Στις 7 Σεπτεμβρίου έφυγε από τη ζωή ο Χρήστος Χρονόπουλος σε ηλικία 49 ετών.
Η υπόθεση του Χρήστου είχε συγκλονίσει την προηγούμενη δεκαετία την ελληνική κοινωνία καθώς είχε βασανιστεί από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Καλλιθέας το 2007, οι οποίοι μετά από χρόνια καταδικάστηκαν για πρώτη φορά με το άρθρο του ποινικού κώδικα για βασανιστήριο κρατουμένου με τους δύο αστυνομικούς να καταδικάζονται σε ποινή φυλάκισης τριών ετών με αναστολή.
Ο Χρήστος Χρονόπουλος προσήχθη το 2007 στο Αστυνομικό Τμήμα Καλλιθέας, μετά από καταγγελία ότι ενοχλούσε τους πελάτες καφετέριας.
Αν και στο αστυνομικό τμήμα οδηγήθηκε χωρίς σωματικά προβλήματα, δύο ώρες μετά την προσαγωγή του κλήθηκε το ΕΚΑΒ, το οποίο τον παρέλαβε σε κωματώδη κατάσταση και διακομίστηκε στο Θριάσιο Νοσοκομείο, όπου και διαπιστώθηκε βαρύτατη κρανιοεγκεφαλική κάκωση και άλλες σοβαρές κακώσεις.
Όπως αναφέρει η δημοσιογράφος Δανάη Κισκήρα-Μπαρτσώκα με ανάρτησή της στα social media «τα τελευταία 16 χρόνια της ζωής του, ο Χρήστος τα πέρασε σε ένα αμαξίδιο έχοντας πια ποσοστό αναπηρίας άνω του 67%».
«Σε μία από τις ελάχιστες φορές που ακούστηκε η φωνή του στον 6ο όροφο του Εφετείου Αθηνών ήταν όταν πετάχτηκε απαντώντας μόνος του στην ερώτηση του προέδρου της έδρας, ο οποίος ρώτησε τον πρώτο μάρτυρα και θείο του τι πιστεύει ότι έγινε εντός του ΑΤ Καλλιθέας. «Ψυχοθεραπεία με ξύλο», είπε χαρακτηριστικά.
«Στην υπόθεση αυτή, έγινε για πρώτη φορά εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 137Α του Ποινικού Κώδικα που κάνει λόγο για βασανιστήριο κρατουμένου» υπογραμμίζει η δημοσιογράφος.
Υπενθυμίζοντας την υπόθεση η ίδια αναφέρει πως «Στις 7 Σεπτεμβρίου, έφυγε από τη ζωή στα 49 του χρόνια ο Χρήστος Χρονόπουλος που βασανίστηκε από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Καλλιθέας το 2007. Τα τελευταία 16 χρόνια της ζωής του, ο Χρήστος τα πέρασε σε ένα αμαξίδιο έχοντας πια ποσοστό αναπηρίας άνω του 67%.
Οι βασανιστές του τον παρέλαβαν στις 22 Μαΐου 2007 όρθιο και μέσα σε τέσσερις ώρες τον παρέδωσαν σε κωματώδη κατάσταση στο Θριάσιο νοσοκομείο. Έφερε σοβαρότατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, αφού τον είχαν σακατέψει στο ξύλο έπειτα από προσαγωγή του στο τμήμα για «παρενόχληση» θαμώνων σε καφετέρια, ο ιδιοκτήτης της οποίας –ήταν αυτός που κάλεσε το 100– τους είχε επισημάνει ότι επρόκειτο για άτομο με ψυχολογικά προβλήματα.
Η ζωή του Χρήστου άλλαξε σε ένα απόγευμα, επειδή κάποιοι εκμεταλλευόμενοι τη στολή και την εξουσία που τους δίνει το κράτος για ακόμα μία φορά, ξέσπασαν πάνω σε έναν ψυχικά νοσούντα, ο οποίος είχε χάσει τον πατέρα του λίγες ημέρες πριν, και μετέτρεψαν έναν αυτοεξυπηρετούμενο και αρτιμελή άνθρωπο σε σάκο του μποξ.
Πέρυσι, ολοκληρώθηκε το εφετείο της υπόθεσής του. Οι δύο αστυνομικοί Αριστείδης Κόκκινος και Νίκος Σουτόγλου, καταδικάστηκαν τελεσίδικα σε τρία χρόνια με αναστολή για τον βασανισμό του Χρήστου.
Στις περισσότερες δικασίμους, ο Χρήστος ήταν εκεί συνοδευόμενος από τη θεία του που τα τελευταία χρόνια τον φρόντιζε.
Σε μία από τις ελάχιστες φορές που ακούστηκε η φωνή του στον 6ο όροφο του Εφετείου Αθηνών ήταν όταν πετάχτηκε απαντώντας μόνος του στην ερώτηση του προέδρου της έδρας, ο οποίος ρώτησε τον πρώτο μάρτυρα και θείο του τι πιστεύει ότι έγινε εντός του ΑΤ Καλλιθέας.
«Ψυχοθεραπεία με ξύλο» είπε.
*Στην υπόθεση αυτή, έγινε για πρώτη φορά εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 137Α του Ποινικού Κώδικα που κάνει λόγο για βασανιστήριο κρατουμένου».