Άντε πάλι η Θεσσαλονίκη στην… ανηφόρα.
Τα κρούσματα του κορονοϊού ξέφυγαν, οι μνήμες της περσινής τραγικής εξέλιξης κυρίευσαν τα κεφάλια των αρμοδίων και στο τραπέζι έπεσε πρόταση για επιβολή νέων περιορισμών στην κυκλοφορία των πολιτών και την λειτουργία των καταστημάτων.
Τελικά, η σχετική εισήγηση δεν έγινε αποδεκτή, καθώς η κυβέρνηση δεν ήθελε το μίνι lockdown που θα αποτελούσε ομολογία της αποτυχίας της να διαχειριστεί την πανδημία. Αποτέλεσμα, η «ελεύθερη» Θεσσαλονίκη, ανάμεσα σε «κόκκινους» νομούς. (Τρελά πράγματα)
Τα αίτια της ιδιαίτερης έκρηξης των κρουσμάτων στην περιοχή μας, πολλά:
- Οι ελλιπείς έλεγχοι στις οδικές συνοριακές εισόδους από τους βόρειους γείτονες το καλοκαίρι.
- Η διοργάνωση της ΔΕΘ και ο συνακόλουθος συνωστισμός στα περίπτερα, στις εκδηλώσεις και στις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν.
- Το άνοιγμα των σχολείων και η έλευση χιλιάδων φοιτητών στην πόλη υπό καθεστώς κυριαρχίας της μετάλλαξης «Δ», που μεταδίδεται ευκολότερα ανάμεσα στους νέους και τα παιδιά.
Σημαντικότερο όμως από όλα, είναι ότι η Θεσσαλονίκη και η ενδοχώρα της, είναι η πλέον ανεμβολίαστη περιοχή της χώρας, ένα άντρο των αντιεμβολιαστών.
Δεν είναι της ώρας η αναζήτηση ερμηνείας για την… υπεροχή της Μακεδονίας στην απήχηση των θεωριών συνωμοσίας, αλλά αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα, που όσο δυσάρεστη κι αν είναι, δεν είναι δυνατόν να αλλάξει άρδην. Οι αρνητές του ιού και του εμβολίου δεν πρόκειται να αναθεωρήσουν ούτε με τα ειδικά γι’ αυτούς περιοριστικά μέτρα, ούτε με την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Μάλλον τότε είναι που θα εξοργιστούν-ριζοσπαστικοποιηθούν περισσότερο, θα στυλώσουν τα πόδια και θα αυτοαναφλεγούν προκειμένου να αποφύγουν να αναγνωρίσουν την… ανοησία τους.
Δεν πιάνει τόπο ούτε ο λόγος των επιστημόνων (όλοι θεωρούνται…πράκτορες του εχθρού), ούτε οι ειδήσεις που διακινούνται από τα ΜΜΕ (αυτοί κι αν είναι οι κατεξοχήν πράκτορες), ούτε οι καμπάνιες, ούτε τα νούμερα και οι στατιστικές, ούτε καν η οικονομική ασφυξία της κοινότητας- ακόμη και των ιδίων.
Αυτή είναι η ουσία του κολλήματος, της εμμονής και της ιδεοληψίας. Να είσαι τόσο σίγουρος γι’ αυτό που πιστεύεις, ώστε να αντιμετωπίζεις με πείσμα και κλειστά αφτιά ακόμη και τα προφανή.
Κάποιοι βέβαια μπορεί να κάνουν πίσω, μόνο όμως αν την πάθουν άσχημα από την αμυαλιά τους, αν αρρωστήσουν οι ίδιοι ή μέλη της οικογένειας τους, αν η ασθένεια τους αφήσει μόνιμες βλάβες, αν χάσουν προσφιλή τους πρόσωπα. Τότε όμως θα είναι αργά.
Δοκίμασα να μιλήσω με αντιεμβολιαστές και… τράκαρα σε τοίχο. Χαμένος κόπος και μάταια ελπίς.
Με αυτά ως δεδομένα, καταλήγω δυστυχώς στην πρόβλεψη πως οι μήνες που θα έρθουν θα είναι σκληροί. Το τέταρτο κύμα δεν θα το αποφύγουμε. Ας προετοιμαστούμε να ακούμε για γνωστούς που θα κολλήσουν και που θα υποστούν την δοκιμασία της νόσησης. Ήπια, σοβαρή, πολύ σοβαρή. Κυρίως οι ανεμβολίαστοι, αλλά και εμβολιασμένοι με υποκείμενα νοσήματα.
Έτσι προβλέπω να διανύσουμε τους τελευταίους μήνες του τρέχοντος έτους και δεν βρίσκω τίποτα άλλο να κάνουμε πέραν του να προσέχουμε πολύ, να τηρούμε τα μέτρα προστασίας και- φυσικά- να αποφεύγουμε συγχρωτισμό με τους παράλογους που στην καλύτερη περίπτωση θα μας βγάλουν από τα ρούχα μας και στην χειρότερη θα μας κολλήσουν…
************************************************************************************
* Μιας και η ΔΕΘ και οι εξαγγελίες που ακούστηκαν εκεί από τον πρωθυπουργό, αλλά και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης «αντέχει» ακόμη στο δημόσιο διάλογο, μου ήρθε στο νου η κορυφαία, ίσως, εξαγγελία που έχει ακουστεί από τη Θεσσαλονίκη που στις αρχές του φθινοπώρου μετατρέπεται σε διαγωνισμό πρωτότυπης (κι ανεφάρμοστης) υπόσχεσης. Έταξε, λοιπόν, ο Γιώργος Παπανδρέου όταν ανέβηκε στην πόλη τον Σεπτέμβρη του 2009, ένα μήνα πριν τις εκλογές που κέρδισε άνετα, πώς θα μετατρέψει την Ελλάδα σε «Δανία του Νότου».
* Δώδεκα χρόνια και πέντε εκλογικές αναμετρήσεις μετά, αυτή η «Δανία του Νότου» όχι απλώς δεν υλοποιήθηκε ποτέ, αλλά έφτασε να είναι εθνικό μας ανέκδοτο για να περιγράψουμε το χάλι μας και να αυτοτρολαριστούμε αναλογιζόμενοι τι θα μπορούσαμε να γίνουμε και ποιοι αφεθήκαμε να είμαστε.
* Κι άντε, στη φάτσα δε μπορούσαμε εμείς του Νότου με τον καυτό ήλιο και τις χίλιες φυλές που πέρασαν ανά τους αιώνες να μοιάσουμε στους απογόνους των Βίκινγκς, δεν κάναμε όμως την παραμικρή προσπάθεια να υιοθετήσουμε έστω μια από τις καλές, έξυπνες κι αποτελεσματικές πρακτικές τους σε οποιοδήποτε τομέα. Δε θα γράψω σήμερα τα κλασικά για την παιδεία, το δημόσιο και την παροιμιώδη οργάνωση, αλλά για τον τρόπο που όχι μόνο αντιμετώπισαν οι Δανοί την πανδημία και τη νίκησαν (όπως όλα δείχνουν) αλλά φροντίζουν η νίκη αυτή να μην έχει πισωγυρίσματα και να είναι οριστική.
* Και θα πάρω σαν παράδειγμα τα όσα βίωσε γνωστός μου που ζει και εργάζεται εκεί όταν παρότι διπλά εμβολιασμένος και μάλιστα με... φρέσκα αντισώματα, κόλλησε τη μετάλλαξη Δέλτα. Ένιωσε ο άνθρωπος μια ενόχληση στο λαιμό κι ούτε του πέρασε από το μυαλό να μην εξεταστεί για COVID. Άλλωστε, όπως μου λέει -κι ακόμη να το πιστέψω- τα test centers όπου όλοι οι πολίτες μπορούν να κάνουν rapid αλλά και μοριακά τεστ εντελώς δωρεάν από την πρώτη ημέρα της πανδημίας, είναι όπως στην Ελλάδα τα περίπτερα: δυο και τρία σε κάθε τετράγωνο.
Έκανε, λοιπόν, το rapid του και βγήκε θετικό. Αμέσως, το Υπουργείο Υγείας τον ενημέρωσε πως πρέπει να κάνει και μοριακό τεστ, το οποίο και έκανε. Το επόμενο πρωί ο δανέζικος ΕΟΔΥ τον κάλεσε στο κινητό του με ερωτήσεις για κάθε του κίνηση τις επίμαχες ημέρες. Έμαθαν, λοιπόν, πότε πήγε για δουλειά, με ποιους συναδέλφους ήρθε σε άμεση επαφή, σε ποιο εστιατόριο έφαγε, σε ποιο εμπορικό κατάστημα μπήκε. Κι αφού του έδωσαν τον κωδικό ασθενούς ενημέρωσαν και τον εργοδότη του και το εστιατόριο και τους συγκατοίκους του, στους οποίους έκαναν τις ίδιες ερωτήσεις ώστε να βρουν κι αυτών τις επαφές, ενώ έστειλαν για rapid test τους 25 κοντινούς συναδέλφους του. Κι όταν ένας εξ αυτών βρέθηκε επίσης θετικός, έστειλαν για rapid και τους 200 εργαζόμενους κι ακολούθησαν και μ’ αυτούς όλη αυτή τη διαδικασία που στην Ελλάδα των 14.000 νεκρών και των κρουσμάτων ξανά στο... Θεό, δεν την είχαμε κάνει παρά μόνο στην ασθενή 0.
* Το καλύτερο; Όταν εδώ υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που κολλάνε τον ιό «αναγκαστικά», καθώς για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους ένας ασθενής με ήπια λοίμωξη είναι αδύνατο να απομονωθεί από την οικογένειά του (για να μην πω και όσα έχουν ακουστεί κατά καιρούς για εργοδότες που επιμένουν ο θετικός υπάλληλος να πάει για δουλειά), στη Δανία ο θετικός αλλά εντελώς ασυμπτωματικός –με εξαίρεση τον πονόλαιμο-καμπανάκι της πρώτης ημέρας- γνωστός μου, ρωτήθηκε αν θέλει να του παραχωρήσει το κράτος άνθρωπο για να του κάνει ψώνια και δουλειές στη διάρκεια της 7ήμερης καραντίνας του κι αν θέλει να πάει σε ξενοδοχείο να την περάσει!
* Πού θέλω να καταλήξω με όλες αυτές τις λεπτομέρειες; Πώς -όσο κι αν μας αρέσει να τρολάρουμε ακόμη και σήμερα τον Παπανδρέου- καθόλου εύκολο δεν ήταν ένα διαλυμένο στη βάση και στη νοοτροπία του κράτος και με την «καρέκλα» να είναι πάντα πιο σημαντική από οτιδήποτε καλό για το μέλλον του τόπου, να γίνουμε «Δανία του Νότου» σε βασικές πτυχές. Όμως, να είμαστε σοβαροί κι υπεύθυνοι ως πολίτες –οι Δανοί έχουν πετάξει μάσκες και μέτρα και ζουν μια κανονική ζωή καθώς έχει εμβολιαστεί ήδη το 80% των άνω των 12 ετών(!)- και να κάνουμε σωστά τις διαδικασίες σε μια υγειονομική κρίση παγκόσμια, δεν είναι θέμα εξαγγελίας και υποσχέσεων, αλλά ένδειξη δυτικού κράτους κι όχι τριτοκοσμικού με σύγχρονο μανδύα.
* Ελπίζω, αυτή, όπως και δεκάδες άλλες μαρτυρίες που κυκλοφορούν, να παραδειγματίσουν έστω κι αργά τους αρμόδιους και να μην πληρώσουμε κι αυτόν τον χειμώνα βαρύ φόρο στον κορονοϊό, εξαιτίας της δικής μας ανικανότητας κι ανοργανωσιάς κι όχι επειδή εκείνος είναι ύπουλος κι αόρατος.
* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 26.09.2021