Ξεκίνησαν αυτές τις ημέρες τη λειτουργία τους τα ρακοκάζανα στη Νάουσα, στην Ημαθία, που εκτός από τα εκλεκτά κρασιά, με κορυφαία την φημισμένη ποικιλία ξινόμαυρο, παράγονται και υψηλής ποιότητας αποστάγματα. Ωστόσο, σύμφωνα με τους οινοποιούς, η χρονιά προμηνύεται δύσκολη, κυρίως λόγω της μειωμένης παραγωγής οινοποιήσιμων σταφυλιών (κατά 30% με 50%) εξαιτίας των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από την παρατεταμένη ζέστη και την ανομβρία.
Όπως ανέφεραν στο ypaithros.gr οινοποιοί της Νάουσας, τα καζάνια ξεκίνησαν τη λειτουργία τους στην ευρύτερη περιοχή, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία στις 27 Σεπτεμβρίου και η περίοδος αναμένεται να διαρκέσει περίπου δύο μήνες.
«Τα σταφύλια λόγω της ανομβρίας ήταν φέτος μειωμένα και σημαντικές ποσότητες αφυδατώθηκαν. Τα ρακοκάζανα ξεκίνησαν στην Ημαθία στις 19 Σεπτεμβρίου, ενώ στις 27 Σεπτεμβρίου ξεκίνησε η λειτουργία τους στη Νάουσα, τον Τρίλοφο, στο Στενήμαχο και τη Φυτειά. Η χρονιά είναι δύσκολη για τους αποσταγματοποιούς λόγω της μείωσης στην παραγωγή αλλά και εξαιτίας της μειωμένης ζήτησης στην κατανάλωση. Ο αγοραστής πλέον σκέφτεται πώς θα δαπανήσει και το 1 ευρώ για τα απολύτως απαραίτητα», δήλωσε ο Γιώργος Φουντούλης πρόεδρος του οινοποιητικού συνεταιρισμού «Οίνοι ΒΑΕΝΙ Νάουσα» και επικεφαλής των Συνδέσμου Οινοποιών και Αμπελουργών της Ζώνης Ξινόμαυρου Νάουσας.
«Ιεροτελεστία» η διαδικασία της απόσταξης
Η παραγωγή του τσίπουρου αποτελεί «ιεροτελεστία» για την ευρύτερη περιοχή της Νάουσας, αφού κάθε φθινόπωρο, σχεδόν αμέσως μετά την ολοκλήρωση του τρύγου, στήνονται μεγάλα γλέντια στα ρακοκάζανα της περιοχής με τη συμμετοχή κατοίκων, επισκεπτών και των πολιτιστικών συλλόγων που δραστηριοποιούνται στην όμορφη μακεδονική πόλη με την πλούσια οινική παράδοση.
Όσο το τσίπουρο βράζει, οι παρέες μαζεύονται γύρω από το καζάνι, οι οικοδεσπότες στρώνουν τα τραπέζια με τοπικά εδέσματα, όπως τις περίφημες Ναουσαίικες πίτες, θεριακλίδικες μελιτζάνες ψημένες σε αλατόνερο με σινάπι γνωστές ως «γκαβόψαρα», ντόπια τυριά, κρέατα και άφθονο ξινόμαυρο κρασί. Κάτοικοι και επισκέπτες γλεντούν με την ψυχή τους και γιορτάζουν τη νέα σοδειά του τσίπουρου, που θα αποθηκευτεί σε γυάλινες φιάλες και θα καταναλωθεί τους χειμωνιάτικους μήνες είτε στα οικογενειακά τραπέζια είτε με φίλους.