Σύγχυση φαίνεται ότι επικρατεί μεταξύ των επαγγελματιών υγείας που εργάζονται εκτός των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας σε ό,τι αφορά τις έννοιες του εγκεφαλικού θανάτου και τη δωρεά οργάνων.
Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας, που παρουσιάστηκε στο 12ο Επιστημονικό Συνέδριο Τμήματος Ιατρικής ΑΠΘ, οι περισσότεροι επαγγελματίες υγείας (ποσοστό 71,8%) δεν θεωρούν ότι ο εγκεφαλικός θάνατος και ο θάνατος είναι το ίδιο. Ωστόσο, το 63,6% δεν θεωρεί ευθανασία την αποσύνδεση της μηχανικής υποστήριξης σε εγκεφαλικά νεκρό, ενώ ένα 20% πιστεύει ότι είναι ευθανασία.
Η συγκεκριμένη έρευνα, με τίτλο «Εγκεφαλικός θάνατος και δωρεά οργάνων. Γνώσεις και απόψεις επαγγελματιών υγείας εκτός Μονάδων Εντατικής Θεραπείας», της προϊσταμένης της Α' ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου, Αναστασίας Μπικούλη, βασίστηκε στις απαντήσεις που έδωσαν επαγγελματίες υγείας εκτός μονάδων ΜΕΘ σε 110 ερωτηματολόγια. Σκοπός της έρευνας ήταν να διερευνήσει τις γνώσεις και τις απόψεις επαγγελματιών υγείας εκτός μονάδων εντατικής θεραπείας σχετικά με τον εγκεφαλικό θάνατο και τη δωρεά οργάνων.
Όσον αφορά τη δωρεά οργάνων, από όσους υποστήριξαν ότι δεν επιθυμούν να γίνουν δωρητές οργάνων μετά τον θάνατο, το 35% το αιτιολόγησε αναφέροντας ότι αυτό οφείλεται σε θρησκευτικούς λόγους. Το 36,4% των συμμετεχόντων στην έρευνα υποστήριξε ότι ένας νόμος που θα έδινε στο κράτος το δικαίωμα να έχει πρόσβαση στα όργανα ενός εγκεφαλικά νεκρού χωρίς να απαιτείται προηγούμενη έγκριση θα αποτελούσε κατάχρηση εξουσίας. Όμως ένα ποσοστό 30% απάντησε ότι ένας τέτοιος νόμος μπορεί να ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος για να μην χάνονται όργανα. Ποσοστό 17,3% πιστεύει ότι αυτός ο νόμος θα ήταν προσβολή προς τους νεκρούς και τους συγγενείς τους. Σχετικά με το αν θεωρούν ότι ο ΕΟΜ θα έπρεπε να δραστηριοποιηθεί περισσότερο στο κομμάτι της ενημέρωσης μέσω δήμων και κοινοτήτων, με προγράμματα εξορμήσεων σε όλη την Ελλάδα, με θέμα τη δωρεά οργάνων, ποσοστό 94,5% απάντησε θετικά.
«Ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό από τους συμμετέχοντες απάντησαν ότι δεν υποστηρίζουν τη δωρεά οργάνων, λόγω της άποψης της εκκλησίας μας, η οποία δεν είναι ξεκάθαρη και δεν δείχνει την έμπρακτη υποστήριξή της στις μεταμοσχεύσεις. Αν η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία έδειχνε την υποστήριξή της στη δωρεά οργάνων, τότε θα ήταν σαν να έδινε τη συναίνεσή της και το "πράσινο φως" σε όλους τους πιστούς της και έτσι να διέλυε τους τυχόν ενδοιασμούς που υπάρχουν. Είναι λυπηρό να χάνονται όργανα, τα οποία θα μπορούσαν να προσφέρουν μια δεύτερη ποιοτική ευκαιρία ζωής στους συνανθρώπους μας, γιατί δεν υπάρχει η σωστή ενημέρωση στους επαγγελματίες υγείας, αλλά και από τους επαγγελματίες υγείας προς τους πολίτες», επισήμανε, κατά την παρουσίαση της έρευνας, η κ. Μπικούλη.
«Η οργανωμένη ενημέρωση με προγράμματα εξορμήσεων, έκδοση έντυπου ενημερωτικού υλικού, στους επαγγελματίες υγείας θα μπορούσε να ξεδιαλύνει τη σύγχυση που φαίνεται να υπάρχει σε σημαντικές έννοιες. Αυτό που καθίσταται σαφές είναι ότι υπάρχει ζήτηση ως προς την ενημέρωση από τον ΕΟΜ. Θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια καμπάνια, η οποία θα εστίαζε στα σημεία που προσφέρεται η πρωτοβάθμια φροντίδα και θα ήταν ικανή να προσεγγίσει όλες τις ηλικίες, αλλά και τα μορφωτικά επίπεδα των ανθρώπων. Οι επαγγελματίες υγείας που θα επιθυμούσαν να συμμετάσχουν σε αυτά τα προγράμματα επιμόρφωσης του κοινού, θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν, σε πραγματικές συνθήκες, τη διαδικασία από τη διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου δίπλα στους συντονιστές, μέχρι και την τελική λήψη των οργάνων, δίπλα στη μεταμοσχευτική ομάδα. Με αυτόν τον τρόπο θα είχαν μια ολοκληρωμένη εικόνα όλων των διαδικασιών και κλινικών δοκιμών που ακολουθούνται για τη διαδικασία δωρεάς και μεταμοσχεύσεων. Έτσι θα κατάφερναν να "ξορκίσουν" τους δικούς του δαίμονες, αλλά και των πολιτών, σχετικά με το αμφιλεγόμενο κεφάλαιο της δωρεάς οργάνων στη χώρα μας», πρόσθεσε η κ. Μπικούλη.