Τα σχετικά ανέκδοτα που κυκλοφορούν είναι πολλά. Σε ένα από αυτά ο Μάκης Βορίδης φέρεται να σχολιάζει μεταξύ αστείου και σοβαρού ότι αν γίνονταν μία δημοσκόπηση ανάμεσα στα μέλη του σημερινού υπουργικού συμβουλίου, το ΠΑΣΟΚ θα έπαιρνε πολύ υψηλό ποσοστό. Ένα άλλο ανέκδοτο θέλει τον Γιάννη Μπρατάκο -και αυτός μεταξύ αστείου και σοβαρού- να λέει σε κλειστή σύσκεψη με πολιτευτές της ΝΔ ότι ο ίδιος είναι ένας από τους λίγους γεννημένους Νεοδημοκράτες στο σημερινό Μέγαρο Μαξίμου…
Όλα αυτά μπορεί και να κινούνται στη σφαίρα του φανταστικού, όμως βασίζονται σε μία πραγματικότητα. Ότι επί Κυριάκου Μητσοτάκη το άνοιγμα της ΝΔ προς το κέντρο και προς τους ανθρώπους της Κεντροαριστεράς είναι εμφανές και σταθερό. Επιβεβαιώθηκε δε και αυτήν την εβδομάδα με την ανακοίνωση προσχώρησης στη ΝΔ της πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Εύης Χριστοφιλοπούλου. Μία πολιτικός, με τον οποία ο πρωθυπουργός είχε συνεργαστεί στο παρελθόν άψογα στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης επί κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.
«Οι πόρτες της ΝΔ ήταν και παραμένουν ανοικτές για εκείνους που συμμερίζονται το πολιτικό μας όραμα και έχουν τη διάθεση να αγωνιστούν για την υλοποίησή του», σημείωσε ο πρωθυπουργός μετά τη συνάντηση, ενώ η πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ μίλησε για συστράτευση με τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος -όπως είπε- «διαθέτει ένα σαφές πολιτικό όραμα με προοδευτικό πρόσημο και απτό έργο που πηγαίνει την Ελλάδα μπροστά».
Μάλιστα η κ. Χριστοφιλοπούλου πήγε ένα βήμα παραπέρα, καθώς στις συνεντεύξεις που έδωσε τις επόμενες ώρες άσκησε κριτική στον αντιπολιτευτικό λόγο του Νίκου Ανδρουλάκη, μιλώντας για φρασεολογία και στυλ που «θυμίζει το ΠΑΣΟΚ του 1980».
Το timing της μεταγραφής δεν είναι τυχαίο. Η κ. Χριστοφιλοπούλου θα συμπεριληφθεί στην ευρωλίστα της ΝΔ και θα δώσει τη μάχη του σταυρού για την εκλογή της στην Ευρωβουλή. Όμως το μήνυμα είναι σαφές και επειδή είναι επαναλαμβανόμενο αποτελεί πια κομμάτι της στρατηγικής του Κυριάκου Μητσοτάκη και μπαίνει στο DNA του σημερινού ψηφοφόρου της ΝΔ. Ότι το βλέμμα του κόμματος και της κυβέρνησης είναι στραμμένο προς το Κέντρο. Και σε ό,τι αφορά στην αξιοποίηση στελεχών, αλλά και σε ό,τι αφορά στις πολιτικές και την αποδοχή τους από τους γαλάζιους ψηφοφόρους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας πρόεδρος της ΝΔ κάνει ανοίγματα προς το κέντρο. Είχε προηγηθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που στη δεκαετία του ’70 πήρε ως μεταγραφή στη ΝΔ στις εκλογές του 1977 τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη από το κόμμα των Νεοφιλελευθέρων και τον όρισε υπουργό Συντονισμού, αλλά και ο ανιψιός του Κώστας Καραμανλής, που το 2004 συμπεριέλαβε στις λίστες της ΝΔ τους προερχόμενους από το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ Στέλιο Παπαθεμελή και Γιώργο Πέτσο.
Ο πρώην πρωθυπουργός έκανε ανοίγματα προς το κεντρώο χώρο, με την περίφημη πολιτική του μεσαίου χώρου, με την οποία πάντως περισσότερο επιδίωκε να σπάσει τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ της Δεξιάς και της Αριστεράς. Έχοντας τη λογική ότι η ΝΔ για να κυβερνήσει χρειάζεται την ψήφο του απλού κόσμου του ΠΑΣΟΚ και την ανοχή της Αριστεράς.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολούθησε μία διαφορετική στρατηγική που περιλάμβανε και τις δύο παραμέτρους. Ήθελε και να αξιοποιήσει πολιτικούς από τον χώρο κυρίως του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, αλλά και να κερδίσει ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του. Η διαφορά βέβαια έχει να κάνει και με την εποχή: ο μεν Κώστας Καραμανλής είχε ως βασικό αντίπαλο το ΠΑΣΟΚ, ενώ η αριστερά ήταν σε πολύ χαμηλές μετρήσεις, ο δε Μητσοτάκης είχε ως βασικό αντίπαλο τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, με το ΠΑΣΟΚ να βρίσκεται στη μέση και σε αδύναμη θέση, λόγω και του γεγονότος ότι πλήρωσε ακριβά την υπόθεση της δημοσιονομικής κρίσης.
Σε ό,τι αφορά στα πρόσωπα και εδώ υπάρχουν διαφορές. Ο Καραμανλής δε χρησιμοποίησε ποτέ σε κυβερνητική θέση ανθρώπους από άλλους πολιτικούς χώρους που ήρθαν στη ΝΔ από μεταγραφή, ο Μητσοτάκης το κάνει κατά κόρον. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Κυριάκος Πιερρακάκης, Λίνα Μενδώνη, Γιώργος Γεραπετρίτης, Άκης Σκέρτσος, Χάρης Θεοχάρης και άλλοι πολλοί έχουν ήδη μακρά πορεία στις κυβερνήσεις της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μάλιστα μερικοί εξ αυτών, όπως οι κ.κ. Χρυσοχοΐδης και Πιερρακάκης έχουν σχεδόν ενσωματωθεί στη ΝΔ, καθώς αναδείχτηκαν πρώτοι σε σταυρούς στις εθνικές εκλογές του 2023.
Από εκεί και πέρα είναι και οι πολιτικές, που κάνουν «γκελ» στους ανθρώπους του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Στους κεντρώους και τους λεγόμενους νοικοκυραίους, που βλέπουν ότι με την κυβέρνηση της ΝΔ υπάρχει μια μεγάλη σταθερότητα στην οικονομία, ότι η κυβέρνηση κινείται με σοβαρότητα και η χώρα έχει αποκτήσει ξανά κύρος στο εξωτερικό, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τις ξένες επενδύσεις που καταγράφονται τα τελευταία χρόνια στη χώρα.
Στην ίδια παράμετρο περιλαμβάνονται και μία σειρά εμβληματικών μεταρρυθμίσεων που υλοποιεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, οι οποίες είναι ελκυστικές στους πολίτες που κινούνται στο χώρο του Κέντρου: Μη κρατικά πανεπιστήμια, εκσυγχρονισμός στη δικαιοσύνη, ψηφιακό κράτος.
Όσο για τις πολιτικές και εδώ τα παραδείγματα ουκ ολίγα. Όλη η ατζέντα των ΛOATKI+ καθώς και η επιλογή να προχωρήσει ο γάμος των ομοφύλων ζευγαριών εντάσσεται σε αυτή τη στρατηγική.
Οι αντιδράσεις
Φυσικά όλη αυτή στρατηγική δημιουργεί και αντιδράσεις εντός της ΝΔ και ιδιαίτερα στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της που δεν βλέπουν με καλό μάτι τις φιλελεύθερες πολιτικές που υλοποιεί η κυβέρνηση, αλλά και γκρινιάζουν για το λόγο που προτιμούνται σε κυβερνητικές θέσεις άνθρωποι εκτός της ΝΔ.
Η απάντηση εδώ έρχεται πάλι από την πολιτική. Με μία σειρά από κυβερνητικές πρωτοβουλίες και δράσεις που καλύπτουν και τη λεγόμενη δεξιά ατζέντα: ενίσχυση της άμυνας της χώρας με τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα, επιχείρηση «νόμος και τάξη» στη δημόσια ασφάλεια και στα πανεπιστήμια και ενδυνάμωση των συνόρων έναντι στην επιθετικότητας της Τουρκίας.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 04.02.2024