Η κυβέρνηση τρέχει πίσω από τα τετελεσμένα της Τουρκίας εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.
Ο Ερντογάν έχει διατυπώσει εδώ και χρόνια μια αναθεωρητική στρατηγική με βάση το Νεοθωμανικό δόγμα Νταβούτογλου και το στρατηγικό βάθος της Τουρκίας. Μετέτρεψε την Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία Δυτικού τύπου, σε Προεδρική Δημοκρατία δεσποτικού χαρακτήρα ανατολικού τύπου. Δηλώνει σε κάθε ευκαιρία, το έκανε πριν δυο χρόνια μέσα στο Προεδρικό μέγαρο στην Αθήνα ο,τι, η νέα ισχύς της Τουρκίας δεν χωράει στον «στενό κορσέ» της Συνθήκης της Λοζάνης, ούτε στο status quo του Ψυχρού Πολέμου.
Όταν ο Ερντογάν ολοκλήρωσε τους στόχους του στα Νοτιοανατολικά σύνορα της χώρας του, έστρεψε τις πρωτοβουλίες του στα Νοτιοδυτικά.
Η πρώτη κίνησή του ήταν η παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, με τις σεισμογραφικές έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Μετά από λίγους μήνες ανακήρυξε την Τουρκική ΑΟΖ, Νοτιοανατολικά της Ρόδου και της Κρήτης, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, και υπέγραψε στην συνέχεια, με την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ και την ΕΕ κυβέρνηση της Λιβύης, συμφωνία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μεταξύ τους, και πάλι κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας.
Στην περίπτωση της Κύπρου υπήρξε καταδίκη από την ΕΕ και επιβολή περιορισμένων κυρώσεων, γιατί η Κύπρος έχει κατοχυρώσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα έχοντας ανακηρύξει από το 2003 την δική της ΑΟΖ, όπως και καταδίκη γενικότερα από την διεθνή κοινότητα.
Στην περίπτωση της Ελλάδας υπήρξε αποδοκιμασία από την ΕΕ και χλιαρή αντίδραση από την διεθνή κοινότητα, γιατί η χώρα μας δεν έχει ανακηρύξει την δική της ΑΟΖ στην ίδια περιοχή και δεν έχει κατοχυρωμένα αυτά που δικαιούται από το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας.
Η Τουρκία στην συνέχεια επεδίωξε να εκβιάσει την ΕΕ και την χώρα μας στον Έβρο με την προώθηση προσφύγων και μεταναστών για να κερδίσει πρόσθετους πόρους και διπλωματική υποστήριξη στο Ιντίπλ απέναντι στην Ρωσία. Απέτυχε όμως, γιατί οι τα σύνορα φυλάσσονται καλά, η κυβέρνηση ενίσχυσε την φύλαξη αποφασιστικά και η ΕΕ μας υποστήριξε διπλωματικά και οικονομικά.
Στην συνέχεια παραβίασε με προκλητικό τρόπο το εμπάργκο όπλων στην Λιβύη, ενισχύοντας με πολεμικό εξοπλισμό και μισθοφόρους τζιχαντιστές τον Σάρατζ, με αποτέλεσμα την ανατροπή των στρατιωτικών συσχετισμών στον εμφύλιο.
Το 10ου τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας της Τουρκίας, με απόφαση παρωδία, ακύρωσε το Προεδρικό Διάταγμα του Κεμάλ Ατατούρκ του 1934, που μετέτρεπε την Αγία Σοφία από τζαμί σε μουσείο, ανοίγοντας το δρόμο στον Ερντογάν να υπογράψει σε δέκα λεπτά νέο Προεδρικό Διάταγμα που μετατρέπει την Αγία Σοφία σε τζαμί.
Δηλαδή, μέσα σε ένα περίπου χρόνο η Τουρκία παραβίασε το διεθνές δίκαιο πολλές φορές, δημιούργησε τετελεσμένα εις βάρος της χώρας μας και επέβαλε την παρουσία της σε όλα τα γεωπολιτικά μέτωπα της Βόρειας-Μέσης Ανατολής, της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και σε τμήμα της Βόρειας Αφρικής.
Η χώρα μας, που τις τελευταίες δεκαετίες είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων στην περιοχή, βάζοντας την Κύπρο στην ΕΕ, την πιο μεγάλη εθνική επιτυχία μεταπολεμικά, παρά το Casus belli της Τουρκίας, έχτισε ισχυρές περιφερειακές συμμαχίες, με αποκορύφωμα την ενεργειακή συνεργασία, δυστυχώς μέσα σε ένα χρόνο είδε να χάνει δικαιώματα, αντιδρά σπασμωδικά, τρέχει πίσω από τις εξελίξεις.
Το τελευταίο βήμα του Ερντογάν θα είναι οι έρευνες για υδρογονάνθρακες στις θαλάσσιες ζώνες δίπλα στην Κρήτη, που θεωρεί ότι ανήκουν στην Τουρκία μετά την ανακήρυξη της ΑΟΖ και την Τουρκολιβυκή συμφωνία.
Έχει ανακοινώσει ότι, θα τις πραγματοποιήσει μέχρι τον ερχόμενο Οκτώβριο.
Επειδή τώρα όλοι ξέρουν, πως ότι λέει το κάνει, τί θα κάνει ή κυβέρνηση της χώρας μας;
Θα ακολουθήσει την τακτική της αναποτελεσματικής καταγγελίας ή θα απαντήσει προληπτικά και αποτρεπτικά;
Επειδή έχει δηλώσει ότι, θα επιλέξει την δεύτερη στάση, δυο είναι οι τρόποι να το κάνει:
1. Να βυθίσει ή να συλλάβει ή να αποτρέψει το Τουρκικό ερευνητικό σκάφος, με αποτέλεσμα το θερμό επεισόδιο με άγνωστη στρατιωτική έκταση, αλλά με δύο οδυνηρά αποτελέσματα: την μεγάλη οικονομική ζημιά, πιθανές απώλειες ανθρώπινων ζωών και την αναπόφευκτη διμερή διαπραγμάτευση με τα τετελεσμένα της Τουρκίας στο τραπέζι.
2. Την άμεση ανακήρυξη της δικής μας ΑΟΖ, τουλάχιστον στην ίδια περιοχή, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας και την πρόσκληση στις χώρες της περιοχής με αλληλεπικαλυπτόμενες ΑΟΖ για διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες, πάντα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, και όποια χώρα δεν το δεχθεί να ζητήσουμε προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης.
Η πρώτη εκδοχή είναι καταστροφική για την χώρα μας από κάθε πλευρά, όμως αυτή θα συμβεί ανεξάρτητα από τις επιθυμίες μας, αν συνεχίσουμε την σημερινή φοβική και αναποτελεσματική τακτική.
Η δεύτερη είναι στο χέρι μας, θα ακυρώσει τα τετελεσμένα της Τουρκίας, θα αποτρέψει την πρώτη εξέλιξη, και θα κατοχυρώσει τα εθνικά μας συμφέροντα.
Κύριε Δένδια, η Χάγη δεν πρέπει να είναι μακριά, όπως λάθος είπατε στην τελευταία συνέντευξή σας, αποκαλύπτοντας την έλλειψη στρατηγικής της κυβέρνησης.
Πρέπει να καταλάβετε ότι, η βοήθεια των συμμάχων θα υπάρξει, μόνο αν δουν ότι, εμείς είμαστε αποφασισμένοι, δηλαδή, αν δουν πράξεις. Αν ακούν μεγάλα λόγια μόνο, τότε η υποστήριξή τους θα είναι ανάλογη.
Η σιωπή ουσιαστικά της Ουάσιγκτον, η χλιαρή αντίδραση της ΕΕ, τα παιχνίδια της Μόσχας, πρέπει να μας κάνουν να καταλάβουμε ότι, αν τώρα δεν αναλάβει η κυβέρνηση και τα κόμματα στο σύνολό τους τις ευθύνες τους, σε λίγους μήνες θα είναι πολύ αργά για τα εθνικά μας συμφέροντα.