Ο πάλαι ποτέ ισχυρός άνδρας του Συνασπισμού καταφέρθηκε από το βήμα τηλεοπτικής εκπομπής εναντίον του Αλέξη Τσίπρα και άλλων πρώην συντρόφων του, με αφορμή τις δηλώσεις των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης για «νέο ‘89» με αφορμή το ηχητικό Μιωνή.
Ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού έχει πάρει σαφείς αποστάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ από το καλοκαίρι του 2015 και μετά, καθώς είχε διαφωνήσει με τους χειρισμούς του τότε πρωθυπουργού στο ζήτημα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές και κυρίως στο ζήτημα του δημοψηφίσματος. Η εν λόγω δημόσια παρέμβαση του όμως έκοψε μια για πάντα κάθε σύνδεση ή επανασύνδεση θα μπορούσε να υπάρξει με τους πρώην συντρόφους του.
Χαρακτηριστική της αμηχανίας που επικράτησε στην Κουμουνδούρου ήταν η «σιγή ασυρμάτου» την επομένη της συνέντευξης. Ειδικά στελέχη με τα οποία ο κ. Κωνσταντόπουλος συνυπήρξε στην ίδια πολιτική τάση, όπως οι κ.κ. Παπαδημούλης, Κουβέλης, Μπαλάφας κ.α. δεν σχολίασαν την συνέντευξη.
Ο κ. Κωνσταντόπουλος καταφέρθηκε κατά του Αλέξη Τσίπρα με σκληρές εκφράσεις λέγοντας ότι τα περί «ηθικού πλεονεκτήματος» που ο ίδιος επικαλείται απέναντι στην ΝΔ δεν αποτελούν παρά ένα εφεύρημα, ξένο προς την παράδοση της Αριστεράς, προσθέτοντας χαρακτηριστικά πως «όταν το κόμμα γίνεται ανώνυμη εταιρεία εξυπηρέτησης συμφερόντων, τότε αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με τις αριστερές αξίες».
Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Action24, ο κ. Κωνσταντόπουλος είπε ότι είναι πολιτική ύβρις να μιλάει ο Αλέξης Τσίπρας για νέο ’89, προσθέτοντας ότι το να συγκρίνει τα όσα συνέβησαν τότε με τα σημερινά γεγονότα αποτελεί δυσφήμιση των αγώνων της Αριστεράς.
«Η αριστερά το ’89 είχε το ίδιο σύνθημα στις πρώτες εκλογές που είχε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, κάθαρση. Και μάλιστα εκείνος που είχε πει την φράση που έχει μείνει ήταν ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος είχε πει, κάθαρση και αναζήτηση ευθυνών όσο ψηλά και αν βρίσκονται», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Κωνσταντόπουλος.
«Σπάει το αποχετευτικό σύστημα του πολιτεύματος», πρόσθεσε, συμπληρώνοντας ότι «χρησιμοποίησαν το κράτος ως λάφυρο». Παράλληλα έκανε λόγο για «δρακογενιά των παραγόντων», μίλησε για «ηθική εξαχρείωση», ανέφερε ότι «ο Νίκος Παππάς θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί» και χαρακτήρισε «καραγκιοζιλίκια τα περί πολιτικής ευθύνης». «Πολιτική ευθύνη χωρίς λογοδοσία και κυρώσεις είναι κούφια λόγια», τόνισε ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ.
«Μοιράζουν μεταξύ τους τις μετοχές του κράτους. Όταν το κόμμα χρησιμοποιεί το κράτος ως λάφυρο πεθαίνει η δημοκρατία», συνέχισε ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού, προσθέτοντας ότι αυτή η πρακτική με τα ηχητικά και τις κασέτες θεωρείται από τον ΣΥΡΙΖΑ παρακρατική μέθοδος της Δεξιάς, ωστόσο ο ίδιος την χρησιμοποίησε.
Αναφορικά με το κατά πόσο ο Αλέξης Τσίπρας γνώριζε τα όσα καταλογίζουν στους κ.κ. Παππά και Παπαγγελόπουλο, ανέφερε ότι δεν νοείται ο πρωθυπουργός μιας χώρας να μην ήξερε τι συνέβαινε και εφόσον δεν ήξερε, τώρα που τα έμαθε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το ερώτημα είναι τι κάνει σήμερα και γιατί τους καλύπτει.
Επιπλέον αποκάλεσε τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο «Ελ Σιντ» και διερωτήθηκε τι είδους αγώνες έχει δώσει για την αριστερά και τη δημοκρατία στη χώρα προκειμένου να μπορεί να μιλάει σήμερα με τέτοια αυτοπεποίθηση και με τέτοιο θράσος.
Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος κάλεσε τους παλαιούς συναγωνιστές, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και τους ψηφοφόρους του να αναρωτηθούν τι σχέση έχει ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ με αυτό που ήξεραν ως αριστερά στο Συνασπισμό. «Αναγνωρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ και σε αυτές τις πρακτικές του τίποτα από την ανιδιοτέλεια της Αριστεράς; Αναγνωρίζουν την ηθική ακεραιότητα; Γιατί σιωπών; Γιατί συναινούν; Γιατί ανέχονται; Γιατί νομιμοποιούν;» αναρωτήθηκε και πρόσθεσε ότι «μιλάω γιατί θέλω να μην προδώσω τα βιώματα μου».
Ακόμη έκανε λόγο για πολιτικά κακέκτυπα, ιστορικά επιπόλαιους και ιστορικές καρικατούρες, προσθέτοντας ότι δεν δέχεται ο ίδιος να μιλούν με διπλή γλώσσα παράγοντες που οφείλουν να αναλάβουν ευθύνες.
«Όταν βλέπετε ότι μέλη της κυβέρνησης συζητούν για διακανονισμό υποθέσεων αυτό θα το πείτε κανονική ή παρακρατική λειτουργία των θεσμών;», διερωτήθηκε και συμπλήρωσε ότι «όταν οι θεσμοί λειτουργούν παρακρατικά, θα πρέπει να αναρωτηθεί κανείς πως είναι δυνατόν κορυφαίοι υπουργοί, όπως ο κ. Παππάς και ο κ. Καμμένος, να λένε όσα λένε».
«Δεν είναι κανονικές λειτουργίες αυτές, παραπέμπουν σε μηχανισμούς, σε παρέες, σε σκοπιμότητες, σε παραθεσμικό ακτιβισμό, που αναπτύσσεται ανάλογα με το ποιος στοχοποιείται κάθε φορά», ανέφερε χαρακτηριστικά. Και ζήτησε να ερευνηθούν όλα όσα αποκαλύπτονται.
Θύμισε μάλιστα ότι «για μαγαζάκι και παρακράτος ΣΥΡΙΖΑ έχουν μιλήσει σε ανύποπτο χρόνο στο παρελθόν ο κ. Τσακαλώτος στο υπουργικό συμβούλιο, παρόντων όλων, ο Καμμένος με τον Κοτζιά ανταλλάσσοντας ύβρεις πεζοδρομίου.
Η μοναξιά του Αλ. Τσίπρα
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην πρωθυπουργός βιώνει εκτός των άλλων πρωτότυπων και μια ιδιότυπη μοναξιά. Κανένας από τους τρεις προκατόχους του δεν τον στηρίζουν πολιτικά, ειδικά από το 2015 και μετά.
Συνηθίζεται στα κυβερνητικά κόμματα, ως τέτοιο πρέπει να λογίζεται πλέον και ο ΣΥΡΙΖΑ, οι πρώην πρόεδροι των κομμάτων αυτών να δίνουν το παρών σε κρίσιμες στιγμές για τις παρατάξεις τους, και να παρακολουθούν από απόσταση τις εξελίξεις. Μάλιστα, πολλές φορές βρίσκονται σε υπόγεια κόντρα ή υπόγεια επικοινωνία με τους διαδόχους τους.
Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Οι σαφείς και πολυετείς αποστάσεις της πρώην προέδρου του Συνασπισμού, Μαρίας Δαμανάκη, από τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο είναι γνωστές. Αρκετά χρόνια αργότερα όμως ακολούθησε η αποχώρηση και η σκληρή στάση απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά από τον πρώην πρόεδρο του κόμματος, Αλέκο Αλαβάνο. Ο Αλ. Αλαβάνος ήταν εκείνος που προώθησε τον νεαρό τότε Αλ. Τσίπρα να κατέλθει αρχικά στις εκλογές του δήμου Αθηναίων το 2006 και στη συνέχεια να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος του Συνασπισμού, κόντρα στον Φώτη Κουβέλη.
Η προαναφερθείσα σύγκρουση Κωνσταντόπουλου – Τσίπρα το 2015 δημιούργησε αυτή την περίεργη μοναξιά για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δηλαδή το να μην έχει καμία επικοινωνία με τους προκατόχους του.
Όπως σημειώνουν άνθρωποι που παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης η επιχειρηματολογία Τσίπρα για «νέο ‘89» γίνεται και υπό το πρίσμα της λογικής ότι η «ενηλικίωση» του ΣΥΡΙΖΑ και η μετατροπή του σε ένα κόμμα της κυβερνώσας κεντροαριστεράς επιτρέπει την παραγραφή και την «προσπέραση» των θέσεων του Συνασπισμού και μετέπειτα του ΣΥΡΙΖΑ σε κρίσιμες και ιστορικές στιγμές για την πολιτική ζωή του τόπου.