ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΡΘΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πιο γαλάζια, πιο εκλογική και πιο ποταμίσια η νέα κυβέρνηση

Νίκος Οικονόμου10 Ιανουαρίου 2021

Όλα τα εκλογικά σενάρια ανοιχτά αφήνει ο ανασχηματισμός στον οποίο προχώρησε τη Δευτέρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ουσιαστικά πρόκειται για την πρώτη αναδιάταξη των δυνάμεων της κυβέρνησης, όπως σημείωσε ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης, που δείχνει τον τρόπο σκέψης αλλά και δράσης του πρωθυπουργού.

Ποια ήταν τα μηνύματα του πρωθυπουργού;

Πρώτον ότι η κυβέρνηση στον ενάμισι χρόνο της θητείας της τα πήγε καλά, κάτι που φαίνεται και από τη διατήρηση του σχήματος σε πολλά υπουργεία που διαχειρίστηκαν αυτό το διάστημα τα κυριότερα προβλήματα της χώρας. Δηλαδή την πανδημία, την οικονομία και τα ελληνοτουρκικά. Έτσι ερμηνεύεται ότι στα υπουργεία Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Εξωτερικών, Εθνικής Άμυνας, Υγείας και Μεταφορών-Υποδομών δεν άλλαξαν ούτε οι υπουργοί ούτε οι υφυπουργοί. Αντίστοιχα περιορισμένες αλλαγές, που αποτέλεσαν περισσότερο προσθήκες, καθώς δεν άλλαξαν οι επικεφαλής υπουργοί, έγιναν στα υπουργεία Πολιτισμού, Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δικαιοσύνης και Νησιωτικής Πολιτικής με τον ορισμό νέων υφυπουργών (Νικόλας Γιατρομανωλάκης, Γιώργος Στύλιος, Γιώργος Κώτσηρας και Κώστας Κατσαφάδος αντίστοιχα). Ας κρατήσουμε και την αναβάθμιση του υφυπουργού Υγείας Βασίλη Κοντοζαμάνη σε αναπληρωτή υπουργό, μία μικρή αλλαγή που ερμηνεύεται ως ένα μικρό μήνυμα προς τον Βασίλη Κικίλια για να βελτιώσει τις επιδόσεις του.

Το ίδιο περίπου μήνυμα συνέχειας δόθηκε και σε ό,τι έχει να κάνει με τη σύνθεση του στενού επιτελείου του πρωθυπουργού, όπου οι μοναδικές αλλαγές ήταν η προσθήκη του θεωρούμενου και ειδικού επί των εκλογικών Θόδωρου Λιβάνιου που μετακόμισε στο Μέγαρο Μαξίμου ως υφυπουργός Επικρατείας προερχόμενος από το υπουργείο Εσωτερικών και του βουλευτή Επικρατείας Χρήστος Ταραντίλης που ορίστηκε νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Οι αλλαγές στα πρόσωπα των υφυπουργών στο Παιδείας έγιναν περισσότερο για να ηρεμήσουν οι σχέσεις εντός του υπουργείου, όπου το ισχυρό πρόσωπο παραμένει η Νίκη Κεραμέως αλλά άλλαξαν οι δύο υφυπουργοί (Ζέτα Μακρή και Άγγελος Συρίγος αντί της Σοφίας Ζαχαράκη και Βασίλη Διγαλάκη).

Δεύτερο μήνυμα του πρωθυπουργού; Όπου υπάρχουν προβλήματα γίνονται αντικαταστάσεις. Και αυτό φάνηκε στις μεγάλες αλλαγές που έγιναν στα υπουργεία Εργασίας και Εσωτερικών. Στο μεν πρώτο η αποχώρηση του Γιάννη Βρούτση και η ανάληψη του υπουργείου από τον Κωστή Χατζηδάκη δείχνει ότι η αξιολόγηση του πρωθυπουργού σε μία σειρά θεμάτων, μεταξύ των οποίων και η γρήγορη απονομή των συντάξεων, δεν ήταν ικανοποιητική. Υποδηλώνει δε και την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να προχωρήσει άμεσα σε αλλαγές στα εργασιακά, με τον κ. Χατζηδάκη να θεωρείται και ως ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών.

Σημαντικές αλλαγές θεωρούνται και αυτές που έγιναν στο Εσωτερικών, όπου αποχώρησε η Τάκης Θεοδωρικάκος, ο οποίος επί χρόνια ήταν στενός συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη επί θεμάτων εκλογικής στρατηγικής. Οι λόγοι δεν έχουν ακόμη αποσαφηνισθεί, αλλά φαίνεται ότι υπήρχαν μεγάλες δυσλειτουργίες στις σχέσεις του πρώην πλέον υπουργού Εσωτερικών και των στενών συνεργατών του κ. Μητσοτάκη. Ο Μάκης Βορίδης επιστρέφει στα παλιά λημέρια του ως υπουργός Εσωτερικών, καθώς έχει διατελέσει υπουργός και επί κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, ενώ και η παρουσία του Στέλιου Πέτσα που θεωρείται στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού στη θέση του αναπληρωτή υπουργού σηματοδοτεί σίγουρα την προσοχή που δείχνει το Μέγαρο Μαξίμου στο συγκεκριμένο υπουργείο. Η μετακόμιση μάλιστα του κ. Βορίδη στο υπουργείο ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως. Κατά κάποιους σηματοδοτεί ένα είδους δεξιάς στροφής της κυβέρνησης, κατά κάποιους άλλους η παρουσία του έμπειρου επί των εκλογικών κ. Βορίδη και η μετακόμιση στο υπουργείου του κ. Πέτσα πυροδοτεί εκλογικά σενάρια για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες εντός του έτους. Σε κάθε περίπτωση ο Μάκης Βορίδης μετατρέπεται σε κομβικό και βασικό παίκτη της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Και γιατί αναλαμβάνει πολύ κρίσιμο υπουργείο, αλλά και γιατί -μετά και τα συχνά επικοινωνιακά λάθη του Άδωνι Γεωργιάδη- μπορεί να αναδειχτεί στον δεξιό πρωταγωνιστή του νέου κυβερνητικού σχήματος.

Αλλαγές προσώπων προέκυψαν και στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, όπου η επόμενη χρονιά θα είναι κρίσιμη για πολλά θέματα στον τομέα της ενέργειας, όπου άλλαξε όλο το σχήμα. Το ίδιο και στο Αγροτικής Ανάπτυξης με την ανάληψη του υπουργείου από τον Σπήλιο Λιβανό (στη θέση του Μάκη Βορίδη) και την προσθήκη του Γιάννη Οικονόμου ως υφυπουργού. Από τον ανασχηματισμό δεν έλειψαν και οι καραμπόλες που συχνά συμβαίνουν όταν ο πρωθυπουργός επιχειρεί αλλαγές. Έτσι η φημολογούμενη απόφαση του κ. Μητσοτάκη να αλλάξει τον υπουργό Τουρισμού Χάρη Θεοχάρη με τον Θόδωρο Ρουσόπουλο δεν υλοποιήθηκε και ο κ. Θεοχάρης παρέμεινε στη θέση του.

Γενικά η νέα κυβέρνηση χαρακτηρίζεται πιο πολιτικοποιημένη με την είσοδο 11 βουλευτών σε θέσεις υπουργών και υφυπουργών. Εδώ τηρήθηκαν και οι εκλογικές ισορροπίες που και αυτές μπορεί να υποκρύπτουν και εκλογικούς σχεδιασμούς. Η κυβέρνηση έγινε πιο γαλάζια, όχι όμως πιο πράσινη, καθώς η παρουσία των ανθρώπων που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΝΑΛ παρέμεινε η ίδια, ενώ ενισχύθηκε η παρουσία στο κυβερνητικό σχήμα στελεχών από το Ποτάμι, όπως του Γιώργου Αμυρά (υφυπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος) και του Νικόλα Γιατρομανωλάκη (υφυπουργός Πολιτισμού).

Παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα η παρουσία των εξωκοινοβουλευτικών τελικά δεν περιορίστηκε σημαντικά (όλο και όλο αποχώρησαν πέντε άτομα σε σχέση με τη σύνθεση της κυβέρνησης του Ιουλίου του 2019), ούτε ενισχύθηκε το άρωμα γυναίκας (+3 γυναίκες: Ζέτα Μακρή, Σοφία Βούλτεψη και Μαρία Συρεγγέλα) και ενώ το συνολικό νούμερο των κυβερνητικών μελών παραμένει ιδιαίτερα υψηλό (59 μαζί με τον πρωθυπουργό).

Τέλος στο ερώτημα αν ο συγκεκριμένος ανασχηματισμός φέρνει πιο κοντά το σενάριο των πρόωρων εκλογών η απάντηση είναι αμφίσημη. «Ναι» στις εκλογές υποδηλώνει η ενίσχυση της παρουσίας των βουλευτών. «Όχι» η πολυδιαφημιζόμενη πρόθεση του πρωθυπουργού να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις, κάτι που σπρώχνει τα εκλογικά σενάρια προς τα πίσω.

Σε αυτό το σημείο θα κριθούν όλα και όλοι…

Ένας οπαδός της σύνθεσης στο press room

Όποιος παρακολούθησε τη Δευτέρα την πρώτη επίσημη εμφάνιση του Χρήστου Ταραντίλη ως κυβερνητικού εκπροσώπου αντιλήφτηκε γρήγορα ότι κάτι αλλάζει στο press room. Στη θέση του ψυχρού και συχνά ανέκφραστου Στέλιου Πέτσα είδαμε έναν άνθρωπο νευρικό, κινητικό και γελαστό, με ανοικτό μπλε κοστούμι και μπλε γραβάτα, που του αρέσει η επικοινωνία. Το έδειξε κιόλας με τη λακωνική αλλά ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εισαγωγική του τοποθέτηση κατά την παρουσίαση της νέας κυβέρνησης.

Στις 98 λέξεις της εισαγωγής του ξεχώρισε η εκτίμηση που διατύπωσε ότι η κάθε κυβέρνηση οφείλει να επιδεικνύει στον κατάλληλο χρόνο ευελιξία, αλλά και η φράση του ότι η θητεία μίας κυβέρνησης δεν είναι μία προβλέψιμη και ευθεία γραμμή και ότι συχνά ανακύπτουν προκλήσεις και ανάγκες που επιβάλλουν την αναδιάταξη των δυνάμεών της.

Σε αυτήν την αναδιάταξη των κυβερνητικών δυνάμεων ο Χρ. Ταραντίλης αναμένεται να παίξει βασικό και πρωταγωνιστικό ρόλο ως κυβερνητικός εκπρόσωπος και ως στενός πλέον συνεργάτης του πρωθυπουργού. Απαντώντας μεταξύ των άλλων αν και δεν του αρέσει στις ανακοινώσεις του Αλέξη Τσίπρα, όπως έκανε κατά τις πρώτες ημέρες της θητείας του. Αποφεύγοντας τις πολιτικές κοκορομαχίες, γιατί -όπως είπε- δε θέλει να αναλώνεται σε άγονες αντιπαραθέσεις.

Αυτή η γραμμή εντάσσεται στην όλη πολιτική του φιλοσοφία. Κάποτε είχε ερωτηθεί για την είσοδό του στην πολιτική και είχε απαντήσει ότι οι φοιτητές του ήταν αυτοί που τον παρακίνησαν να βγει και να μιλήσει στην κοινωνία και τον οδήγησαν στο να λάβει την απόφαση να αναμειχθεί με την πολιτική. «Το πιο εύκολο θα ήταν για όλους μας, κυρίως για εμάς που έχουμε καριέρα και δουλειά, να κάνουμε κριτική και να στεκόμαστε απ’ έξω», έλεγε τότε.

Γεννήθηκε πριν 47 χρόνια στα Εξάρχεια, όπου και τελείωσε ένα δημόσιο σχολείο, το παλιό 3ο, που βρίσκεται πίσω από το γήπεδο του Παναθηναϊκού και ως φοιτητής πέρασε από τη νεολαία της ΝΔ. Κάπου εκεί τελείωσε σε πρώτη φάση και η σχέση του με την πολιτική. Σπούδασε στην Πάτρα Μαθηματικά (πρώτος στην ορκωμοσία), έκανε μεταπτυχιακά στην Αγγλία (LSE) στην επιχειρησιακή έρευνα, διδακτορικό για το ίδιο θέμα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία στο ναυτικό, ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του καριέρα. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο κοριτσιών.

Από το 2013 κατείχε τη θέση του πρωτοβάθμιου καθηγητή στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διατελέσει πρόεδρος του Τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας και Διευθυντής της ερευνητικής μονάδας «Επιχειρησιακής Έρευνας και Συστημάτων Αποφάσεων» στο ίδιο Πανεπιστήμιο για μία δεκαετία. Επιπλέον ήταν μέλος του εκδοτικού συμβουλίου του φημισμένου αμερικάνικου περιοδικού «Networks», πρόεδρος και μέλος των επιτροπών πλήθους διεθνών επιστημονικών συνεδρίων στο χώρο της διοικητικής επιστήμης, της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας.

Αρθρογραφούσε στον Τύπο, αλλά όπως ο ίδιος είχε πει σε παλιότερη συνέντευξή του έγραφε «πάντα με πολιτική διάσταση, καθώς αναφέρονταν σε θέματα αξιολόγησης και αριστείας, το ασφαλιστικό, καθώς και για την ανάγκη να έρθει ξένο χρήμα στην Ελλάδα». Αυτή η αρθογραφία ήταν κλειδί για την προσέγγιση με τον τότε πρόεδρο της ΝΔ και σημερινό πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. «Αυτή η αρθρογραφία με έφερε κοντά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στη συνέχεια η επαφή μας έγινε πιο τακτική και μετά την εκλογή του στην προεδρεία της ΝΔ αυξήθηκε. Κάπως έτσι φτάσαμε στην πρόταση για την τοποθέτησή μου στη Γραμματεία Στρατηγικού Σχεδιασμού», έλεγε πριν 3 χρόνια, ενώ τότε του ανατέθηκε κεντρικός ρόλος στην επιμόρφωση των στελεχών της ΝΔ στη νεοϊδρυθείσα Πολιτική Ακαδημία Στελεχών.

Στις εκλογές του 2019 κατέβηκε με τη ΝΔ ως υποψήφιος βουλευτής καταλαμβάνοντας την πέμπτη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας και στη συνέχεια εκλέχτηκε βουλευτής. Είναι γραμματέας της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής καθώς και μέλος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας, ενώ συμμετείχε και ως μέλος στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος της Βουλής το φθινόπωρο του 2019.

Ενδιαφέρον έχουν και τα δικά του λόγια. Μιλώντας παλιότερα για την πολιτική, είχε προσδιορίσει ως εξής την αποστολή της: «Η δημοκρατική κοινωνία μας στέκεται όρθια, όταν η πολιτική και οι πολιτικοί καταφέρνουν να επιτελούν την αποστολή τους: να λύνουν προβλήματα, μεριμνώντας δίκαια και υπεύθυνα για την ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών». Ταυτόχρονα είχε αυτοχαρακτηρισθεί οπαδός της σύνθεσης. «Πολιτική ταυτότητα έχουμε όλοι στη ζωή μας Και εγώ είμαι οπαδός της σύνθεσης, δεν είμαι των εντάσεων. Γι’ αυτό και στο πανεπιστήμιο δεν αντιμετωπίζω προβλήματα ταμπέλας».

Για τον σύγχρονο πολιτισμό χωρίς στερεότυπα και προκαταλήψεις…

Η αναβάθμιση του Νικόλα Γιατρομανωλάκη από Γενικό Γραμματέα σε υφυπουργό Πολιτισμού ήταν το μοναδικό θέμα του κυβερνητικού ανασχηματισμού που προξένησε ενδιαφέρον ακόμη και σε παγκόσμια ΜΜΕ. Και αυτό γιατί η έμφαση δόθηκε στο γεγονός ότι ο νέος υφυπουργός Σύγχρονου Πολιτισμού, όπως ορίστηκε και επίσημα η νέα του θέση, είναι ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος σε ελληνική κυβέρνηση.

Ο Νικόλας Γατρομανωλάκης βέβαια είναι κάτι παραπάνω από ένας γκέι υπουργός. Και διαθέτει ένα αξιοζήλευτο βιογραφικό. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975 και είναι κάτοχος πτυχίου Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων από την Πάντειο και μεταπτυχιακού τίτλου στη Δημόσια Πολιτική από το Harvard.

Έχει εργαστεί ως διευθυντικό στέλεχος σε ελληνικές και πολυεθνικές επιχειρήσεις, όπως η Microsoft, ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha το Harvard και το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής. Έχει δραστηριοποιηθεί στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ειδικότερα των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ+ ατόμων. Επιπλέον έχει συμμετάσχει εθελοντικά σε κοινωνικές επιχειρήσεις και πρωτοβουλίες, όπως το Refergon και το Social Fashion Factory, ενώ το 2019 εξελέγη μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Harvard Club of Greece.

Mε την πολιτική η πρώτη του προσέγγιση έγινε το 2014 με το Ποτάμι, του οποίου υπήρξε εκ των ιδρυτικών μελών. Στο κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη ήταν υπεύθυνος της προεκλογικής καμπάνιας των ευρωεκλογών και στη συνέχεια κατέβηκε ως υποψήφιος βουλευτής στις εκλογές του 2015 στην Α’ Αθηνών, όπου και κατετάγη δεύτερος σε σταυρούς.

Το 2017 ανέλαβε τη θέση του διευθυντή μάρκετινγκ και επικοινωνίας του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, δύο χρόνια μετά ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον επέλεξε ως Γενικό Γραμματέα Σύγχρονου Πολιτισμού, ενώ το Γενάρη της φετινής χρονιάς ήρθε η αναβάθμιση στη θέση του υφυπουργού.

Ήταν το Associated Press αυτό που πρώτο μετέδωσε την είδηση σε έξι λέξεις. Με ένα τίτλο κατά πολλούς ιστορικό: «Greece names first openly gay minister», δηλαδή «Η Ελλάδα ορίζει τον πρώτο ανοιχτά γκέι υπουργό». Επακολούθησαν δημοσιεύματα στη βρετανική Daily Mail, τη γερμανική Βild αλλά και σε άλλα ξένα ΜΜΕ.

Ο ίδιος δηλώνει Κεντρώος πολιτικά και υπέρ μίας Ελλάδας όπου «δεν έχουν χώρο τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις. Υπέρ μίας συμπεριληπτικής κοινωνίας, στην οποία όλα τα μέλη της έχουν ίση μεταχείριση και ίσες ευκαιρίες παρά τις διαφορές τους. Υπέρ μίας συμπεριληπτικής κυβερνητικής πολιτικής που αναγνωρίζει τον σύγχρονο πολιτισμό ως πυλώνα της κοινωνικής συνοχής και της ανάπτυξης της χώρας μας», σημείωσε στην πρώτη δήλωση του.

Λίγο αργότερα σε ανάρτησή του στο fb αποκάλυψε ότι αν και δεν είναι στο twitter έχει ήδη… αποκτήσει τον πρώτο ψεύτικο λογαριασμό στο όνομά του και ότι τα δύο σκυλιά του, ο Βρασίδας και ο Πάτρικ, έχουν την τιμητική τους στο διαδίκτυο…

Στην απόφαση του Μητσοτάκη να τον ορίσει υφυπουργό βλέπει την εμφατική σημασία του σύγχρονου πολιτισμού στη χώρα μας, τόσο σε κοινωνικό επίπεδο, όσο και σε αναπτυξιακό. «Η δουλειά που έχει ξεκινήσει πριν 18 μήνες όταν συστάθηκε η Γενική Γραμματεία Σύγχρονου Πολιτισμού θα συνεχιστεί ακόμα πιο εντατικά, με σοβαρές τομές και μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν την ανθεκτικότητα του κλάδου, στηρίζουν ουσιαστικά τους ανθρώπους του, και αναδεικνύουν τη σύγχρονη ελληνική καλλιτεχνική δημιουργία», σημειώνει. Και προθέτει με νόημα ότι με αυτήν την απόφαση «αναγνωρίζονται οι αγώνες κάποιων πολύ γενναίων ανθρώπων εδώ και δεκαετίες που έχουν επιτρέψει σε άτομα σαν εμένα να μπορούμε χωρίς φόβο να είμαστε ο εαυτός μας ακόμα και όταν κατέχουμε δημόσια αξιώματα. Είναι μία σπουδαία τιμή, αλλά και μια βαθιά υποχρέωση απέναντι στις γενιές που έρχονται, να μεγαλώσουν σε ένα περιβάλλον χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς στίγμα και χωρίς διακρίσεις. Όλα τα άλλα που γράφονται και λέγονται είναι ήσσονος σημασίας».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 10.01.2021

This page might use cookies if your analytics vendor requires them.