Σήμερα συμπληρώνονται 105 χρόνια από τη Γενοκτονία των 353.000 Ελλήνων του Πόντου και στην μητρόπολη Αθηνών τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και ακολούθησαν οι κεντρικές εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στο Σύνταγμα όπου μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ανέλαβαν την φύλαξη Εύζωνοι κάνοντας την αλλαγή φορώντας την ποντιακή στολή ενώ συγκινητική ήταν η στιγμή όταν μέλη ποντιακών συλλόγων χόρεψαν το χορό Σέρρα.
Μετά τους χαιρετισμούς και την κεντρική ομιλία από τον Δρ. Κλέαρχο Κυριακίδη, επισκέπτη καθηγητή, στο Πανεπιστήμιο UCLan Cyprus, έγινε κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και ακολούθησε πορεία προς την Τούρκικη Πρεσβεία και επίδοση Ψηφίσματος.
Μεταξύ άλλων, στην τελετή τιμής και μνήμης παραβρέθηκαν ο υφυπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κώτσηρας, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας Ζ. Κωνσταντοπούλου, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης, βουλευτές, κ.α
Με μια συγκινητική εκδήλωση τιμής και μνήμης στο Μνημείο Γενοκτονίας «Πυρρίχιο Πέταγμα» στην πλατεία Αλεξάνδρας, ο Δήμος Πειραιά και ο Σύνδεσμος Ποντιακών Σωματείων Νοτίου Ελλάδος και Νήσων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, τίμησαν τη συμπλήρωση 105 ετών από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Μάλιστα, το Μνημείο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου «Πυρρίχιο Πέταγμα» φωταγωγήθηκε συμβολικά με κόκκινο χρώμα, στην μνήμη των 353.000 Ελλήνων της Γενοκτονίας.
Πριν την έναρξη της τελετής, πραγματοποιήθηκε η είσοδος στο μνημείο της ομάδας δρομέων «Πόντος - Δρόμος Μνήμης», οι οποίοι άναψαν την φλόγα του μνημείου. Οι δρομείς ξεκίνησαν από το Μνημείο «Ηρώων Ελλήνων του Πόντου» της Καλλιθέας, ένα από τα πρώτα μνημεία που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα.
Η τελετή ξεκίνησε με επιμνημόσυνη δέηση χοροστατούντος του μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ και ακολούθησαν ομιλίες και κατάθεση στεφάνων.
Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε μουσικό - αφηγηματικό δρώμενο, και την εκδήλωση έκλεισαν οι πυρριχιστές του Συνδέσμου Ποντιακών Σωματείων Νοτίου Ελλάδος και Νήσων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, οι οποίοι χόρεψαν τον πυρρίχιο χορό Η τελετή ολοκληρώθηκε με την τήρηση ενός λεπτού σιγής και την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.
Ο πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος Γεώργιος Βαρυθυμιάδης, στον χαιρετισμό του, ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Δίνουμε το «παρών» και εφέτος, στην πλατεία Αλεξάνδρας, στον Πειραιά, στο πρώτο λιμάνι της χώρας υποδοχής των κατατρεγμένων προσφύγων του 1923. Στεκόμαστε με δέος και ευλάβεια στη σκιά του εμβληματικού μνημείου για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, ένα μνημείο – σύμβολο στο διάβα του χρόνου, που ιστορεί την πορεία του Ποντιακού Ελληνισμού από την αναγκαστική αναχώρηση από τα πάτρια εδάφη μέχρι το ρίζωμά του στον Ελλαδικό χώρο. Ένα μνημείο για το οποίο οι Έλληνες ποντιακής καταγωγής νιώθουμε τόσο υπερήφανοι για το καταπληκτικής σύλληψης συμβολισμό του από τον Παναγιώτη Τανιμανίδη όσο και ευγνώμονες απέναντι στον δωρητή του Ευάγγελο Μαρινάκη.
Σήμερα, το πανανθρώπινο μήνυμα που ευαγγελίζεται το αίτημα για διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας είναι τραγικά επίκαιρο και καθίσταται αναγκαία η άμεση υλοποίησή του».
Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Λευτέρης Αυγενάκης, παρευρέθηκε ως εκπρόσωπος του πρωθυπουργού στη δοξολογία για τη μνήμη των Ελλήνων του Πόντου, η οποία τελέστηκε στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Τίτου στο Ηράκλειο και στη συνέχεια κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο Ποντιακού Ελληνισμού. Με αφορμή τη συμπλήρωση 105 χρόνων από τη γενοκτονία των Ποντίων, ο Λευτέρης Αυγενάκης δήλωσε τα εξής:
Η 19η Μαΐου αποτελεί για όλους τους Έλληνες Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων και υπενθυμίζει το στυγερό έγκλημα που συντελέστηκε κατά της Ανθρωπότητας.
Περισσότερες από 353.000 αθώες ψυχές εξολοθρεύτηκαν με συστηματικές σφαγές, βασανιστήρια και απάνθρωπες εξοντωτικές πορείες από το κίνημα των Νεότουρκων και των εθνικιστών του Κεμαλ.
Οι επιζώντες οδηγήθηκαν σε έναν βάναυσο ξεριζωμό από τα πατρογονικά τους εδάφη, γεγονός που προκάλεσε βαθύ τραύμα στη συλλογική συνείδηση του ελληνικού Έθνους.
Όμως, παρά την ανείπωτη καταστροφή που υπέστησαν, οι Πόντιοι δεν το έβαλαν ποτέ κάτω. Αντιθέτως, προτάσσοντας την φιλοπατρία κατάφεραν να διατηρήσουν ακέραιη την ποντιακή τους κληρονομιά, και συγχρόνως να προασπίσουν την ιστορία τους που είναι γραμμένη με αίμα, πόνο και προσφυγιά.
Η 19η Μαΐου σηματοδοτεί την συνέχεια του αγώνα μας για έναν κόσμο που θα βασίζεται στις πανανθρώπινες αξίες της ειρήνης, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Ίδιος με αυτόν που συνεχίζεται για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων .
Σήμερα, 105 χρόνια από αυτό το απεχθές έγκλημα, έχουμε χρέος συλλογικό να αποτίουμε ελάχιστο φόρο τιμής στα θύματα του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας.
Διότι, και σύμφωνα με τον φιλόσοφο λαό μας «όποιος λαός δεν γνωρίζει την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει».