Το μουσείο μπάσκετ του Άρη, που εδώ και τέσσερα χρόνια φιλοξενείται στον πρώτο όροφο του Παλέ Ντε Σπορ, είναι ένας χώρος που αξίζει κανείς να επισκεφθεί, είτε δηλώνει φίλος του μπάσκετ και δη του Άρη είτε όχι.
Ήταν 1η Ιουλίου του 2015, όταν το μουσείο άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του και παρουσίασε στους φίλους της ομάδας, του μπάσκετ, αλλά και γενικότερα του αθλητισμού της Θεσσαλονίκης όλο το ένδοξο παρελθόν της ομάδας μπάσκετ του Άρη. Η ιδέα της δημιουργίας του, πάντως, προϋπήρχε και απλά πήρε «σάρκα και οστά» επί προεδρίας του Νίκου Λάσκαρη και χάρη στις δωρεές αρκετών ανθρώπων, που στήριξαν εκείνο το εγχείρημα.
Το μουσείο είναι χωρισμένο σε ενότητες και η κάθε μία προσφέρει στον επισκέπτη μία μοναδική εμπειρία, προσφέροντάς του μία «βουτιά» στον χρόνο και κάνοντάς τον να ξαναζήσει ή να γνωρίσει για πρώτη φορά το ένδοξο παρελθόν του κιτρινόμαυρου συλλόγου.
Στο μουσείο φιλοξενούνται τα 21 βαρύτιμα τρόπαια που κατέκτησε η ομάδα τόσο εντός όσο και εκτός ελληνικών συνόρων, από το 1930 που ήταν και ο πρώτος τίτλος μέχρι το 2004, που ο σύλλογος στέφθηκε για τελευταία φορά κυπελλούχος Ελλάδας. Το σημαντικό είναι ότι πάνω από κάθε τρόπαιο υπάρχει οθόνη τηλεόρασης που προβάλλει τα αντίστοιχα παιχνίδια, για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Πρόκειται για ένα σημαντικό ντοκουμέντο όχι μόνο αθλητικό, αλλά και ιστορικό, αφού μέσω αυτών μπορεί κανείς να κάνει τη σύγκριση με το σήμερα τόσο στο κομμάτι του μπάσκετ όσο και ακόμα-ακόμα των στολών και του κόσμου.
Εντυπωσιακός είναι ο τοίχος που κοσμείται από 99 υπογεγραμμένες μπάλες ως επί το πλείστον από αθλητές, οι οποίοι συνέβαλαν στην κατάκτηση των 21 τίτλων. Η μπάλα με την υπογραφή του Νίκου Γκάλη που βρίσκεται περίπου στο κέντρο του τοίχου είναι αυτή που τραβάει περισσότερο τα βλέμματα των επισκεπτών.
Το κομμάτι με τα ιστορικά κειμήλια, τα οποία προέρχονται από δωρεές αθλητών, προπονητών και άλλων, προκαλεί ρίγη συγκίνησης: οι επισκέπτες μπορούν να δουν από κοντά το περίφημο καρό σακάκι-γούρι που φορούσε ο Γιάννης Ιωαννίδης σε όλα τα ματς του Άρη, τα παπούτσια «Pony» του Νίκου Γκάλη, αλλά και αυτά του Στέργιου Γούσιου, που παραπέμπουν περισσότερο σε υποδήματα περιπάτου σήμερα παρά σε αθλητικά παπούτσια.
Επίσης, ένας μεγάλος τοίχος είναι αφιερωμένος σε φωτογραφίες: από τις θρυλικές νύχτες στο «Ακρόαμα» με τη Μαρινέλλα επί σκηνής και τους Αλίκη Βουγιουκλάκη και Λάκη Λαζόπουλο από κάτω να πανηγυρίζουν κάποια επιτυχία του Άρη μέχρι στιγμές μέσα από το γήπεδο, που η κάθε μία έχει να σου πει και μία ιστορία.
Στο μουσείο, όμως, δεν έχουν θέση μόνο τα κειμήλια της ομάδας ή των συντελεστών των επιτυχιών αυτής, αλλά υπάρχει και μία γωνία, που είναι αφιερωμένη στους φιλάθλους. Η φιγούρα του «Μεξικάνου», του αείμνηστου Νίκου Πασχαλίδη, στις κερκίδες του Παλέ Ντε Σπορ τη δεκαετία του ‘80 ήταν χαρακτηριστική και η στολή του κοσμεί σήμερα το μουσείο κατόπιν δικής του δωρεάς.
Μικροί και μεγάλοι επισκέπτες
Το μουσείο αποτέλεσε από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του πόλο έλξης για μικρούς και μεγάλους επισκέπτες, από την Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο, όπως, επίσης, και για ανώνυμους και επώνυμους φίλους της ομάδας. Μάλιστα, το μουσείο προσφέρει εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά που έρχονται σε επαφή με την ιστορία της ομάδας του Άρη, αλλά και του μπάσκετ όλης της πόλης. Σημειωτέον, ότι η είσοδος είναι δωρεάν για όλους.
Το υλικό είναι ανεξάντλητο και συνεχώς προστίθενται νέα κομμάτια, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ήδη σκέψεις των ανθρώπων του Άρη για επέκταση του χώρου. Σε πρώτη φάση, πάντως, αποφασίστηκε η δημιουργία μίας αρχειοθήκης, που θα περιλαμβάνει περίπου 300 βίντεο από τους αγώνες της ομάδας κυρίως τη δεκαετία του ‘80.
* Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" (14 Νοεμβρίου)