Ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα των ‘80s ετοιμάζονται να ανέβουν σήμερα, 26 Νοεμβρίου, στην σκηνή του Principal Club Theater για μία συναυλία ωδή στις μουσικές δόξες των ‘80s και των ‘90s. Κώστας Μπίγαλης και Πωλίνα, «τα δυο τους τα παμπόνηρα», θα ξεσηκώσουν για ακόμα μία φορά το κοινό της Θεσσαλονίκης με τραγούδια που έγραψαν ιστορία και σημάδεψαν τα εφηβικά μας χρόνια.
Λίγο πριν βάλει τα μαύρα γυαλιά του, ο Κώστας Μπίγαλης μιλά στο makthes.gr για την απόλυτη ‘80s-‘90s αναβίωση, μας συστήνει τους «Μπιγαλικούς», θυμάται την φορά που η Θεσσαλονίκη τον σήκωσε στα χέρια της και μοιράζεται μία ιστορία για ένα τραγούδι του που ήταν "καταδικασμένο να κάνει επιτυχία".
Ο τραγουδιστής που έκανε γνωστή μία «Μέλισσα» και μας έμαθε πως στο Αιγαίο αντηχούν τα ωραιότερα Μπλουζ αποδίδει την στροφή του κόσμου στους ήχους περασμένων δεκαετιών στις… αναμνήσεις. Βέβαια διαπιστώνει και ο ίδιος πως δεν είναι λίγοι εκείνοι που απολαμβάνουν τα 90’ς ακόμα κι αν τότε δεν είχαν καν… γεννηθεί.
«Έχει γίνει όντως μία στροφή στα “περασμένα” γιατί έχουμε πολλά κομμάτια που έγιναν επιτυχίες και δεν λέμε μόνο δικά μας τραγούδια αλλά και άλλων καλλιτεχνών. Πιάνουμε δεκαετίες από το ’60 και φτάνουμε μέχρι σήμερα και ο κόσμος περνάει πολύ καλά.
Η εκτόνωση μέσω της μουσικής ήταν πάντα επιλογή για να ξεφεύγει κανείς από τα προβλήματά του. Τα τραγούδια μας μείνανε στο χρόνο και συνδέονται με αναμνήσεις, είναι η εφηβεία του κοινού μας. Έχουμε βέβαια και νέο κόσμο που δεν μεγάλωσαν με τα τραγούδια μας αλλά τα ανακαλύπτουν τώρα, προφανώς από μεγαλύτερους, και έρχονται να μας συναντήσουν», εξηγεί ο κ. Μπίγαλης.
Η διαχρονικότητα των τραγουδιών που γεννήθηκαν πριν το 2000 φαίνεται από την απήχηση που είχαν οι καλλιτέχνες όπως ο Κώστας Μπίγαλης, η Μαντώ, η Πωλίνα και ο Δάκης ακόμα και την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Ο κ. Μπίγαλης μάλιστα κάνει λόγο για μία οξύμωρη κατάσταση αφού όπως λέει από το 2000 μέχρι και τις αρχές τις οικονομικής κρίσης «δεν υπήρχε» στα μαγαζιά.
«Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις κόσμος να σε τιμά με την παρουσία του μετά από τόσα χρόνια. Επίσης εμείς βιοποριζόμαστε από αυτό και η διαχρονικότητα των τραγουδιών μας είναι αυτή που μας επιτρέπει να υπάρχουμε.
Το οξύμωρο ήταν ότι εμείς είδαμε μία αναβίωση της εποχής που εκπροσωπούμε την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Η χώρα είχε γονατίσει και παρόλα αυτά ο κόσμος θυμήθηκε ή ανακάλυψε τις παλιές επιτυχίες. Εμείς έτσι δουλέψαμε τότε. Προσωπικά από το 2000 μέχρι το 2010 δεν υπήρχα στα μαγαζιά. Ξεκίνησα πάλι το 2011.»
Το μεγάλο «μπαμ» πάντως φαίνεται να έγινε στην Θεσσαλονίκη. Ο καλλιτέχνης θυμάται μάλιστα μία βραδιά του 2013 όπου λίγο πριν εμφανιστεί στη σκηνή, κατά την είσοδό του στο μαγαζί δεν πίστευε πως όλος ο κόσμος που ήταν εκεί είχε μαζευτεί για να τον απολαύσει επί τω έργω ενώ όσα ακολούθησαν κατά τη διάρκεια της συναυλίας δεν είχαν συμβεί ούτε τα «χρυσά χρόνια» του ’90.
«Η αιχμή της αναβίωσης ήταν στα Λαδάδικα το 2013 όταν εμφανίστηκα στο 8BALL. Θυμάμαι ότι έφτασα στο μαγαζί και είδα τόσο κόσμο έξω να περιμένει για να μπει που νόμιζα ότι ήταν για άλλον καλλιτέχνη. Όταν μπήκα μέσα και ξεκίνησε η συναυλία ακολούθησε ο απόλυτος πανικός. Με σήκωναν στα χέρια. Αυτά που έζησα στη Θεσσαλονίκη τότε δεν τα είχα ζήσει ούτε την δεκαετία του ’90.»
Η «Μικρή μου μέλισσα», η «Κατερίνα» και του «Αιγαίου τα Μπλουζ» είναι και τα λεγόμενα «αξέχαστα» του Κώστα Μπίγαλη για το ευρύ κοινό. Ωστόσο, είναι και κάποιοι φαν που θα μπορούσαν να έχουν αποκτήσει «μεταπτυχιακό» στην δισκογραφία του τραγουδιστή καθώς μπορεί να γνωρίζουν τα κομμάτια του καλύτερα και από εκείνον. Σύμφωνα με τον τραγουδιστή, οι λεγόμενοι «Μπιγαλικοί» είναι πιστοί ακόλουθοι που ξεθάβουν αρχειακά βίντεο ακόμα και από εμφανίσεις του κ. Μπίγαλη σε «πρωινές εκπομπές άλλων εποχών και τα ανεβάζουν στο ίντερνετ.»
Τέλος ο κ. Μπίγαλης θυμάται για την «Κατερίνα», πως το κομμάτι άρχισε να “τσιμπάει” όταν κυκλοφόρησε το βίντεο κλιπ και ο κόσμος συνέδεσε το πρόσωπο με τη φωνή. «Τα μεγάλα ραδιόφωνα το “σνόμπαραν” γιατί εγώ ήμουν σε μία μικρή εταιρία και τότε υπήρχαν ανταγωνισμοί. Ο πρώτος δίσκος μου άρχισε να πουλάει ένα χρόνο μετά που κυκλοφόρησε γιατί δεν παιζόταν στα ραδιόφωνα. Υπήρξε παραγωγός που μου ζήτησε συγγνώμη. Η “Kατερίνα” όμως βρήκε τρόπο που τρύπωσε. Ήταν άμεσο και καταδικασμένο να κάνει επιτυχία.»