ΑΠΟΨΕΙΣ

Είναι εγγεγραμμένοι στο Εθνικό Δημοτολόγιο (δηλαδή δικαιούνται να ψηφίσουν) σχεδόν 10 εκατομμύρια πολίτες. Μόνιμοι κάτοικοι στο εσωτερικό (άνω των 17 ετών) είναι περίπου 8 εκατομμύρια σύμφωνα με την απογραφή του 2021. Άρα το δυνητικό εκλογικό σώμα είναι 8 εκατομμύρια. Παράλληλα υπάρχει 1-1,5 εκατομμύριο ετεροδημοτών -σε μικρή ή μεγάλη απόσταση από τον δήμο που είναι εγγεγραμμένοι.

Στα 8 εκατομμύρια υπάρχει σχεδόν 1 εκατομμύριο -ετεροδημότες ή όχι- που είναι εκτός πολιτικής και συμμετοχής. Τοποθετούν τον εαυτό τους στο περιθώριο της πολιτικής και ακολουθούν στάσεις απόστασης.

Έτσι στον πρώτο γύρο των εκλογών για την Αυτοδιοίκηση ψήφισαν 5,15 εκατομμύρια από τα 6,5-7 εκατομμύρια ή έστω από τα 8. Φυσικά ετεροδημότες είναι δύο ειδών. Κάτοικοι αστικών περιοχών που ψηφίζουν στην επαρχία αλλά και κάτοικοι των περιφερειακών δήμων -Αττικής και Θεσσαλονίκης κυρίως- που ψηφίζουν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Φυσικά μπορεί κάποιος να μην συμφωνεί με κανέναν από τους υποψήφιους! Αφού λέμε ότι το κριτήριο επιλογής είναι τα πρόσωπα μπορεί κάποιοι να θεωρούν ότι κανένας από τους υποψήφιους δεν είναι κατάλληλος! 5 στα 7 είναι καλός αριθμός. Άλλωστε τόσοι ψήφισαν και στις βουλευτικές του Ιουνίου! Τον Μάιο είχαν ψηφίσει σχεδόν 6 εκατομμύρια.

Στον β’ γύρο για τις 6 περιφέρειες που είχαμε εκλογές ψήφισαν 16,5% λιγότεροι. Λογικό αν θεωρήσουμε ότι όσοι δεν ψήφισαν δεν ήθελαν κανέναν από τους δύο που ήταν υποψήφιοι ή τους ήταν δύσκολο να μετακινηθούν άλλη μία φορά. Στις δημοτικές στη Θεσσαλονίκη στους 6 δήμους που είχαμε επαναληπτικές κατά μέσο όρο είχαμε μείωση 10% από το ποσοστό συμμετοχής στον α’ γύρο. Για παράδειγμα, στον δήμο Θεσσαλονίκης ψήφισαν 20 χιλιάδες λιγότεροι (από τις 100 χιλιάδες πήγαμε στις 80 χιλιάδες) 8,5% διαφορά επί των 240 χιλιάδων εγγεγραμμένων.

Τρεις κεντρικές παρατηρήσεις: πρέπει να καταργηθεί το καθεστώς «ετεροδημότης» και να ψηφίζει -όπως σε όλες τις χώρες- για την εκλογή αυτών που χειρίζονται την καθημερινότητά του ο κάτοικος και όχι ο δημότης. Θα πάμε με άνεση στα 7 εκατομμύρια συμμετεχόντων.

Πρέπει να αλλάξει το εκλογικό σύστημα. Αφού παίζουν ρόλο τα πρόσωπα ο δήμαρχος πρέπει να εκλέγεται σε ένα γύρο με το σύστημα της εναλλακτικής ψήφου. Δηλαδή: να βάζουμε 1 στο όνομα αυτού/αυτής που θέλουμε ως πρώτη προτεραιότητα, 2 στην επόμενη προτεραιότητά μας, κοκ. Με το ίδιο σύστημα πρέπει να εκλέγονται τοπικά -σε μονοεδρική περιφέρεια οι σύμβουλοι. Πρέπει να μειωθεί τουλάχιστον στο 50% ο αριθμός. Στον δήμο Θεσσαλονίκης των 320 χιλιάδων κατοίκων και 240 χιλιάδων δημοτών εκλέξαμε, οι 100 χιλιάδες που ψηφίσαμε, 43 συμβούλους. Δηλαδή 1 στους 2.000 εκλέχτηκε σύμβουλος! Κανονικά θα έπρεπε να βγάλουμε ανά 20 χιλιάδες έναν τοπικά -δηλαδή 15-16 συμβούλους! Είπαμε, σημαντικό είναι τα πρόσωπα!

Τρίτο και σημαντικό: για να υπάρξει κινητοποίηση και δέσμευση πρέπει να αυξηθεί η συμμετοχή του πολίτη. Δηλαδή; Να ενισχυθούν και να λειτουργήσουν τα τοπικά συμβούλια με μεταφορά αρμοδιοτήτων και πρόβλεψη να συμμετέχει ο πολίτης στις αποφάσεις. Να δραστηριοποιηθούμε τοπικά! Απλό; Ναι. Το θέλουμε;

Καλή επιτυχία σε όσες (3 γυναίκες στους 14 δήμους της Θεσσαλονίκης είναι καλό. 22 βγήκαν στους 332) και όσους εκλέχτηκαν. Έχουμε μία κρίσιμη -όπως κάθε φορά- πενταετία!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 22.10.2023