Την 21η Απριλίου του 1967 ο γνωστός σήμερα ερμηνευτής Μανώλης Μητσιάς βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη. Ήταν τότε ένα νέο παιδί που ήρθε από το χωριό του, τα Δουμπιά Χαλκιδικής, για να κάνει φροντιστήριο προκειμένου να περάσει στο πανεπιστήμιο και παράλληλα δούλευε για να βγάζει τα έξοδά του. Θυμάται πολύ χαρακτηριστικά την πρώτη μέρα της επιβολής της δικτατορίας και την αίσθηση που του είχε προκαλέσει: «Ήταν ένα πρωινό που πήγαινα στη δουλειά. Παντού υπήρχε νέκρα, ενώ κυκλοφορούσαν τανκς. Ο κόσμος στην Εγνατία ήταν παγωμένος. Ήταν μια αλλιώτικη μέρα. Σιωπή επικρατούσε παντού. Αν θυμάμαι καλά είχε απαγορευτεί και η κυκλοφορία. Κυκλοφορούσα με τα πόδια ως μικρός που ήμουν, αλλά δεν με σταμάτησαν», λέει στο makthes.gr.
Ο ίδιος δεν ήξερε εκείνη την ώρα ότι οι Συνταγματάρχες είχαν πάρει τα ηνία της χώρας στα χέρια τους. «Ανακοινώθηκε μετά και έτσι κατάλαβα γιατί επικρατούσε αυτή η κατάσταση.Στη συνέχεια κλειστήκαμε όλοι στα σπίτια μας», θυμάται σήμερα ο κ. Μητσιάς.
Μόλις το πληροφορήθηκε αισθάνθηκε έντονο φόβο, όπως συμπληρώνει. «Δεν είχες να μιλήσεις με κανέναν, όλοι ήταν φοβισμένοι, όλοι μαγκωμένοι. Προσπαθούσαμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα αλλά κανείς δεν ήξερε τίποτε. Μαθαίναμε πληροφορίες δεξιά κι αριστερά γι’ αυτό που συνέβαινε».
«Θελήσαμε με τα παιδιά να κάνουμε αντίδραση κατά του Παπαδόπουλου»
Αργότερα άλλωστε η δικτατορία «φρέναρε» και τις σπουδές του, αφού υπήρχε φάκελος στην ασφάλεια λόγω των οικογενειακών του φρονημάτων. «Έδωσα δύο χρόνια στρατιωτική ιατρική, χωρίς να ξέρω ότι είχα φάκελο και αποκλείστηκα. Κάποιοι ‘καλοθελητές’ από το χωριό μου ‘ρουφιάνεψαν’. Κατέβαινα στην Αθήνα να δώσω εξετάσεις και χωρίς να μου εξηγούν γιατί δεν με περνούσαν. Την πρώτη φορά πήγα να τους ‘ξεγελάσω’ γιατί πέρασα από τα εθνικοπατριωτικά τεστ, δεν είχε φαίνεται ακόμη φτάσει ο φάκελός μου, και τελικά κόπηκα για 3/10 της μονάδας. Τη δεύτερη φορά που κατέβηκα δεν με άφησαν καν να δώσω εξετάσεις», λέει.
Τελικά αυτό του βγήκε σε καλό, αφού στην πορεία έγινε ένας από τους πιο αναγνωρισμένους ερμηνευτές της Ελλάδας τραγουδώντας κομμάτια των πιο σπουδαίων συνθετών της χώρας.
Στις αρχές της καριέρας του όμως, όταν είχε κατέβει στην Αθήνα για να τον δοκιμάσουν οι δισκογραφικές εταιρείες, αναγκάστηκε λόγω οικονομικών δυσκολιών να επιστρέψει για ένα καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη. Τότε με τους φίλους του αποφάσισαν να αντισταθούν ενάντια στη Χούντα, αλλά συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν. «Θελήσαμε με τα παιδιά να κάνουμε αντίδραση κατά του Παπαδόπουλου. Με συνέλαβαν όταν νοίκιαζα ένα σπίτι στην οδό Πελοποννήσου στη Θεσσαλονίκη. Μπήκαν μέσα καμιά πενηνταριά. Έμεινα περίπου τέσσερις μήνες στη φυλακή. Ήμασταν τότε κατηγορούμενοι για την υπόθεση Χαλκίδη», θυμάται.