Σκιαγραφώντας την κατάσταση στα σχολεία της Θεσσαλονίκης, εκπαιδευτικοί, μέλη των Σωματείων από όλες τις περιοχές του νομού, μιλούν στη «ΜτΚ» για τα εκπαιδευτικά προβλήματα που υπάρχουν στην περιοχή τους. Οι εκπρόσωποι από της ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης, κάνουν την δική τους αποτίμηση της σχολικής χρονιάς και της νέας πραγματικότητας που έχει δημιουργηθεί.
Πρόεδρος Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
Δήμητρα Τραγάκη: Κενά και ακατάλληλες συνθήκες
Η φετινή χρονιά, όπως και οι προηγούμενες βέβαια, άρχισαν με πολλά κενά καθηγητών στα σχολεία. Η εικόνα που έχουμε ως Σωματείο είναι ότι απουσιάζουν καθηγητές σε αρκετές ειδικότητες, όπως μαθηματικοί, φιλόλογοι, θεολόγοι, βιολόγοι, κοινωνιολόγοι, οικονομολόγοι, αρκετές ειδικότητες των ΕΠΑΛ, ενώ σημαντικές ελλείψεις καθηγητών καταγράφονται και στην Ειδική Αγωγή. Μόνο στο σχολείο που εργάζομαι χάνονται περίπου 95 ώρες την εβδομάδα. Είναι αξιοσημείωτο ότι και μετά τις νέες προσλήψεις αναπληρωτών υπολείπονται τα κενά στη γενική και πολύ περισσότερο στην ειδική αγωγή.
Με στοιχεία της ΕΛΜΕ οι συνθήκες είναι ακατάλληλες δυσκολεύοντας την εκπαιδευτική διαδικασία. Σχεδόν στο 99% των σχολείων υπάρχουν τμήματα άνω των 20 ατόμων που φτάνουν ακόμα και τα 25 με 27 παιδιά ανά τάξη, σε πολλές περιπτώσεις. Προβλήματα καταγράφονται και στην υλικοτεχνική υποδομή των σχολικών συγκροτημάτων, με αίθουσες σε υπόγεια, χωρίς να αερίζονται καλά, των 20 τ.μ. που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό μαθητών, την ώρα που απουσιάζουν οι ειδικές αίθουσες για την απομόνωση περιστατικών COVID-19. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στα ΕΠΑΛ που τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο μαθητικός τους πληθυσμός καθώς και στα συστεγαζόμενα σχολεία. Μια μεγάλη πληγή αποτελεί ο ανεπαρκής αριθμός των καθαριστριών και οι μάσκες των μαθητών που ακόμα δεν έχουν δοθεί μετά το φιάσκο με τις μάσκες -αλεξίπτωτα. Δεν δόθηκε καν εντολή στους δήμους να μας καλύψουν προς το παρόν με ιατρικές μάσκες μιας χρήσεως.
Πρόεδρος Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
Ιωάννα Λαθήρα: Το εκπαιδευτικό τοπίο επιβαρύνεται επικίνδυνα
Μαθητές και εκπαιδευτικοί, ανοχύρωτοι απέναντι στην εξελισσόμενη πανδημία και αντιμέτωποι με την αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ., πορεύονται αγωνιστικά και εισπράττουν αδιαλλαξία και αυταρχισμό. Το εκπαιδευτικό τοπίο επιβαρύνεται επικίνδυνα: πολυπληθή τμήματα, πλημμελής καθαριότητα λόγω έλλειψης προσωπικού, κρούσματα στα σχολεία, χωρίς διαγνωστικά τεστ η εκπαιδευτική κοινότητα. Η αποδόμηση του δημόσιου σχολείου εντείνεται, το σχολείο της αγοράς και των δεξιοτήτων οικοδομείται: τραγικά κενά, προσοντολόγιο και μονιμοποίηση της αδιοριστίας, εξεταστικοκεντρικό και ταξικότερο σχολείο, εξ αποστάσεως εκπαίδευση ως επικίνδυνο πολυεργαλείο ενάντια στα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα, αλλά και τις μαθητικές κινητοποιήσεις. Χρόνια μισθολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών, νέα επίθεση στα εναπομείναντα ασφαλιστικά δικαιώματα, αξιολόγηση- κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών.
Η εκπαίδευση αντιμετωπίζεται ως περιττό κόστος και η ζωή μας μπαίνει στον Προκρούστη των πλεονασμάτων και της κερδοφορίας των λίγων .Όμως, τα εκατομμύρια που δίνονται για τους εξοπλισμούς μπορούν να ικανοποιήσουν τώρα τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος και ο πλούτος που παράγεται μπορεί να εξασφαλίσει εκπαίδευση, πραγματικά δωρεάν, δημόσιο, καθολικό αγαθό.
Γραμματέας Δ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
Μανώλης Αρίδας: Ανοχύρωτοι απέναντι στην εξελισσόμενη πανδημία
Ένα μήνα μετά το άνοιγμα των σχολείων μαθητές και εκπαιδευτικοί βρίσκονται ανοχύρωτοι απέναντι στην εξελισσόμενη πανδημία. Οι δηλώσεις του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας πως «δεν υπάρχει διασπορά εντός των σχολικών μονάδων, και ως εκ τούτου τα σχολεία θεωρούνται ασφαλή» δίνουν το στίγμα της πολιτικής που αποφάσισε η κυβέρνηση, σε πλήρη σύμπνοια με την Ε.Ε., να εφαρμόσει στην δεύτερη φάση της Πανδημίας. Η κυβέρνηση έχει προσχωρήσει στο μπλοκ των θιασωτών της ανοσίας της αγέλης και βάζοντας την οικονομία της αγοράς πάνω από τις ανθρώπινες ανάγκες αδιαφορεί πλήρως για την υγεία της σχολικής κοινότητας. Ενώ στην πρώτη φάση της πανδημίας ο μέγιστος επιτρεπτός αριθμός για τη λειτουργία τμημάτων ήταν περίπου συμβατός με τα ισχύοντα υγειονομικά πρωτόκολλα, τώρα επιτρέπει στα πλαίσια της «ατομικής ευθύνης» την λειτουργία τμημάτων με 16 ως 28 μαθητές με ανεπαρκή μέτρα υγιεινής και χωρίς δωρεάν διαγνωστικά τεστ. Περικόπτει τις άδειες ευπαθών ομάδων για να εξοικονομήσει πόρους και να καλύψει τα μεγάλα κενά που υπάρχουν στα σχολεία και μεταθέτει την ευθύνη στους δήμους για τις ελλείψεις (π.χ. προσωπικού καθαριότητας). Αντί να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των μαθητών για μέτρα ασφαλούς λειτουργίας των σχολείων (μείωση του αριθμού μαθητών ανά τάξη, προσλήψεις καθηγητών κ.ά.) καταστέλλει με αυταρχισμό τους αγώνες τους. Υπάρχουν ακόμη και σήμερα σχολεία που στεγάζονται σε ακατάλληλα κτίρια (π.χ. 1ο Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Πυλαίας Χορτιάτη) θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία μαθητών, γονέων και συναδέλφων. Συμπαραστεκόμαστε στους αγώνες των μαθητών μας και απαιτούμε την αύξηση των κονδυλίων έτσι ώστε ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα του.
Μέλος ΔΣ Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
Πόπη Σαραϊδάρη: Ασφυκτική η κατάσταση στα σχολεία
Γνωρίζαμε ότι η φετινή σχολική χρονιά θα είχε ιδιαίτερες δυσκολίες, όμως η παντελής έλλειψη προετοιμασίας από τη μεριά της κυβέρνησης για μέτρα ασφαλούς λειτουργίας των σχολείων κάνει την κατάσταση ασφυκτική. Έχουμε 26 με 27 ακόμα και 28 μαθητές ανά τμήμα, υπάρχει λιγότερο προσωπικό καθαριότητας τώρα, δεν υπάρχουν υλικά και παρόλο που έχουμε επιβεβαιωμένα κρούσματα δεν διατίθενται δωρεάν τεστ. Σε αυτά προστίθενται τα οξυμένα κτιριακά προβλήματα της δυτικής Θεσσαλονίκης που σε περιπτώσεις όπως του δήμου Κορδελιού – Ευόσμου, παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις. Υπόγεια τμήματα, κοντέινερ που φιλοξενούν τάξεις σχολείου, τμήματα που δεν έχουν αίθουσες και παραμένουν στην αυλή του σχολείου, είναι η εικόνα που επικρατεί σε σχολεία της περιοχής. Όχι μόνο δεν προσέλαβαν επιπλέον εκπαιδευτικούς για να λειτουργήσουν τα τμήματα με λιγότερους μαθητές, αλλά δεν έχουν καλύψει ούτε τα κουτσουρεμένα κενά που ζήτησαν οι διευθύνσεις εκπαίδευσης. Στη Δυτική Θεσσαλονίκη σε όλες τις δομές αυτή τη στιγμή τα κενά είναι 194 και χάνονται εκατοντάδες ώρες μαθημάτων από έλλειψη καθηγητών.
Τα υγειονομικά πρωτόκολλα επιρρίπτουν την ευθύνη της διαχείρισης των κρουσμάτων στους εκπαιδευτικούς και τις οικογένειες των μαθητών, ενώ η διοίκηση συγκαλύπτει κρούσματα ή ύποπτα κρούσματα. Σε αυτά προστίθεται ο αυταρχισμός, ενώ επιδιώκουν να στρέψουν τους καθηγητές ενάντια στους μαθητές μας που διεκδικούν ασφαλή σχολεία. Χρειάζονται προσλήψεις καθηγητών και έκτακτη χρηματοδότηση, όχι «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Ενώνουμε τη φωνή μας με αυτή των μαθητών μας, απαιτούμε μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, όχι άλλη κοροϊδία και υποκρισία.
*Η «ΜτΚ» ζήτησε την άποψη και της Β’ ΕΛΜΕ χωρίς ωστόσο να λάβει απάντηση.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 11 Οκτωβρίου 2020