Οι λόγοι για τους οποίους ο Κωνσταντίνος Ζέρβας ηττήθηκε -για την ακρίβεια συνετρίβη- στις εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου ήταν πολλοί. Κατά καιρούς έχουν αναλυθεί αρκετοί απ' αυτούς. Όχι βεβαίως από τον ίδιο, ούτε από την παράταξή του. Αυτοί, είτε δεν έχουν συνέλθει ακόμη από το σοκ ώστε να ασχοληθούν και με τις αιτίες της αποτυχίας τους είτε θεωρούν ότι τα έκαναν όλα καλά, αλλά οι αχάριστοι Θεσσαλονικείς δεν το εκτίμησαν. Αν κρίνω από τη χθεσινή ανάρτηση του Δημήτρη Μήτρου, εκ των στενότερων συνεργατών του Κωνσταντίνου, επί τεχνικών θεμάτων, συμβαίνει μάλλον το δεύτερο.
Είπε, μεταξύ άλλων, ο Μήτρου ότι η προηγούμενη διοίκηση “άφησε 34 εκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης για την ανάπλαση δέκα μεγάλων εμπορικών δρόμων και την αναβάθμιση της οδικής ασφάλειας στο βασικό οδικό δίκτυο που εκτός από ασφαλτοστρώσεις περιλαμβάνει και έξυπνα συστήματα στις διαβάσεις πεζών μπροστά από σχολεία και πανεπιστημιακές σχολές”. Σημειώνει επίσης ότι η διοίκηση Ζέρβα “συνέχισε να οραματίζεται, να ωριμάζει και να εξασφαλίζει χρηματοδότηση για εμβληματικές (αναπλάσεις άξονας της Αριστοτέλους, σταύλοι Παπάφη κ.α.) ενώ παράλληλα επένδυσε και στην αναβάθμιση του οδικού δικτύου και στην αποκατάσταση των υποδομών στις γειτονιές και στους μικρότερους δρόμους”.
Διαβάζοντας όλα αυτά συνειδητοποιώ ότι ένας από τους λόγους της αποτυχίας του Κωνσταντίνου ήταν οι ατυχείς επιλογές των συμβούλων του. Η περίπτωση του Μήτρου είναι ίσως η πλέον κραυγαλέα. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα έργα και τις ημέρες του. Τον ποδηλατόδρομο στην Κωνσταντίνου Καραμανλή ο οποίος έγινε στο πόδι κι αφού ταλαιπώρησε για μήνες χιλιάδες κατοίκους και επαγγελματίες της περιοχής, στη συνέχεια ξηλώθηκε άρον άρον, ή μήπως, τη μεγαλοφυή ιδέα του για την κατασκευή πάρκινγκ ποδηλάτων δίπλα από το Μέγαρο Μουσικής;
Δεν θα επεκταθώ στα υπόλοιπα. Διαβάζω ότι ο Κωνσταντίνος σκοπεύει να ορίσει σκιώδεις αντιδημάρχους προκειμένου να ελέγχει τη σημερινή διοίκηση. Δεν είναι κακή η ιδέα, ούτε φυσικά και πρωτότυπη. Όμως για να παραγάγουν έργο οι σκιώδεις αντιδήμαρχοι, προϋπόθεση είναι να υπάρχει και σκιώδης δήμαρχος, κάτι που δεν είναι και τόσο ορατό μέχρι σήμερα. Κι επίσης, έλεγχο στη διοίκηση δεν μπορείς να κάνεις ορίζοντας σκιώδεις, τους αποτυχημένους αντιδημάρχους σου. Το ξέρω ότι δεν είναι εύκολο, αλλά κάτι καλύτερο θα πρέπει να σκεφτεί ο Κωνσταντίνος εάν πράγματι ενδιαφέρεται να ασκήσει αποτελεσματική αντιπολίτευση.
Ξήλωμα από την αρχή
Μένω στα του δήμου και συγκεκριμένα, σε ένα από τα κατορθώματα της προηγούμενης δημοτικής αρχής. Αναφέρομαι στην πολύπαθη οδό Ζωγράφου η οποία στρώθηκε με κυβόλιθους, αλλά με τέτοιο υλικό και κατά τέτοιο τρόπο που είχε μετατραπεί σε εφιάλτη για όσους έπρεπε να τη διασχίσουν προκειμένου να πάνε στο νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος και στην Άνω Πόλη. Παρά τις πάμπολλες και επανειλημμένες διαμαρτυρίες από κατοίκους της περιοχής, τους εργαζόμενους στο νοσοκομείο, ακόμη και τους οδηγούς του ΟΑΣΘ, η διοίκηση Ζέρβα δεν έκανε το παραμικρό για να διορθώσει την εξόφθαλμη αστοχία.
Το επιχείρησε προ ημερών η σημερινή διοίκηση. Πέρασα χθες από περιέργεια από το συγκεκριμένο δρόμο για να διαπιστώσω σε ποια κατάσταση βρίσκεται μετά την επιδιόρθωση. Η γνώμη μου είναι ότι, ναι, υπήρξε βελτίωση, ναι, οι κραδασμοί δεν είναι τόσο έντονοι όσο πριν, όμως, παρ' όλα αυτά, η διέλευση από τον συγκεκριμένο δρόμο εξακολουθεί να είναι προβληματική. Μάλλον θα πρέπει να το ξαναδεί η διοίκηση Αγγελούδη, όπως πρέπει να δει και το κομμάτι του δρόμου που συνεχίζει και μετά το νοσοκομείο.
ChatGPT
Αποτελεί κοινοτοπία η διαπίστωση ότι κάθε επιστημονική εξέλιξη, εκτός από τα θετικά έχει και τα αρνητικά της. Το ChatGPT το οποίο μπήκε με φόρα στη ζωή μας τους τελευταίες μήνες ασφαλώς και δεν αποτελεί εξαίρεση. Η διαρκής εξέλιξή του και οι δυνατότητές του, που είναι αδύνατον προς το παρόν να συνειδητοποιηθούν, τρομάζουν ακόμη και τους επιστήμονες οι οποίοι πρωτοστατούν στην ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης. Ο φόβος τους είναι μήπως η τεχνητή, ξεπεράσει κάποια στιγμή και την ανθρώπινη νοημοσύνη και καταστεί ανεξέλεγκτη, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για μια σειρά παραμέτρους στην κοινωνία, την οικονομία κ.ο.κ.
Προς το παρόν πάντως, κάποιοι βολεύονται μια χαρά από την ύπαρξή της. Όπως ακούω το ChatGPT γνωρίζει πιένες στα πανεπιστήμια. Δεν αναφέρομαι μόνον στην ολοένα αυξανόμενη χρήση τους από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που βρίσκουν έτοιμες εργασίες στο άψε σβήσε. Φανατικοί χρήστες είναι και αρκετοί καθηγητές οι οποίοι μάλιστα, δεν το χρησιμοποιούν μόνον στο ερευνητικό έργο τους, που κι αυτό είναι φυσικά επιλήψιμο. Το αξιοποιούν ακόμη και στις δουλειές ρουτίνας, όπως για παράδειγμα οι εξετάσεις. Πληροφορούμαι, για παράδειγμα, ότι σε αρκετά μαθήματα δίνονται στους φοιτητές θέματα τα οποία είναι φανερό ότι έχουν “υποβληθεί” από το ChatGPT καθώς παρουσιάζουν συντακτικά, ακόμη και νοηματικά λάθη. Μήπως οι ανά την επικράτεια πρυτανικές αρχές θα πρέπει να ασχοληθούν κάπως σοβαρά με το θέμα;
Η Κύπρος κείται μακράν για το ΑΠΘ
Μένω στα πανεπιστήμια γιατί διάβασα προ ημερών ότι το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών καθώς και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ετοιμάζονται να ανοίξουν παραρτήματα στην Κύπρο. Βασικός στόχος τους είναι να προσελκύσουν φοιτητές κυρίως από τις αραβικές χώρες. Οι συζητήσεις με τις κυπριακές αρχές είναι αρκετά προχωρημένες και τα δύο Ιδρύματα θεωρούν ότι θα μπορούν από την μεθεπόμενη ακαδημαϊκή χρονιά, τον Σεπτέμβριο του 2025 να ξεκινήσουν τη λειτουργία των παραρτημάτων τους.
Διερωτώμαι για ποιο λόγο δεν αναλαμβάνει ανάλογες πρωτοβουλίες και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Όχι φυσικά προς την Κύπρο, αλλά προς τη βαλκανική ενδοχώρα στην οποία το ΑΠΘ δικαιούται να θεωρεί ότι μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Για το θέμα ρωτήθηκε (από την Καθημερινή) ο πρύτανης Χαράλαμπος Φείδας. Η απάντησή του ήταν πως “το ΑΠΘ δεν έχει καταστρώσει στρατηγική επέκτασης στο εξωτερικό. Είναι δύσκολο εγχείρημα με πολλές επισφάλειες. Έτσι περιμένουμε να δούμε την πορεία της προσπάθειας του ΕΚΠΑ. Προς το παρόν στοχεύουμε στη διεθνοποίηση μέσω των αγγλόφωνων προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών και των κοινών πτυχίων σε συνεργασία με ξένα πανεπιστήμια”.
Νομίζω ότι το ΑΠΘ με την ιστορία και το επιστημονικό δυναμικό που διαθέτει θα πρέπει να βάζει πολύ υψηλότερα τον πήχη.