Ο Κλαούντο Ρανιέρι δεν έμεινε για πολύ καιρό άνεργος, μετά το «διαζύγιό» του με την Σαμπντόρια τον Μάιο του 2021, αφού σήμερα ήρθε σε συμφωνία με την Γουότφορντ για τα επόμενα δύο χρόνια.
Έτσι, ο Ιταλός τεχνικός επιστρέφει μετά από δύο χρόνια στην Premier League, αναλαμβάνοντας το «τιμόνι» των νεοφώτιστων, οι οποίοι είχαν μόλις δύο νίκες στα πρώτα επτά πρώτα παιχνίδια.
Αυτή είναι η τέταρτη φορά που ο Ρανιέρι θα καθίσει σε πάγκο αγγλικής ομάδας, μετά τις Τσέλσι (2000-04), Λέστερ (2015-17) και Φούλαμ (2018-19).
Ο 70χρονος τεχνικός, που στο παρελθόν είχε καθίσει και στον πάγκο της Εθνικής μας ομάδας, είναι ένας γυρολόγος των ευρωπαϊκών γηπέδων.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως προπονητής στην Καμπανία Πουτεολάνα, μια μικρή ομάδα από το Ποτουόλι, το μακρινό 1987, ενώ την επόμενη χρονιά ανέλαβε την Κάλιαρι, με την οποία κατάφερε να κάνει γνωστό το όνομά του. Οδήγησε την ομάδα στην άνοδο στη Serie Α από την τρίτη κατηγορία Serie C1, μετρώντας δύο συνεχόμενες ανόδους. Στη συνέχεια, πήγε στη Νάπολι για δύο σεζόν και παρά το γεγονός ότι έφτασε μέχρι και την τέταρτη θέση, δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιον τίτλο στο διάστημα της παρουσίας του εκεί.
Το 1993 μεταπήδησε στη Φιορεντίνα, με την οποία πήρε την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία, και είχε αξιοσημείωτες επιτυχίες μεταξύ των οποίων η κατάκτηση του κυπέλλου Ιταλίας και το Σούπερ Καπ το 1996.
Το 1997, ο Ρανιέρι μετακόμισε στην Ισπανία για να αναλάβει χρέη τεχνικού στη Βαλένθια, όπου έμεινε για δύο σεζόν, οδηγώντας την στην κατάκτηση του κυπέλλου Ισπανίας το 1999. Από τη Βαλένθια πήγε στην Ατλέτικο Μαδρίτης, όπου έμεινε έναν χρόνο, καθώς βλέποντας τον υποβιβασμό να πλησιάζει, προτίμησε να παραιτηθεί παρά να απολυθεί.
Τον Σεπτέμβριο του 2000 μετακόμισε στην Αγγλία για να ηγηθεί της προσπάθειας της Τσέλσι, αντιμετωπίζοντας στην αρχή πολλά προβλήματα με τη γλώσσα, καθώς είχε περιορισμένες γνώσεις. Τρία χρόνια αργότερα και έχοντας ξοδέψει ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό για την ενίσχυση του συλλόγου, ο Ιταλός προπονητής την οδήγησε στη δεύτερη θέση της Premier League, που αποτέλεσε την καλύτερη θέση στον βαθμολογικό πίνακα του πρωταθλήματος για την Τσέλσι μετά από διάστημα διάρκειας 49 ετών.
Τον Μάιο του 2004 απομακρύνθηκε των καθηκόντων του, ενώ λίγες ημέρες μετά αποφάσισε να επιστρέψει στη Βαλένθια και παρ’ ότι υπέγραψε τριετές συμβόλαιο, εντούτοις, απολύθηκε τον Φεβρουάριο του 2005.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Ρανιέρι έκανε ένα… restart στην καριέρα του, αναλαμβάνοντας την Πάρμα και βοηθώντας την να αποφύγει τον υποβιβασμό. Παρά την θετική πορεία, απολύθηκε λίγους μήνες αργότερα και μετακόμισε στη Γιουβέντους τον Ιούλιο του 2007, όπου έμεινε για δύο χρόνια.
Δεν άργησε να βρει τον επόμενο σταθμό στην καριέρα του και πάλι επί ιταλικού εδάφους, αφού τον Σεπτέμβριο του 2009 επετεύχθη η συμφωνία με τη Ρόμα και έτσι έγινε προπονητής στην ομάδα που υποστήριζε από παιδί. Ούτε εκεί, όμως, μακροημέρευσε, αφού ενάμιση χρόνο μετά υπέβαλε την παραίτησή του, μετά από συνεχή αρνητικά αποτελέσματα. Τον Σεπτέμβριο του 2011 πήγε στην Ίντερ, σημειώνοντας μία εκπληκτική πορεία στην αρχή, που όμως δεν είχε ανάλογη συνέχεια, με αποτέλεσμα τον Μάρτιο του 2012 να αποχωρεί.
Μία νέα αρχή στην καριέρα του έκανε δύο μήνες μετά, υπογράφοντας διετές συμβόλαιο με τη γαλλική Μονακό που αγωνίζονταν τότε στη League 2, οδηγώντας την στην άνοδο στη μεγάλη κατηγορία. Παρά την πολύ καλή πορεία του συλλόγου τη σεζόν 2013-14, όταν και τερμάτισε δεύτερος, ο Ρανιέρι απολύθηκε τον Μάιο του 2014.
Δεν έμεινε, όμως, και πάλι για πολύ καιρό στο ταμείο ανεργίας, αφού το καλοκαίρι εκείνου του έτους ανέλαβε ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής μας ομάδας, αντικαθιστώντας τον Φερνάντο Σάντος. Η παρουσία του στον πάγκο της ελληνικής ομάδας υπήρξε βραχύβια και στιγματίστηκε από τις απογοητευτικές εμφανίσεις και τα αρνητικά αποτελέσματα στους πρώτους τέσσερις αγώνες των προκριματικών του EURO 2016, με αποκορύφωμα την εντός έδρας ήττα από τα Νησιά Φερόε.
Ο ίδιος, όμως, δεν το έβαλε κάτω: το 2015 ήρθε η πρόταση από τη Λέστερ και ένα χρόνο μετά τη μεταμόρφωσε από σταχτοπούτα σε πριγκίπισσα, κατακτώντας για πρώτη φορά στην μακρά ιστορία της το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα Αγγλίας. Ακόμα και η επιτυχία αυτή, όμως, δεν στάθηκε ικανή να τον διατηρήσει για πολύ στον πάγκο της ομάδας, αφού την επόμενη χρονιά απολύθηκε. Βρήκε «καταφύγιο», ωστόσο, σε άλλον αγγλικό σύλλογο, την Φούλαμ, όπου παρέμεινε όμως για λίγους μήνες. Την χρονιά εκείνη ανέλαβε την Σαμπντόρια, έχοντας επιστρέψει στην Ισπανία, ενώ τον Μάιο του 2021 ανακοίνωσε στους παίκτες την παραίτησή του.
Είναι γεγονός πως πρόκειται για έναν προπονητή που αρέσκεται ιδιαίτερα στις αλλαγές και που δεν πρόκειται να μείνει άνεργος για καιρό, αφού στα 70 του χρόνια έχει αποδείξει πως καθετί που τελειώνει, γίνεται η αφορμή για να αρχίσει κάτι νέο.