Μία από τις ξεχωριστές προσωπικότητες που έχουν συνδεθεί με τη χρυσή εποχή της ομάδας μπάσκετ του Άρη, ο Λάζαρος Λέσιτς, έγινε 80 ετών. Ως μία από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές του μπάσκετ της Βόρειας Μακεδονίας, ο Λέσιτς απόλαυσε τη γιορτή που διοργάνωσε η κυβέρνηση της χώρας, με τον πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ να βρίσκεται στο επίκεντρο της εκδήλωσης.
Τον Άρη εκπροσώπησαν οι Παναγιώτης Γιαννάκης, Λευτέρης Σούμποτιτς και Μιχάλης Μισούνοφ, ενώ τα γενέθλια του Λέσιτς ένωσαν ξανά την πρώην ενιαία Γιουγκοσλαβία. Προσωπικότητες όπως οι Μίρκο Νόβοσελ, Ντούσαν Ίβκοβιτς, Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, Μπόγκνταν Τάνιεβιτς, Ντίνο Ράτζα, Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, Ίβο Ντανέου, Νίκολας Πλέτσας, Ράτο Τβρντιτς, Νταμίρ Σόλμαν, Πέρο Άντιτς και Ζέλικο Γιέρκοφ ευχήθηκαν από κοντά χρόνια πολλά στον Λέσιτς.
Ο δικός μας Λάζαρος
Ο Λέσιτς διετέλεσε συνεργάτης του Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο του Άρη και το 1990, μετά την αποχώρηση του «ξανθού», πήρε τα ηνία της ομάδας. Στο τέλος της κανονικής περιόδου της επόμενης σεζόν και με τον Άρη να έχει μόλις δύο ήττες στο πρωτάθλημα, αλλά να έχει αποκλειστεί στα ημιτελικά κυπέλλου από την ΑΕΚ, η διοίκηση έφερε ως πρώτο προπονητή τον Μιχάλη Κυρίτση και υποβίβασε τον Λέσιτς σε ρόλο βοηθού, με τον Άρη να κατακτά το πρωτάθλημα με το γκολ-φάουλ του Σέλερς στους αλησμόνητους τελικούς με τον ΠΑΟΚ.
Την επόμενη χρονιά ο Λέσιτς επανήλθε στην κορυφή της τεχνικής ηγεσίας, όμως ούτε τότε ολοκλήρωσε τη σεζόν. Στο τελευταίο παιχνίδι της κανονικής σεζόν ο ΠΑΟΚ έχασε με 88-85 από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ και ο Λέσιτς, ο Άρης έμεινε εκτός τελικών και ο Λέσιτς άφησε σαφές υπονοούμενο περί επιλογής αντιπάλου από τον Δικέφαλο: «Για να γίνει κάποιος βασιλιάς στη ζούγκλα, πρέπει να σκοτώσει το λιοντάρι, αλλά ο ΠΑΟΚ προτίμησε να σκοτώσει την αλεπού». Ο Άρης χρύσωσε το χάπι με την κατάκτηση του κυπέλλου, αλλά προπονητής στον τελικό ήταν ως υπηρεσιακός ο Μέμος Ιωάννου.
Μέχρι και το μουστάκι τού ξύρισε
Αν στην Ελλάδα θυμόμαστε τον Λέσιτς για τη ζωηράδα με την οποία ζούσε τα παιχνίδια και τις λέξεις «παίκτηδες» και «σουτέρηδες», υπάρχουν απίθανες ιστορίες για τα κατορθώματά του στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Για παράδειγμα, τη σεζόν 1975-76 ως προπονητής της Ραμποτνίσκι σκαρφίστηκε έναν απίθανο τρόπο για να αντιμετωπίσει τη γαλλική ASPO. Με τους Γάλλους να έχουν προβάδισμα 15 πόντων στο ημίχρονο και τον μοναδικό αξιόπιστο σέντερ των Σκοπιανών Ντράγκαν Ραντοσάβλιεβιτς να έχει χρεωθεί με τέσσερα φάουλ, ο αθεόφοβος Λέσιτς έδωσε εντολή στον φυσιοθεραπευτή να ξυρίσει το μουστάκι του Ραντοσάβλιεβιτς στα αποδυτήρια, με τον παίκτη να παίρνει τη φανέλα με τον αριθμό 5, που ανήκε στον Νικιφόροβιτς, ο οποίος δεν είχε ούτε λεπτό συμμετοχής, άρα και κανένα φάουλ.
Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου ο Νικιφόροβιτς, δηλαδή ο… μαϊμού Ραντοσάβλιεβιτς, χρεώθηκε άμεσα με πέμπτο φάουλ και στη θέση του μπήκε ο αληθινός Ραντοσάβλιεβιτς ως Νικιφόροβιτς. Η Ραμποτνίσκι διατήρησε τη διαφορά σε διαχειρίσιμα επίπεδα, έχασε με 99-83 και στον επαναληπτικό νίκησε με 107-90 και πήρε την πρόκριση.
«Πείτε γεια στην κάμερα»
Σε έναν αγώνα της Ραμποτνίσκι στο Βελιγράδι με αντίπαλο την Παρτιζάν, οι Σκοπιανοί προηγούνταν με διαφορά 15 πόντων, λίγο πριν τη λήξη του αγώνα. Προς γενική έκπληξη, ο Λέσιτς κάλεσε τάιμ άουτ κι αμέσως έδωσε την εξήγηση στους παίκτες του. Ο λόγος ήταν ότι ήθελε από την ομάδα του να στείλει θριαμβευτικούς χαιρετισμούς στα Σκόπια, καθώς η γιουγκοσλαβική τηλεόραση είχε ανοιχτά μικρόφωνα στα τάιμ άουτ.