Ο γνωστός ερμηνευτής Παναγιώτης Καραδημήτρης μένει αυτό το διάστημα διαρκώς στο σπίτι με τη σύζυγό του, εκτός από δύο ημέρες την εβδομάδα, που είναι υποχρεωμένος να πηγαίνει στην υπηρεσία του στο Εφετείο Θεσσαλονίκης για εργασία. «Βγαίνω έξω μόνον για τα πολύ αναγκαία», λέει στο makthes.gr.
Αυτό το διάστημα του αναγκαστικού εγκλεισμού είναι μια πολύ δύσκολη περίοδος για όλους και για εκείνον. «Πρέπει να υπερβώ τον εαυτό μου και τις συνήθειές μου. Σαφώς με ενοχλεί η απομόνωση και η στέρηση της ελευθερίας μου, αλλά βλέποντας το ποτήρι μισογεμάτο, θεωρώ τον εγκλεισμό μου αυτόν και σαν μια ευκαιρία, για να ξεπεράσω πρώτα απ΄ όλα τον φόβο της πανδημίας και να σκεφτώ ψύχραιμα ότι αν προσέξω σεβόμενος τους κανόνες υγιεινής, δεν θα αρρωστήσω και δεν θα μεταδώσω τον ιό», επισημαίνει.
Για εκείνον όλο αυτό είναι μια καλή ευκαιρία να τα βρει με τον εαυτό του. «Θα ήθελα αφού συμφιλιωθώ μαζί του να αγκαλιάσω ξανά την οικογένειά μου και τους ανθρώπους μου. Για να δω ποιος μένει δίπλα μου, απέναντί μου, να τον γνωρίσω και να με γνωρίσει, να συνομιλήσουμε μπαλκονάτα μεν, αλλά τίμια και αληθινά. Να στηρίξουμε έμπρακτα εκείνους που μας χρειάζονται», τονίζει.
Συμπληρώνει ότι το «Μένω Σπίτι» είναι για εκείνον μια ευκαιρία για μελέτη, επιμόρφωση και δημιουργική εκμετάλλευση του άπλετου χρόνου που διαθέτω. «Ήδη μελετάω θεωρία της μουσικής και αγωγή του λόγου, σχεδιάζω τα μουσικά προγράμματα των επόμενων εμφανίσεών μου και δημιουργώ στην κουζίνα. Μάλλον η ‘απελευθέρωση’ θα με βρει ‘παραμορφωμένο’», προσθέτει με χιούμορ.
«Σαφώς θα νικήσουμε την πανδημία του κορονοϊού»
Ο ερμηνευτής θεωρεί πως με αφορμή τον εγκλεισμό θα ήταν καλό να θυμηθούμε ότι πρωτίστως είμαστε έμβια σε έναν πανέμορφο πλανήτη και να μιλήσουμε ξανά για το μοναδικό φαινόμενο της ζωής με αγάπη και σεβασμό στην ύπαρξή της. «Δικαίως φτάσαμε εδώ! Αιώνες τώρα η οργανωμένη ανθρωπότητα στηριζόμενη στην ισχύ της, καταπατά το δικαίωμα του κάθε πλάσματος να χαρεί τη ζωή του, να είναι χορτάτο και να καλύπτει τις όποιες ανάγκες του. Δημιούργησε το δικό του περιβάλλον που το ονόμασε κοινωνικό και ανέπτυξε εκτός των άλλων και ταξικές θεωρίες για να φτάσει να εκμεταλλευτεί ο ίδιος ο άνθρωπος τον άνθρωπο. Για το προσωπικό και ταξικό του όφελος, δεν δίστασε να καταπατήσει με ασέβεια και απρέπεια το φυσικό περιβάλλον και στάθηκε απέναντι από αυτό πιστεύοντας ότι θα το υπερβεί. Και να λοιπόν ήρθε αυτός ο μονοκύτταρος οργανισμός να τον ταπεινώσει», υποστηρίζει.
Ωστόσο, μπορεί να φανταστεί την επόμενη μέρα μετά την πανδημία: «Σαφώς θα νικήσουμε την πανδημία του κορονοϊού. Αυτή η νίκη όμως θα πάει χαμένη, αν δεν κερδίσουμε την μάχη σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. Θα καταφέρουμε να υποστείλουμε το ‘εγώ’ και το ‘μου’ μας; Θα μας μείνει χρόνος για τους ανθρώπους μας; Θα ακουμπήσουμε τον Θεό μας, με σεβασμό και ευαισθησία στη δημιουργία του; Θα καταργήσουμε εκείνες τις κοινωνικές δομές, που στο βωμό του κέρδους βάλλουν με μανία ενάντια στο φυσικό περιβάλλον εκμηδενίζοντας κάθε έννοια ζωής; Για να βγούμε λοιπόν, δυνατοί από τούτη τη δοκιμασία πρέπει να δώσουμε τη μάχη και να κατακτήσουμε όλα τα απαραίτητα υλικά για την κοινωνία της επόμενης ημέρας.
Μια ανθρώπινη κοινωνία από ανθρώπους ! Αυτή φαντάζομαι κι αυτήν διεκδικώ».