Με μια ανακοίνωση-ψήφισμά του, το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας, με βαθύτατη όπως αναφέρει θλίψη, αποχαιρετά τον Κώστα Σούκουλη, καθηγητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα και εξέχον μέλος του Ινστιτούτου Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ (ΙΗΔΛ) του ΙΤΕ, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών.
«Ο Κώστας Σούκουλης ανήκει στους θεμελιωτές της ερευνητικής ομάδας "Φωτονικών, Φωνονικών Υλικών και Μεταϋλικών" του ΙΤΕ-ΙΗΔΛ, στους πρωτοπόρους στον τομέα των φωτονικών κρυστάλλων, καθώς και στους θεμελιωτές του ερευνητικού πεδίου των ηλεκτρομαγνητικών μεταϋλικών, με σημαντικές διεθνείς διακρίσεις και βραβεία στους τομείς αυτούς» αναφέρεται στην ανακοίνωση-ψήφισμα, όπου συμπληρώνεται ότι «με το έργο του άφησε το στίγμα του στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα και πρωτοστάτησε στην ανάδειξη του ΙΗΔΛ».
Επιπρόσθετα επισημαίνεται ότι «η απώλεια του Κώστα Σούκουλη αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην επιστημονική κοινότητα, στο ΙΤΕ, και στους συνεργάτες και φίλους του» και πως «το Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΤΕ, μετά την είδηση του θανάτου του Κώστα Σούκουλη, εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη και οδύνη του και ομόφωνα αποφασίζει, να εκδώσει το παρόν ψήφισμα, το οποίο και να αποστείλει στην οικογένεια και τους συνεργάτες του εκλιπόντος, εκφράζοντας τα θερμότατα συλλυπητήριά του, να καταθέσει δωρεά στην Εταιρεία Νόσου Αlzheimer και Υγιούς Γήρανσης Ν. Ηρακλείου «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» και δημοσιεύσει το παρόν ψήφισμα στον Τύπο».
Το βιογραφικό του
Γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1951, στον Άγιο Ιωάννη Κορινθίας. Έλαβε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1974, το μεταπτυχιακό (1975) και το διδακτορικό (1978) του στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Από το 1978 έως το 1981 εργαζόταν στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια. Στη συνέχεια, για τρία χρόνια (1981-84) εργάστηκε στην εταιρεία Exxon Research and Engineering Co, και από το 1984 εργάζεται στο Πολιτιακό Πανεπιστήμιο της Αϊόβα και το Εργαστήριο Έιμς. Επίσης, από το 1984 είναι μέλος του Ινστιτούτου Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΗΔΛ-ΙΤΕ) στο Ηράκλειο Κρήτης.
Έρευνα
Ο Σούκουλης και οι συνεργάτες του στο Εργαστήριο Έιμς του Πολιτιακού Πανεπιστημίου της Αϊόβα πρότειναν το 1990 και το 1994, τον φωτονικό κρυσταλλικό σχεδιασμό (δικτύωμα διαμαντιού και δομή από σωρό ξύλου, αντίστοιχα), ο οποίος έδωσε το μεγαλύτερο αμφικατευθυντικό φωτονικό φάσμα. Πολλές επιστημονικές ομάδες ανά τον κοσμό χρησιμοποιούν ακόμη τη δομή του με σωρούς ξύλου για την κατασκευή φωτωνικών κρυστάλλων σε οπτικά μήκη κύματος, την ενίσχυση της τυχαίας εκπομπής και την παραγωγή νανολέιζερ με χαμηλή τιμή κατωφλίου. Ο Σούκουλης και ο Βέγκενερ (Wegener) αναπαριστούν μαγνητικές αποκρίσεις[6] και αρνητικό δείκτη διάθλασης σε οπτικές συχνότητες σε μετα-υλικά, που δεν υπάρχουν σε φυσική ύλη. Σε άλλα πεδία έρευνας του περιλαμβάνονται το φως και ο εντοπισμός Άντερσον, τυχαία λέιζερ, η γραφίνη και η πλασμονική.