης των 82 Ελλήνων είχε αναλάβει σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών ένας νέος άνθρωπος, ο Έλληνας πρόξενος στη Μαριούπολη, Μανώλης Ανδρουλάκης, ο οποίος τις προηγούμενες ημέρες είχε θέσει υπό την προστασία του τους πολεμικούς ανταποκριτές. Το κονβόι μετά από περιπέτεια 3 ημερών περνά τα σύνορα υπό την ηγεσία του γενικού πρέσβη Φραγκίσκου Κωστελλένου, ο οποίος είχε βρεθεί στην Μαριούπολη για να συνδράμει τον Μανώλη Ανδρουλάκη. Ο τελευταίος, αν και μόλις δύο μήνες στο πόστο του, αποφασίζει να παραμείνει στην πόλη με τους χιλιάδες ομογενείς και να προσφέρει όση βοήθεια μπορεί. Δυστυχώς, η Μαριούπολη ζει μια φοβερή πολιορκία από τους Ρώσους και ο πρόξενος μαζί με άλλα μέλη διπλωματικών αποστολών εγκαταλείπει το κτίριο του προξενείου της χώρας μας και μεταβαίνει στο κτίριο του ΟΑΣΕ για περισσότερη ασφάλεια. Όλοι μαζί ζουν μια μεγάλη δοκιμασία, με ελάχιστα τρόφιμα, καθόλου πόσιμο νερό και τις βόμβες να σκάνε γύρω τους.
Σήμερα το απόγευμα και μετά τις συντονισμένες και αγωνιώδεις προσπάθειες της Αθήνας, ο Μανώλης Ανδρουλάκης απεγκλωβίζεται και παίρνει το δρόμο της επιστροφής στην πατρίδα.
Ποιος είναι, όμως, ο τελευταίος διπλωμάτης της Ευρώπης στην καρδιά του πολέμου;
Από τη Θεσσαλονίκη στο Κόσοβο κι έπειτα στη Μόσχα
Όσοι γνωρίζουν τη διαδρομή του 41χρονου διπλωμάτη, μάλλον δεν σοκάρονται από την απόφασή του να μείνει πίσω και να μην εκκενώσει το προξενείο στις 2 του Μάρτη. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1981 και με καταγωγή από την Κω, ο Μανώλης Ανδρουλάκης φοίτησε στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονία, ενώ μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας έκανε μεταπτυχιακό στη Μόσχα πάνω στη ρωσική λογοτεχνία.
Όμως ο πόλεμος δεν ήταν κάτι το οποίο έμαθε μόνο από τα βιβλία. Γιος του Γεώργιου Ανδρουλάκη, ενός από τους λίγους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού με εξαιρετική γνώση της αγγλικής, ο μετέπειτα διπλωμάτης έζησε από κοντά την αγριότητα του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο, αφού ο πατέρας του είχε τοποθετηθεί στην πρεσβεία μας στο Βελιγράδι και ο νεαρός τότε Μανώλης τριγυρνούσε στο κτίριο κι όπως είπε αργότερα σε συνέντευξή του, μάθαινε πως λειτουργεί η "πολεμική μηχανή". Ως άριστος γνώστης της ρωσικής γλώσσας και κουλτούρας, ο Ανδρουλάκης μπήκε στο διπλωματικό σώμα το 2008 και από την αποφοίτησή του από την Ακαδημία ασχολήθηκε με θέματα που άπτονταν των πρώην σοβιετικών χωρών. Το πρώτο εκτός συνόρων πόστο που ανέλαβε ήταν η θέση του αναπληρωτή προξένου στην Αστάνα του Καζακστάν το 2012, ενώ το 2017 ανέλαβε πρόξενος της Ελλάδας στην Ατλάντα των ΗΠΑ σε ηλικία μόλις 36 ετών. "Είμαι 36 ετών και είμαι πολίτης της πολιτείας της Τζόρτζια εδώ και 36 χρόνια" είπε στους Αμερικανούς αξιωματούχους όταν πρωτοβρέθηκε στην πόλη που όπως τους υπενθύμισε "έκλεψε τους Ολυμπιακούς από την Αθήνα". Και δεν έλεγε ψέματα. Στην περιπετειώδη ζωή του ο Μανώλης Ανδρουλάκης βρέθηκε μόλις 6 μηνών στην περιοχή των ΗΠΑ καθώς ο πατέρας του ήταν σε επίλεκτους στρατιωτικούς που συμμετείχαν σε άσκηση στην Αλαμπάμα. Τότε, λοιπόν, οι αρχές της Πολιτείας της Τζόρτζια απ' όπου πέρασε η οικογένεια, έκαναν τον μικρούλη Μανώλη "επίτιμο πολίτη".
Μάλιστα, κατά τη θητεία του στις ΗΠΑ, η οποία τέλειωσε πριν μερικούς μήνες όταν και διορίστηκε στη Μαριούπολη ως άριστος γνώστης των γεωπολιτικών της περιοχής, ο κ. Ανδρουλάκης ρωτήθηκε εάν όντως πιστεύει πως η Ρωσία ανακατεύτηκε στις αμερικανικές εκλογές. Εκείνος διπλωματικά αρνήθηκε να πει αν τον πιστεύει όμως σχολίασε: "Αν υπάρχουν τέτοιες ικανότητες, τότε ζούμε σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο. Αυτή είναι πολιτική με άλλα μέσα και πρέπει να αλλάξουμε το παιχνίδι".