Τον πρώτο προσωπικό του δίσκο με τίτλο «Μικρές Στιγμές» παρουσιάζει ο μουσικοσυνθέτης Λευτέρης Πασσιάς την Πέμπτη 22/2 στη Θεσσαλονίκη, στον χώρο της Μικρής Σκηνής.
Συνθέτης, οργανοπαίχτης, τραγουδιστής, καθηγητής μουσικής στο ΕΕΕΕΚ Σερρών και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και με πολλά πρότζεκτ να «τρέχουν» ταυτόχρονα, είναι ασφαλές να ειπωθεί πως ο Λευτέρης Πασσιάς ασχολείται με τη μουσική σε όλα τα επίπεδα, από το θεωρητικό μέχρι το πρακτικό. Κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο τον Μάιο του 2023 με τίτλο «Μικρές Στιγμές» ενώ είναι και ιδρυτικό μέλος του σχήματος «Παραμυθολαλίτσες» που μελοποιεί αγαπημένα παραμύθια.
Ο Λευτέρης Πασσιάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες. Ασχολείται με τη μουσική μόλις από τα τέσσερά του χρόνια. Έμαθε πιάνο, μαντολίνο και, όπως λέει ο ίδιος, ευτύχισε από μικρός να μπαίνει σε ορχήστρες και χορωδίες.
«Από μικρός ήμουν ξεκάθαρος στο ότι θέλω να γίνω μουσικός. Έτσι εκφράζομαι και επικοινωνώ με τους άλλους ανθρώπους.» τονίζει ο ίδιος στο makthes.gr. αν και δεν είναι σίγουρος αν ακόμα μπορεί να αποκαλέσει τον εαυτό του έτσι. «Πίστευα ότι με το να πάρεις πτυχία γίνεσαι μουσικός, πλέον ακόμα και με το διδακτορικό δεν είμαι σίγουρος. Τα μουσικά μου πρότυπα πάντως δεν είχαν σπουδάσει την Τέχνη τους».
Ο δίσκος «Μικρές Στιγμές» αποτελείται από τραγούδια που ο ίδιος γράφει εδώ και 20 χρόνια. «Πρόκειται για τραγούδια που έχω συνθέσει από μικρός μέχρι σήμερα και το κάθε ένα συντρόφευσε μια ιδιαίτερη στιγμή μου» λέει χαρακτηριστικά.
«Η ζωή του ανθρώπου είναι γεμάτη από μικρές έντονες στιγμές. Η πρώτη φορά που θα ακουμπήσεις το παιδί σου, που θα ερωτευτείς, που θα γνωρίσεις τον θάνατο. Εκεί βρίσκω έμπνευση και διέξοδο για να εκφράσω αυτό που νιώθω. Έτσι θα μπορέσω να το επεξεργαστώ, να το μελετήσω και εν τέλει να το αποδεχθώ».
Ο δίσκος διαθέτει έντονα ελληνικά στοιχεία και διαθέτει όλες τις συνιστώσεις των ακουσμάτων του, όπως αναφέρει ο ίδιος και τονίζει πως δεν μπορεί να τον τοποθετήσει σε ένα συγκεκριμένο είδος, φαινόμενο που γίνεται όλο και πιο συχνό στους σύγχρονους μουσικούς.
Εξηγεί ο κ. Πασσιάς: «Η γενιά μου και οι επόμενες έχουμε πολλά και διαφορετικά ακούσματα, δεδομένου ότι έχουμε πρόσβαση σε όλη τη μουσική του κόσμου. Όταν σαν καλλιτέχνης τα δέχομαι και τα αφομοιώνω όλα αυτά, τότε αυτά θα εκφραστούν και στα τραγούδια μου. Δε πιστεύω ότι υπάρχει πλέον κάποιος αμιγώς λαϊκός ή παραδοσιακός τραγουδιστής όπως υπήρχαν παλιά, πριν 40 - 50 χρόνια πχ. Τότε οι μουσικοί εξεφράζαν το ηχογεωλογικό τοπίο του τόπου τους. Ήταν μουσικοί που γεννήθηκαν σε συγκεκριμένο τόπο και είχαν συγκεκριμένα ακούσματα. Ο τρόπος που έπαιζαν ταυτοποιούσε και τη μουσική της συγκεκριμένης περιοχής. Πλέον δεν συμβαίνει αυτό, μπορούμε να ακούσουμε οποιοδήποτε είδος μουσικής, οποιαδήποτε ώρα. Αυτό αφομοιώνεται και στους νέους μουσικούς, δημιουργεί την ταυτότητα του μουσικού του σήμερα που είναι όλα αυτά ταυτόχρονα και τίποτα από αυτά. Είναι ένα καινούργιο φαινόμενο και το πως θα εξελιχθεί θα το δούμε τα επόμενα χρόνια με τις νέες γενιές μουσικών».
Σε ό,τι αφορά τους καλλιτέχνες που θαυμάζει, ο κ. Πασσιάς τονίζει ότι σημαντικό για αυτόν είναι να έχουν συνέπεια στο έργο και τις θέσεις τους, τον τρόπο δηλαδή μέσα από τον οποίο χρησιμοποιούν τη μουσική για να περάσουν μηνύματα και ποια είναι αυτά.
«Παλιά δεν διαχώριζα το έργο από τον καλλιτέχνη, πλέον το ξανασκέφτομαι. Πολλοί καλλιτέχνες δεν μπορούν να σταθούν επάξια στο έργο τους. Η Τέχνη αφού διαμοιραστεί, ξεκινά το ταξίδι της και φεύγει από τον δημιουργό, λειτουργεί αυτόνομα. Τότε η επαφή και η σχέση του καλλιτέχνη με το έργο έγκειται στο πώς αυτός θα το υποστηρίξει, αν θα μπορέσει να σταθεί ο ίδιος αντάξιος της Τέχνης του».
Για να εξηγήσει τι εννοεί, ο Λευτέρης Πασσιάς αναφέρεται σε ένα τραγούδι που έγραψε ο ίδιος και τραγούδησε μαζί με τον Μίλτο Πασχαλίδη, την «Γυναίκα Γιορόνα». «Όταν έχω γράψει ένα τραγούδι για τη γυναίκα που σκοτώθηκε στο Ιράν επειδή χτύπησε ο άνεμος τα μαλλιά της και βγω κακοποιητής γυναικών εντέλει, αυτό σημαίνει πως δεν υπήρξα εφάμιλλος της ιδέας που εκφράζω στο έργο μου. Ο καλλιτέχνης αναμετράται συνεχώς με το έργο του. Αν δεν υποστηρίζω τις βασικές ιδέες που εκφράζω, σημαίνει ότι έχω θέσει έναν πήχη που δεν μπορώ να φτάσω».
Περιγράφοντας την ημέρα που έμαθε ότι η Γιορόνα πέθανε, ο κ. Πασσιάς τονίζει: «Συγκλονίστηκα και ακόμα όταν το σκέφτομαι βουρκώνω. Σκέφτηκα πως η είδηση θα διαρκέσει όσο διαρκεί κάτι viral, μέχρι ο λαός να ξεχάσει. Πόσω μάλλον όταν όσο αυτό αποσιωπάται. Η Γιορόνα κατά κάποιο τρόπο συνδέεται και με την Ελλάδα. Δε προλαβαίνουμε να μετράμε θύματα γυναικών γιατί οι άνδρες δεν αντέχουν την αυτοδιάθεσή τους και δεν τις αφήνουν να ζήσουν όπως θέλουν. Πολλοί μπορεί να συγκινηθούν με κάτι μακρινό και να μη βλέπουν τι γίνεται δίπλα τους. Για μένα, τίποτα δεν είναι μακριά μας».
Το live στο παλιό στούντιο του Παπάζογλου
Το live του Λευτέρη Πασσιά θα πραγματοποιηθεί στη Μικρή Σκηνή στην Κάτω Τούμπα την Πέμπτη 22/2 στις 21:00.
Εκτός από την παρουσίαση του δίσκου (τον οποίο μπορείτε να ακούσετε εδώ), το live θα είναι διανθισμένο και με διάφορα αγαπημένα τραγούδια του έντεχνου και λαϊκού τραγουδιού. Μαζί του στην ερμηνεία η Έλσα Μουρατίδου, με την οποία συνεργάστηκε και στον δίσκο και ο Γιάννης Καπανταΐδης στο μπάσο, ο Πάνος Αϊβαζίδης στο Κανονάκι και ο Παναγιώτης Μπεχτσής στα κρουστά, απόφοιτος του ειδικού σχολείου Σερρών και πρώην μαθητής του συνθέτη.
«Είμαι πολύ συγκινημένος που παίζουμε στη Μικρή Σκηνή, το παλιό στούντιο του Νίκου Παπάζογλου (σ.σ τότε ονομαζόταν 'Αγροτικόν') τον οποίο ως φοιτητές συναντούσαμε και ήταν ένας φανταστικός άνθρωπος. Είναι απίστευτη συγκυρία που ο χώρος λειτουργεί σαν σκηνή που πηγαίνουν καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τις δουλειές τους. Πιστεύω και ο ίδιος αυτό θα ήθελε» καταλήγει.