Με σεβασμό και περισσή αγάπη, εδώ και 32 χρόνια, αγκαλιάζει και φυλάσσει στην καρδιά των πορσελάνινων αντικειμένων που δημιουργεί, την κίνηση και την ανάσα της θάλασσας, τους θησαυρούς του βυθού, τις θύμισες της ζωής της και την ομορφιά της ελληνικής φύσης.
Ο πορσελάνινος κόσμος της εικαστικού Μαρίτσας Τραυλού ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη και τα μοναδικά δημιουργήματα της, μικρής και μεγάλης κλίμακας, δίνουν μια ξεχωριστή εικαστική «πινελιά», στην 6η Art-Thessaloniki International Fair, που άνοιξε τις πύλες της στις εγκαταστάσεις της ΔΕΘ.
Οι γονείς μου θεωρούσαν τη Θεσσαλονίκη ως την προκυμαία της Σμύρνης
«Είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη», εξομολογείται στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η εικαστικός Μαρίτσα Τραυλού και εξηγεί πως η Θεσσαλονίκη για την ίδια «είναι μία πόλη καταρχάς που αγαπώ πάρα πολύ, διότι κρατάω μέσα μου τις αναμνήσεις των γονιών μου, που έφυγαν από τη Σμύρνη και θεωρούσαν τη Θεσσαλονίκη ως την προκυμαία της Σμύρνης. Μάλιστα απορώ γιατί όσοι έχουμε γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη, την αφήνουν και έρχονται στην Αθήνα. Εξαιρετική πόλη, με πολύ θετική ενέργεια. Το ότι ο κόσμος είναι δίπλα στη θάλασσα, μπορεί να ονειρευτεί πιο εύκολα, ακόμα αν μένει και στη πολυκατοικία δεν έχει κανένα πρόβλημα να περπατήσει, να κάνει ποδήλατο, έχει αυτές τις δυνατότητες. Μία ανθρώπινη πόλη, ειλικρινά το λέω και χαίρομαι που είμαι εδώ».
«Γεννήθηκα επάνω στο κύμα»
Αναφερόμενη στην ιδιαίτερη σχέση της με τη θάλασσα, που αποτελεί γι ‘αυτήν αστείρευτη πηγή έμπνευσης, η εικαστικός είπε: «Γεννήθηκα επάνω στο κύμα. Ζω στη θάλασσα, η μισή μου ζωή είναι στο βουνό και η άλλη μισή είναι στη θάλασσα. Ποτέ δεν κολυμπάω όπως ο υπόλοιπος ο κόσμος, αλλά κάτω από το νερό. Εκεί την ώρα που μαζεύω αχινούς, μαζεύονται γύρω μου τα ‘'μοντέλα'' μου, ψάρια, μέδουσες και τα φωτογραφίζω», επισημαίνει και υπογραμμίζει πως «είναι ένας απίθανος κόσμος ο βυθός και όποιος δεν τον γνωρίζει κάνει λάθος, ειδικά στην Ελλάδα. Δεν έχω δημιουργήσει κανένα ψάρι που να προέρχεται από άλλη χώρα. Όλα τα έργα μου είναι γύλοι, μπαρμπούνια, σαρδέλες, όλα μέσα από τη δική μου ματιά».
Η Μαρίτσα Τραυλού, όπως επισημαίνει, ασχολήθηκε πάρα πολλά χρόνια με τη ζωγραφική, από νεαρή ηλικία δημιουργούσε πράγματα με χαλκό. Για πρώτη φορά, το ‘90 έπιασε κατά τύχη πηλό στα χέρια της και από τότε άρχισε να δημιουργεί τον δικό της μοναδικό πολύχρωμο κόσμο, από έργα τέχνης και χρηστικά αντικείμενα, όπως επιδαπέδια φωτιστικά, τραπέζια, πολυδιάστατους καθρέφτες, μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις, μικρότερα χρηστικά αντικείμενα, καθώς επίσης και πολλά άλλα μοναδικά έργα, κατασκευασμένα όλα από χρωματισμένη μάζα πορσελάνης. Κοινό στοιχείο όλων των έργων της το ότι είναι «μπολιασμένα» με την αγάπη της για τη θάλασσα και την ελληνική φύση.
«Θυμάμαι πήρα πηλό χαμηλής θερμοκρασίας, άσπρο και το χρωμάτισα με οξείδια και είδα ότι αυτή η ύλη, μου πηγαίνει πολύ καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη. Μπορούσα να κάνω τρισδιάστατα έργα, να δημιουργήσω αντικείμενα, τα οποία θα με ταξιδεύουν περισσότερο. Βέβαια δεν έπαψα να ζωγραφίζω παράλληλα και έχω φτάσει εδώ που είμαι τώρα», σημειώνει με ένα ζεστό χαμόγελο.
Τα βατράχια αποτελούν μια ξεχωριστή ενότητα στο έργο της
Μια από τις σημαντικότερες και χαρακτηριστικές θεματικές του έργου της Μαρίτσας Τραυλού είναι τα βατράχια. Πολύχρωμα βατραχάκια που κοιμούνται, κολυμπούν, θυμώνουν και αγαπούν, βατράχια ως χρηστικά αντικείμενα (αλατοπίπερα) που έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά και στο έργο της.
«Όταν πήγα στο κτήμα στο Καπανδρίτη, στις λίμνες, είδα ξαφνικά αυτά τα πανέμορφα πλάσματα, τα οποία μου θύμιζαν τόσο πολύ τον άνθρωπο, την ώρα που φοβάται, την ώρα που πρέπει να κολυμπήσει και είπα γιατί να μην δημιουργήσω βατράχους και έτσι να μπαίνω στον άνθρωπο, δίχως να τον προσβάλω. Δημιουργώ βατράχους με τους οποίους συνομιλώ, άλλος είναι κοιμισμένος, άλλος είναι θυμωμένος» εξηγεί.
Όπως η ίδια εκμυστηρεύεται ο σύζυγός της υπήρξε ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της, αλλά και αυτός που επέμενε ότι θα πρέπει να πραγματοποιήσει μια έκθεση και να δείξει τα έργα της στο κοινό. Αυτή η σκέψη ωρίμασε όταν εργάστηκε για πολλά χρόνια στο σπίτι της οικογένειας στην Ερμιόνη, όπου δημιούργησε πολλά νέα έργα, δάπεδα, τοίχους και έργα τέχνης μεγάλης κλίμακας.
Έτσι το 2017 προχώρησε στην υλοποίηση της έκθεσης της στο Μουσείο Μπενάκη. «Είχα και προτάσεις από το εξωτερικό, οι οποίες όμως δεν με ενδιέφεραν πολύ», σημειώνει και με ικανοποίηση δηλώνει πως «πλέον έχω δημιουργήσει τον δικό μου χώρο (τη γκαλερί "Maritsa Travlos - Ceramics & Sculpture), στην οδό Καψάλη, στο Κολωνάκι και θα δείξω τη νέα συλλογή έργων μου, στις 14 Δεκεμβρίου, που θα πραγματοποιηθούν και τα εγκαίνια της γκαλερί».