Όταν η πραγματικότητα διαφωνεί μαζί μας
Η έκτακτη σύσκεψη που κάλεσε ο πρωθυπουργός στο Μαξίμου στο μέσο της εβδομάδας πάγωσε και τους πιο ένθερμους αρνητές του δεύτερου κύματος κορονοϊού στη χώρα ή έστω της θερινής προέκτασης του πρώτου.
Επίμονοι οπαδοί της τάσης να μετατρέπουμε την ευχή σε πραγματικότητα, μέχρι πρότινος θα στοιχηματίζαμε άνετα ότι όλα τέλειωσαν με τον κορονοϊό κι ότι οι επιδημιολόγοι που επιμένουν να χτυπούν καμπανάκια το κάνουν για να παρατείνουν την τηλεοπτική προβολή τους.
Αυτοί που τους ρωτούν είναι οι συνήθεις ύποπτοι, οι δημοσιογράφοι που ψάχνουν υλικό για να γεμίσουν στήλες και σελίδες, να μαζέψουν κλικ κεντρίζοντας το ενδιαφέρον ή να καλύψουν εν μέσω θέρους τον τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό τους χρόνο.
Κανείς δεν ήταν σε θέση να πείσει τους άρτι απελευθερωμένους από τα δεσμά του 13033 Έλληνες ότι θα υπάρξει κάτι που θα ανακόψει τoν καλπασμό τους στο ένδοξο ελληνικό καλοκαίρι. Στις μαγευτικές θάλασσες, τα μυθικά κυκλαδίτικα στενά, τις δαντελένιες ακτές της Χαλκιδικής και τις παγωμένες μπύρες- βάλσαμο του μεσημεριού. Ταυτοχρόνως ήμασταν σίγουροι ότι θα χαρίζαμε ένα κομμάτι της μαγείας που μας πρόσφερε απλόχερα ο Θεός στους τουρίστες για να μας δώσουν σε αντάλλαγμα κι αυτοί με τη σειρά τους το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό που μας αφήνουν ετησίως σε ευρώ, δολάρια, λίρες ή ό, τι διαθέτει ο καθείς ανάλογα με τη προέλευσή του.
Πεισθήκαμε κιόλας ότι δεύτερο lockdown δεν αντέχει η οικονομία κι άρα δεν πρόκειται να το επιβάλλει ο Μητσοτάκης αφού καταλαβαίνει κι αυτός ότι θα καταστραφούμε, και διώξαμε από τα μάτια μας τον COVID-19.
Ύπαγε οπίσω μας... Στοίχειωσες το χειμώνα μας, έκλεψες την άνοιξή μας δεν θα αλλοιώσεις και το καλοκαίρι μας.
Αφήσαμε τη μάσκα στους πάγκους του φαρμακείου, τις αποστάσεις στους κρυόπλαστους συνανθρώπους μας, τις όποιες προφυλάξεις, έστω και σε επίπεδο προτροπής, στους σπασίκλες και τους υποχόνδριους και φύγαμε μπροστά.
Πήγαμε στη δουλειά ελεύθεροι κι ωραίοι, χλευάσαμε τους μασκοφόρους στα λεωφορεία, ειρωνευτήκαμε φίλους και συγγενείς που δεν μας αγκαλιάζουν για το καλωσήρθατε.
Ήρθε όμως η σκληρή πραγματικότητα και οι φανατικοί του κοροϊδοϊού μένουν χωρίς επιχειρήματα στο άκουσμα των αυξημένων κρουσμάτων, εισαγόμενων και ορφανών που εντοπίζονται στην κοινότητα.
Το βάσιμο της ανησυχίας συμπλήρωσε η εμφάνιση κρουσμάτων σε παιδική κατασκήνωση στο πρώτο πόδι και η πρωτότυπη έρευνα του ΑΠΘ για τα αστικά λύματα της Θεσσαλονίκης που δείχνει πολλούς ασυμπτωματικούς ασθενείς, και εικόνα πληθυσμού όμοια με αυτή του περασμένου Απριλίου της καραντίνας.
Ευτυχώς στην Ελλάδα όπου ασφαλώς περιμέναμε αύξηση των κρουσμάτων με το άνοιγμα των συνόρων δεν ζηλέψαμε την ηγεσία της Σερβίας όπου ο ιός θερίζει αλλά ο λαϊκισμός νικάει. Ακόμη και ένα lockdown του Σαββατοκύριακου στο Βελιγράδι που αποφασίστηκε για να περιοριστεί ο η διασπορά του ιού, αναιρέθηκε μπροστά στις αντιδράσεις των πολιτών.
Η πρώτη θερινή δέσμη μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση κι έδειχναν σκεπτικισμό -όπως η είσοδος στη χώρα με υποχρεωτικό τεστ τριημέρου και η απαγόρευση των πανηγυριών -έγινε δεκτή με ανακούφιση. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων και αντιρρήσεων κυρίως από εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που τονώνουν την εικόνα τους- κάποιοι δικαιολογούν και την ύπαρξή τους- με την οργάνωση του πιο δημοφιλούς πανηγυριού στην επικράτεια, οι υπόλοιποι κατάλαβαν ότι για να λαμβάνονται αυτά τα μέτρα παρά το κόστος τους είναι απαραίτητα.
Αναμφίβολα πλέον, η δύσκολη εξίσωση της προστασίας της δημόσιας υγείας και του ταυτόχρονου περιορισμού των ζημιών στον τουρισμό γίνεται ακόμη δυσκολότερη.
Γι’ αυτό το Μαξίμου θα πρέπει να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει με τόλμη τα νέα δεδομένα ακόμη κι αν χρειαστεί να θυσιάσει το state of mind ελληνικό καλοκαίρι που οραματίστηκε. Αλλά και οι πολίτες που ένιωσαν εθνικά υπερήφανοι για την πετυχημένη αντιμετώπιση της πανδημίας θα πρέπει να επιδείξουν και πάλι προσωπική υπευθυνότητα και υπομονή.
Μακάρι να είναι το μόνο πρόβλημα οι αντικρυστοί που θα στερηθούμε. Θα στήσουμε καλύτερους του χρόνου που θα’ χουμε και τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση. Τότε να δείτε κλαρίνα και χορούς και γιορτές και πανηγύρια. Εμβολίου επιτρέποντος βεβαίως…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 19 Ιουλίου 2020