Ο Θωμάς Πουρλίδας, ένας 42χρονος ασφαλιστικός σύμβουλος από τη Θεσσαλονίκη με οικογένεια, είναι ο άνθρωπος που μπορεί να δώσει πρόσωπο στη λέξη υπέρβαση. Χρειάστηκε 127 ώρες, 350 χιλιόμετρα και 27.000 μέτρα ανάβασης στις απόκρημνες πλαγιές του Ολύμπου, για να βάλει τη δική του σφραγίδα σε ένα μοναδικό αγωνιστικό άθλο, τον Olympus Pilgrim Trail. Μέρα και νύχτα σ΄ ένα διαρκή αγώνα σωματικής και ψυχικής αντοχής έτρεξε διαδοχικά τέσσερις ορεινούς αγώνες στον Όλυμπο, το Mythical, το Gulag, το Lost Trail και τον Ρόγκα, που έχει εμπνευστεί ένας άλλος ξεχωριστός αθλητής του ορεινού τρεξίματος ο Λάζαρος Ρήγος.
Η προσπάθειά του ήταν τρομερή. Αρκεί να αναλογιστεί κάποιος πως τουλάχιστον δύο από τους τέσσερις αγώνες οι περισσότεροι αθλητές απ΄ όσους παίρνουν μέρος δεν καταφέρνουν καν να τους ολοκληρώσουν.
Για να τα καταφέρει όμως ο Θωμάς Πουρλίδας, ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας, χρειάστηκαν 10 μήνες εντατικής και στοχευμένης προετοιμασίας. «Από το 2012 ασχολούμαι με το ορεινό τρέξιμο αλλά αυτό ξεπερνούσε κάθε τι που είχα κάνει. Πριν ένα χρόνο περίπου είχα πάρει μέρος σ΄ ένα αγώνα στο Χονγκ Κόνγκ, κι εκεί αποφάσισα να κάνω το επόμενο μεγάλο βήμα. Τέσσερις πολύ δύσκολους αγώνες σε έναν…» είπε στο makthes.gr o κ. Πουρλίδας.
Η εξάσκηση με τα συνεχή τρεξίματα στο βουνό, οι ασκήσεις και η ενίσχυση της σωματικής αντοχής, όμως δεν αρκούσαν για την πραγματοποίηση αυτού του άθλου. Χρειαζόταν και ψυχή για να τα καταφέρει. Έπρεπε να είναι «οπλισμένος» με τρομερά ψυχικά αποθέματα και αντοχές για να καταφέρει να διασχίσει όλο το βουνό παραπάνω από μια φορά, τρέχοντας ολομόναχος μέρα και νύχτα, απόκρημνα γυμνά μονοπάτια ή δασωμένες εκτάσεις, με τον καιρό να αλλάζει κάθε τόσο, από την παγωνιά, στη βροχή και στην αφόρητη ζέστη, άλλοτε μέσα σε επικίνδυνες χιονούρες κι άλλοτε σε ολισθηρές πλαγιές…
«Ήμουν πολύ καλά ψυχολογικά προετοιμασμένος. Παρά τις δυσκολίες και τους κινδύνους δε σκέφτηκα ούτε μια στιγμή πως δε θα τα καταφέρω. Δεν είχα ούτε μια αμφιβολία για το εγχείρημά μου. Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό, ούτε καν όταν έτρεχα νύχτα, με τον κίνδυνο να βρεθώ απέναντι με κάποιο άγριο ζώο, “τι κάνω τώρα εγώ εδώ”. Ήμουν αποφασισμένος και τα κατάφερα» τόνισε.
Ο Θωμάς Πουρλίδας δεν υπήρξε στο παρεθλόν επαγγελματίας αθλητής κι αυτό δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία στο επίτευγμά του. «Έπαιζα λίγο ποδόσφαιρο. Το 2012 άρχισα να ασχολούμαι με το ορεινό τρέξιμο κι αυτό σιγά – σιγά μου άλλαξε τη ζωή…» πρόσθεσε.
«Όταν τρέχεις μόνος στο βουνό, είσαι εσύ και ο εαυτός σου. “Κοιτάζεις” μέσα σου, όσο τρέχεις για να ανακαλύψεις ψυχικά αποθέματα που δεν γνώριζες ότι είχες. Ζυγίζεις τις αποφάσεις σου και τα ξαναβλέπεις όλα από την αρχή. Κρύβει… αλήθεια το ορεινό τρέξιμο» τόνισε.
