Φωτογραφίες: Προσωπικό αρχείο Λάζαρου Κυρίζογλου
Ο Λάζαρος Κυρίζογλου είναι ο σημερινός μας καλεσμένος στον «πρωινό καφέ». Με τον δήμαρχο Αμπελοκήπων-Μενεμένης μιλήσαμε σχεδόν 48 λεπτά, σε μια συζήτηση από την οποία δεν έλλειψαν οι εκπλήξεις. Έκπληξη Νο1, ότι έχει διαβάσει (πολύ προσεκτικά μάλιστα) το Κομμουνιστικό Μανιφέστο πριν καταλήξει ότι είναι ιδεαλιστής και όχι υλιστής. Έκπληξη Νο2: Τα ποιήματα που γράφει. «Χάριν ψυχοθεραπείας», όπως λέει. Έκπληξη Νο 3: Η βολή προς τους πολιτικούς. «Μην βλέπετε τους αυτοδιοικητικούς ως ανταγωνιστές σας», δηλώνει. Όσο για τα αμιγώς αυτοδιοικητικά είπε τη φράση που μάλλον την έχουν αρκετοί θεσμικοί της αυτοδιοίκησης στο στόμα τους . Ότι η ελληνική αυτοδιοίκηση παρά τα βήματα που έχουν γίνει αποκλίνει παρά συγκλίνει προς την ευρωπαϊκή.
Πότε πίνετε τον πρώτο πρωινό σας καφέ;
Ξυπνώ στις 6 παρά. Πάντοτε. Χειμώνα καλοκαίρι. Σπανίως πίνω καφέ.
Οταν πίνετε;
Οταν πίνω, όπως τώρα, πίνω σκέτο. Ελληνικό.
Και μετά;
Βλέπω τις πρωινές ειδήσεις στο σπίτι, μετά κάνω μια περιοδεία στο δήμο και έρχομαι στο γραφείο μου στο δημαρχείο. Βλέπω την αποδελτίωση, δηλαδή τις ειδήσεις, τα του δήμου αλλά και τα της αυτοδιοίκησης γιατί τυχαίνει τώρα να είμαι και Α’ αντιπρόεδρος της ΚΕΔΕ και μετά μπαίνουμε στην τρέχουσα δουλειά.
Γεννηθήκατε το 1955 στην Τσάκονη Καστοριάς. Οι πρώτες εικόνες που θυμάστε ως πιτσιρικάς ποιες ήταν; Χωράφια; Με γονείς αγρότες, έτσι;
Και οι δύο οι γονείς μου που δε βρίσκονται πλέον στη ζωή ήταν αγρότες. Καλλιεργούσαμε καπνά, οικόσιτα ζώα, είχαμε φυτώριο με μήλα, φασόλια και λίγα σιτάρια (γιατί το σιτάρι είναι τεμπέλικη δουλειά). Για να έχουμε προϊόντα για την ικανοποίηση των οικιακών μας αναγκών, αλλά και για να μπορούμε να τα πουλάμε και να έχουμε εισόδημα όλες τις εποχές του χρόνου. Όλα αυτά τα θυμάμαι με νοσταλγία και με ιδιαίτερη αγάπη. Δε θα ξεχάσω ποτέ τους φίλους μου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσαμε όταν πηγαίναμε σχολείο. Η Τσάκονη Καστοριάς είναι σε 700 μέτρα υψόμετρο, σε ένα οροπέδιο. Χιόνια πολλά τον χειμώνα. Θυμάμαι τη μητέρα μου -αλλά και τις μητέρες όλων των συμμαθητών μου- να ανοίγει από την πόρτα του σπιτιού μας μέχρι τον κεντρικό δρόμο ειδικό διάδρομο μέσα από τα χιόνια (το χιόνι ήταν μέχρι το λαιμό) προκειμένου να περάσουν τα παιδιά με τις τσάντες στο χέρι. Και όταν λέμε τσάντες οι περισσότερες ήταν υφασμάτινες, ραμμένες από τα χέρια της ίδιας της μητέρας μου. Είχαμε δε στη μασχάλη από κάτω ένα ξύλο, ένα καυσόξυλο. Κάθε μαθητής πήγαινε από ένα ξύλο στο σχολείο προκειμένου η ξυλόσομπα της τάξης να τους θερμαίνει. Κάθε εβδομάδα ένας μαθητής ήταν επιμελητής που πήγαινε και πιο μπροστά για να ετοιμάσει τη σόμπα.
Λεζάντα: Ομιλία ως μαθητής στο Γυμνάσιο Νεστορίου
Πόσο σας επηρέασαν οι γονείς σας;
Ο πατέρας μου ήταν αυστηρός. Και είχε ένα απωθημένο. Επειδή δεν μπόρεσε να σπουδάσει ο ίδιος και τελείωσε μόνο το δημοτικό μας μάς παρότρυνε να μάθουμε γράμματα. Ο αδελφός μου ο Γιώργος ο Κυρίζογλου πήρε πτυχίο στην Παιδαγωγική και την Πάντειο, η αδελφή μου έγινε δικαστίνα, δηλαδή και αυτή Νομική, όπως και εγώ.
Η μαμά;
Η μαμά τελείωσε τρίτη δημοτικού. Γιατί έχασε τη ζωή του ο δάσκαλος στον πόλεμο και έμεινε χωρίς δάσκαλο το χωριό. Η μητέρα μου ήταν επιεικής. Μολονότι δεν ήξερε πολλά γράμματα είχε ένα χαρακτήρα τον οποίο θα τον συνιστούσα σε πολλές «μικρομάνες» σήμερα. Να έχουν υπομονή, να χρησιμοποιούν ήπιο και παιδαγωγικό λόγο προς τα παιδιά τους και να μην ασκούν λεκτική και σωματική βία. Η πιο βαριά κουβέντα που άκουσα ποτέ από τη μάνα μου ήταν «μη παιδί μου, μη καλό μου»...
Η σχέση σας με το χωράφι και την αγροτική ζωή ποια ήταν;
Καλλιεργούσαμε τα χωράφια κανονικά. Ολα τα αδέλφια συμμετείχαμε σε όλες τις δουλειές.
Χόμπι υπήρχαν; Παίζατε μπάλα;
Επαιζα ποδόσφαιρο, έξω αριστερά μάλιστα (γελάει).
Είχατε δηλαδή καλό αριστερό πόδι…
Αργότερα έπαιξα και στην ομάδα του πανεπιστημίου και στην ομάδα του χωριού μου. Ακόμη κολύμπι στον Αλιάκμονα. Στα ωραία, τα κρύα νερά του γιατί λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από το Νεστόριο πηγάζει ο Αλιάκμονας. Ακόμη ψάρεμα, διάβασμα το οποίο αγαπούσα πολύ. Και από μικρός πήγαινα στο καφενείο του χωριού όπου έρχονταν δύο εφημερίδες. Ο Ελληνικός Βορράς και η Μακεδονία. Και τις διάβαζα και τις δύο από μικρός.
Αναγνώστης μας, δηλαδή από νωρίς
(Γελάει). Και όλοι έλεγαν «μα καλά αυτό το μικρό παιδί εφημερίδες διαβάζει;». Αυτό έδειχνε και μια τάση δική μου για τα κοινά.
Στην τάξη πρόεδρος;
Πρώτος μαθητής. Ήμουν και απουσιολόγος...
Λεζάντα: Από τη θητεία του στον στρατό, όπου υπηρέτησε επί 29 μήνες!
Με την πολιτική ποια ήταν η σχέση εκτός από το διάβασμα των εφημερίδων;
Στην εποχή μας δεν υπήρχε αυτό που λέμε σήμερα μαθητικός συνδικαλισμός. Οταν πέτυχα στη Νομική και μπήκα ήταν η τελευταία χρονιά της δικτατορίας.
Πως προέκυψε η Θεσσαλονίκη και οι Αμπελόκηποι;
Από το γεγονός ότι εγώ ήθελα να σπουδάσω. Φοιτούσα σε ένα λύκειο πρακτικό, δηλαδή θετικών επιστημών και υπήρχε μια διαμάχη μεταξύ του μαθηματικού μου και του χημικού μου από τη μια και του φιλολόγου μου από την άλλη μεριά. Οι μεν έλεγαν να επιλέξω θετική κατεύθυνση, οι φιλόλογοι να πάω προς τα θεωρητικά. Εγώ ήθελα να σπουδάσω ιατρική και να γίνω μάλιστα στρατιωτικός γιατρός, αλλά τότε επηρεάστηκα από τους φιλολόγους μου και άλλαξα κατεύθυνση στην Έκτη Γυμνασίου. Έκανα εντατικά μαθήματα στα λατινικά που δε διδάσκονταν στη θετική κατεύθυνση και έδωσα εξετάσεις στη Νομική και πέρασα στη Θεσσαλονίκη.
Και οι Αμπελόκηποι;
Ήρθα στους Αμπελόκηπους γιατί εδώ ήταν μια θεία μου, αδελφή του πατέρα μου η οποία στην αρχή με βοήθησε. Μετά αυτονομήθηκα, βρήκα δουλειά και άρχισα να εργάζομαι. Μου φάνηκε δύσκολη στην αρχή η Θεσσαλονίκη. Ωστόσο άρχισα να εργάζομαι σε διάφορες δουλειές. Σε εργοστάσια, σε οικοδομές, σε κέντρα διασκέδασης ως σερβιτόρος, σε ξενοδοχείο στη ρεσεψόν . Ολα αυτά προκειμένου να έχω τα προς το ζην ως φοιτητής. Δεν ήταν εύκολο για μια οικογένεια με τρία αδέλφια να σπουδάσουν. Ο ένας ήταν στη Φλώρινα, εγώ στη Θεσσαλονίκη και η αδελφή μου στην Κομοτηνή. Τότε όμως μπορούσαμε. Σήμερα ένας φτωχός αγρότης ή ένας οποιοσδήποτε εργαζόμενος πατέρας μπορεί να σπουδάσει τρία παιδιά σε τρεις διαφορετικές πόλεις; Τότε υπήρχαν δουλειές. Μετά άρχισα να ενσωματώνομαι απολύτως στη Θεσσαλονίκη, έγινα ένα με τους ανθρώπους της, τους αγάπησα και με αγάπησαν και ήταν και οι πρώτοι μου πελάτες στη δικηγορία όταν έγινα δικηγόρος.
Γιατί στραφήκατε πολιτικά προς ΝΔ;
Επέλεξα στο πανεπιστήμιο τη ΝΔΦΚ. Μάλιστα τότε υπήρχε και η σύγκρουση μεταξύ Θεσσαλονίκης και Αθήνας. Η Αθήνα ήταν ΔΑΠ, εμείς ήμασταν ΝΔΦΚ και ήθελαν να μας κάνουν και εμάς ΔΑΠ. Εμείς αρνηθήκαμε, κάναμε επανάσταση και τελικά έγινε ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.
Γιατί όμως επιλέξατε συντηρητικά;
Είχα προβληματιστεί πάρα πολύ και όντας σε ήρεμη συλλογιστική κατάσταση. Εχω μελετήσει το Κομουνιστικό Μανιφέστο, το περίφημο κόκκινο βιβλίο του Μαρξ από το πρωτότυπο. Ως φοιτητής. Εχω μελετήσει και τους άλλους, τους ιδεαλιστές θεωρητικούς. Τελικά στο δικό μου χαρακτήρα ταιριάζει πιο πολύ ο ιδεαλισμός και όχι ο υλισμός. Είμαι ιδεαλιστής, δεν είμαι υλιστής..
Το 1974 υπήρχε ένταση στα πανεπιστήμια. Πως ήταν το κλίμα;
Μετά το 1974 και την ίδρυση των φοιτητικών παρατάξεων στα αμφιθέατρα υπήρξε έντονη αντιπαράθεση, μεγάλος ζήλος γύρω από τα πολιτικά και τα κοινωνικά ζητήματα και έντονη και ουσιαστική επιχειρηματολογία από τη μεριά του κάθε αγορητή. Αυτά τα φαινόμενα που ζούμε σήμερα, δηλαδή καταστροφές, καταλήψεις και άλλα τέτοια, στην εποχή τη δική μας δεν υπήρχαν. Μάλιστα τότε ο Σύλλογος Φοιτητών Νομικής, του οποίου ήμουν μέλος, είχε αναλάβει μια πρωτοβουλία και έβαψε μια πτέρυγα ενός κτηρίου που είχε μια εικόνα τελείως αντιαισθητική. Σήμερα μπορεί κανείς να καλέσει τους φοιτητές να βάψουν τα κτήρια; Αλλά η αντιπαράθεση αντιπαράθεση εκείνα τα χρόνια. Αλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Αρα θετική η ένταση εκείνων των χρόνων. Βεβαίως. Ασχετα αν η γενιά εκείνη, η δική μας φέρει, μεγάλη ευθύνη για την περαιτέρω πολιτικοκοινωνική και ιδιαιτέρως οικονομική πορεία της χώρας. Αυτό είναι μια αλήθεια.
Λεζάντα: 1984: Από τον γάμο του με την Σωτηρία Λαϊνά. Δίπλα οι γονείς του Ελευθέριος και Σουλτάνα. Και οι δύο ποντιακής-προσφυγικής καταγωγής
Πάμε στα της νέας οικογένειάς σας: Παντρεμένος με την καθηγήτρια αγγλικής φιλολογίας Σωτηρία Λαϊνά. Σας αντέχει εύκολα με όλο αυτό το τρέξιμο;
Η σύζυγός μου με την οποία αρραβωνιαστήκαμε το 1983 και παντρευτήκαμε το 1984 ήταν γειτονάκι μου.
Από Αμπελόκηπους;
Από εδώ. Τα σπίτια μας γειτόνευαν πλάτη με πλάτη. Οταν εγώ έβγαινα ως εργένης φοιτητής να κάνω δουλειές τους έβλεπα και με έβλεπαν. Γνωριζόμασταν...
Λεζάντα: Με τη σύζυγό του. «Οταν γνωριστήκαμε της είπα: Δεν είμαι χαρτοπαίκτης ούτε τεμπέλης αλλά αγαπώ τη δουλειά μου και τα κοινά»
Έτσι προέκυψε και το φλερτ;
Έτσι προέκυψε και η προσέγγιση και όλα τα άλλα τα σχετικά. Είχα πει στη σύζυγό μου όταν γνωριστήκαμε: «Δεν είμαι χαρτοπαίκτης (γελάει), δεν είμαι τεμπέλης (γελάει ξανά), αγαπώ τη δουλειά μου και έχω και μια άλλη αγάπη. Μου αρέσει να ασχολούμαι με τα κοινά». Γιατί τότε ήμουν δημοτικός σύμβουλος Αμπελοκήπων, εκλεγείς για πρώτη φορά. Η απάντησή της ήταν η εξής: «Αυτό είναι καλό. Το να αγωνίζεται κανείς για το καλό της κοινωνίας». Τώρα λέει: «Που να ήξερα τι έλεγα τότε» (γελάει). Έχει εκπαιδευτεί όμως κατάλληλα, δεν αναμειγνύεται η ίδια στα κοινά και μάλιστα μπορώ να πω ότι είμαστε μαζί στις δημόσιες εμφανίσεις μόνο το Πάσχα, τα Χριστούγεννα, την 25η Μαρτίου και την 28η Οκτωβρίου. Οχι τίποτα άλλο, αλλά να μην νομίζει ο κόσμος ότι είμαστε και χωρισμένοι (γελάει)...
Ο γιος και αυτός Νομική. Θα τον συμβουλεύατε να ασχοληθεί με την αυτοδιοίκηση;
Είτε τον συμβουλεύσω είτε όχι, ο ίδιος δεν επιθυμεί. Ασχολείται με τη Νομική και έχει χόμπι τη μουσική.
Λεζάντα: Στην ορκωμοσία του γιού του μαζί με τη σύζυγό του. «Ο,τι και να του πω ο ίδιος δεν επιθυμεί να ασχοληθεί με την αυτοδιοίκηση»
Τα δικά σας χόμπι σήμερα ποια είναι; Υπάρχει χρόνος;
Οι δήμαρχοι δεν είμαστε φυσιολογικοί άνθρωποι. Γιατί αν ήμασταν δε θα κάναμε αυτό που κάνουμε 365 ημέρες το χρόνο. Ομως έχουμε και ορισμένα φωτεινά διαλείμματα φυσιολογικής συμπεριφοράς, κυρίως τα βράδια. Οπότε διαβάζω πολύ και ετοιμάζω ό,τι κείμενα φέρουν την υπογραφή μου. Επίσης ασχολούμαι και με την ποίηση.
Έχετε γράψει ποιήματα;
Πολλά. Και στίχους πολλούς και τραγούδια πολλά έχουν γίνει με στίχους δικούς μου και υπάρχουν στο διαδίκτυο. Τραγούδια σε στίχους Λάζαρου Κυρίζογλου, τα οποία ερμηνεύουν ο Λεωνίδας ο Βελής ο Κώστας ο Τσαχουρίδης, οι «Εκτός» και άλλοι.
Αρα έχετε κάτι για μετά όταν θα αποσυρθείτε…
Δεν το έχω για μετά. Το έχω για το τώρα…. Χάριν ψυχοθεραπείας (γελάει)...
ΠΑΟΚ;
Ο ΠΑΟΚ είναι η μεγαλύτερη ομάδα της Θεσσαλονίκης. Σέβομαι όλες τις ομάδες, αλλά επειδή είμαι ειλικρινής λέω ότι ομάδα και θρησκεία δεν αλλάζεις ποτέ…
Αρα;
Αρα, είμαι Ηρακλάρα. Ηρακλής Θεσσαλονίκης. Ομως ενώ αγαπάω πάρα πολύ το ποδόσφαιρο με βρίσκει τελείως αντίθετο ο τρόπος οργάνωσής του και διεθνώς και στην πατρίδα μας. Δηλαδή με τη μορφή των Ποδοσφαιρικών Ανώνυμων Εταιριών. Ομως οι ομάδες δεν είναι οι ΠΑΕ, είναι η φανέλα, η ιστορία, ο κόσμος. Η ΠΑΕ είναι μια επιχείρηση και αυτού του είδους η εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου με βρίσκει παγερά αδιάφορο.
Μια ζωή αυτοδιοίκηση θα μπορούσε να λέγεται η ταινία της ζωής σας: Εκλεγήκατε για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος Αμπελοκήπων το 1982 σε ηλικία 26 χρονών. Πώς προέκυψε αυτό;
Κατέβηκα διότι με ενδιέφεραν τα κοινά. Και ο πλησιέστερος βαθμός λαϊκής και πρωτογενούς εξουσίας είναι η αυτοδιοίκηση. Με την έννοια αυτή κατέβηκα ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Αμπελοκήπων σε ηλικία 26 ετών. Τότε χάσαμε, αλλά εκλέχτηκα πρώτος από όλους τους συνδυασμούς και άρχισα να εργάζομαι συστηματικά. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ και στο να ενημερωθώ για τα προβλήματα του τόπου μου και στο να αγαπήσω την περιοχή όπου ζούσα και όπου έκανα οικογένεια ακόμη περισσότερο. Εγώ δεν μπορώ να είμαι μακριά από τους Αμπελόκηπους. Αν μου χαρίσουν ένα ελικόπτερο, ένα αεροπλάνο και ένα πολυτελές σπίτι οπουδήποτε δε θα τα δεχτώ. Εγώ θέλω να περπατώ με τα πόδια και να είμαι εδώ. Στους Αμπελόκηπους και τη Μενεμένη. Γιατί; Γιατί οι άνθρωποι είναι αυτοί που κάνουν την πόλη και όχι τα κτίρια.
Νομάρχης Ευβοίας το 1991 μέχρι ‘93: Βουτιά στα βαθιά. Πως ήταν η εμπειρία;
Ως νομάρχης Ευβοίας μου δόθηκε η ευκαιρία να δείξω… την κλάση μου, να δουν και κάποιοι άλλοι άνθρωποι εκεί στην Εύβοια ποιος είμαι, τα πιστεύω μου και το τι έργο μπορώ να κάνω. Εκεί μέσα σε 23 μήνες κάναμε οδικό δίκτυο χιλιομέτρων, βάλαμε την ελληνική τηλεόραση σε όλα τα σπίτια (γιατί τότε στην Εύβοια δεν έφτανε σε όλους τους δέκτες της περιοχής), κατασκευάσαμε 38 σχολεία και επίσης δημιουργήσαμε μια αντιπλημμυρική ασπίδα σε όλο τον νομό με τον καθαρισμό όλων των ρεμάτων, ενώ κάναμε και πολλά λιμενικά έργα.
Δήμαρχος για πρώτη φορά το 2002. Τι θυμάστε από τις πρώτες ημέρες στο δημαρχείο; Μια δύσκολη στιγμή που δε θα ξεχάσετε ποτέ;
Η πιο δύσκολη στιγμή που θυμάμαι με το που κάθισα στην καρέκλα του δημάρχου ήταν τα χρέη του δήμου και οι πιέσεις που ασκούνταν από τους πάσης φύσεως εργολάβους και προμηθευτές που ήθελαν τα λεφτά τους. Μεγάλο πρόβλημα είχαμε και με τα τραπεζικά δάνεια όπου είχαμε πολύ υψηλά επιτόκια. Καταφέραμε σιγά σιγά να τα βάλουμε σε μια σειρά. Αυτό ήταν το μεγάλο μου άγχος. Πως θα βγει η θηλιά από το λαιμό λόγω των χρεών του δήμου. Σήμερα και ο δήμος Αμπελοκήπων και ο μετέπειτα δήμος Αμπελοκήπων-Μενεμένης δεν οφείλει σε κανένα απολύτως τίποτα.
Μια καλή στιγμή;
Στη ζωή μου ο ερχομός του γιου μου στις 5 Φεβρουαρίου του 1991. Και στην αυτοδιοίκηση η καλή στιγμή ήταν το 2008 όταν με εντολή του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή η Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου απέδωσε στο δήμο Αμπελοκήπων 161 στρέμματα από το στρατόπεδο Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς και την έκταση του δασαρχείου στην οδό Ελευθερίας.
Γνωρίζετε καλά τα θεσμικά της αυτοδιοίκησης. Τι πρέπει να αλλάξει σήμερα στην Ελλάδα;
Καμία κυβέρνηση στην πατρίδα μας παρά τα θετικά βήματα που έχουν γίνει δεν τόλμησε ή δεν θέλει να εφαρμόσει τη συνταγματική επιταγή που λέει ότι το διοικητικό σύστημα της χώρας οργανώνεται με την αποκέντρωση. Δηλαδή να αποκεντρώσει αρμοδιότητες και πόρους στην δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση. Πρέπει να γίνει διοικητική μεταρρύθμιση. Όχι με την τακτοποίηση κάποιων μερεμετιών, αλλά με αλλαγές στο κεντρικό κράτος και στην αυτοδιοίκηση. Αυτή θα είναι μια ουσιαστική διοικητική μεταρρύθμιση. Έγιναν βήματα; Ναι, όπως συνέβη στον τομέα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Ομως πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη. Γιατί τα Κέντρα Υγείας θα πρέπει να είναι στο υπουργείο Υγείας και όχι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση; Επίσης πρέπει οι κυβερνήσεις -και η σημερινή- να αντιληφθούν ότι οι δήμαρχοι και οι αιρετοί άρχοντες δεν είναι ανταγωνιστές τους και ότι δε μπορεί μέσω Αθηνών να εκτελούνται έργα τοπικής σημασίας. Αποκλίνουμε αντί να συγκλίνουμε με την ευρωπαϊκή τοπική αυτοδιοίκηση.
Ξαναγυρνάμε στα της ευρύτερης πολιτικής. Έχετε ζήσει ως δήμαρχος πολλούς πρωθυπουργούς. Σημίτης, Καραμανλής, Παπανδρέου, Σαμαράς, Τσίπρας, Μητσοτάκης. Με ποιόν τα πήγατε καλύτερα;
Ξεχάσατε και τους υπηρεσιακούς (γελάει). Φυσικά με τον Κώστα Καραμανλή, γιατί ως βουλευτής της Α’ Θεσσαλονίκης γνώριζε καλύτερα και τη Θεσσαλονίκη και τα προβλήματά της και ιδιαίτερα την περιοχή της δυτικής Θεσσαλονίκης. Συνεργασίες φυσικά υπήρξαν με όλους τους άλλους. Εσείς με ρωτάτε με ποιους τα πήγαμε καλύτερα και εγώ σας είπα με ποιον…
Λεζάντα: Με τον Κώστα Καραμανλή: «Θα ήταν ένας εξαιρετικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τον προγραμματισμό όμως τον κάνει ο ίδιος»
Θα τον θέλατε πιο ενεργό;
Τι εννοείτε;
Ακούγεται για τη θέση του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας
Ναι, φυσικά. Θα ήταν ένας εξαιρετικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τον προγραμματισμό όμως τον κάνει ο ίδιος.
Αν είχατε εδώ τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη τι θα του λέγατε;
Θα του έλεγα να προσέξει το δημογραφικό πρόβλημα, την ανεργία, την επιστροφή των νέων που έφυγαν από την πατρίδα. Θα του έλεγα και τα θετικά που έγιναν επί δικής του πρωθυπουργίας και οπωσδήποτε το θέμα του κολυμβητηρίου Αμπελοκήπων-Μενεμένης, με καταδυτική πισίνα, ένα έργο χωροθετημένο στο πρώην στρατόπεδο Μέγας Αλέξανδρος. Τα κολυμβητήρια της Θεσσαλονίκης είναι παλιά, δεν υπάρχουν καταδυτικές πισίνες και το έργο αυτό θα αφορά όλη τη δυτική Θεσσαλονίκη, όλη τη Θεσσαλονίκη ευρύτερα, αλλά και τη βόρεια Ελλάδα.
Νίκος Ανδρουλάκης; Πως τον βλέπετε;
Είναι ένας νέος πολιτικός. Οταν τοποθετηθεί για τα μεγάλα θέματα αυτού του τόπου -και φαντάζομαι ότι θα το κάνει ενόψει και των επερχόμενων εθνικών εκλογών- τότε θα σχηματίσω άποψη.
Υποκλοπές, σας ενοχλεί το ζήτημα;
Κοιτάξτε να δείτε. Υποκλοπές γίνονταν πάντοτε και ας μην είμαστε αφελείς θα γίνονται πάντοτε.
Και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και παντού. Θυμίζω τις παρακολουθήσεις των συνομιλιών του Κώστα Καραμανλή όταν ήταν πρωθυπουργός ο ίδιος. Φυσικά ενοχλούμαι, φυσικά το καταδικάζω και πρέπει να πέσει άπλετο φως και οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν. Δεν είναι ανεκτό αυτό στην αστική κοινοβουλευτικής μας δημοκρατία.
Θεσσαλονίκη: Τι της λείπει και δεν προχωρά με τα βήματα που θα ήθελαν πολλοί;
Ολοι οι φορείς της Θεσσαλονίκης πρέπει να προσπαθήσουμε να θεραπεύσουμε τη γνωστή αρρώστια που υπάρχει εδώ στη Θεσσαλονίκη. Εγώ την ονόμασα Θεσσαλονικίτιδα.
Ποιο είναι το χαρακτηριστικό της;
Να υπάρχει αντιπαράθεση και αντιθέσεις όταν πρόκειται να γίνει ένα μεγάλο και σημαντικό έργο. Θυμίζω τη διαμάχη για την υποθαλάσσια αρτηρία ή τα αρχαία του μετρό. Κυβερνά η Χ κυβέρνηση που λέει να γίνει το μετρό με αυτόν τον τρόπο, αλλάζει η κυβέρνηση, άλλοι παπάδες έρχονται, άλλα ευαγγέλια φέρνουν, αλλιώς διαβάζουν τα γράμματα. Αυτή η ασυνέχεια που υπάρχει σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης, σε επίπεδο υπουργείο Πολιτισμού και σε επίπεδο ΚΑΣ είναι πολύ κακή. Δέστε πόσες γνωματεύσεις έκανε το ΚΑΣ διαχρονικά. Δεν είναι δυνατόν τα αρχαία να μπορούν να αποσπασθούν επί ΣΥΡΙΖΑ από τη στάση της Αγίας Σοφίας και 100 μέτρα πιο εδώ επί ΝΔ να μην μπορούν να αποσπασθούν οι αρχαιότητες από τη στάση της Βενιζέλου! Ορισμένοι και αυτοδιοικητικοί μου θυμίζουν τον πατροκτόνο ο οποίος αφού δολοφόνησε τον πατέρα του ζητά την επιείκεια του δικαστηρίου γιατί έμεινε ορφανός από πατέρα. Καταγγέλλουν, διαμαρτύρονται ότι υπάρχει καθυστέρηση του έργου ενώ οι ίδιοι έχουν συμβάλει με προσφυγές σε αυτό. Πρέπει να υπάρξει με χαμηλούς τόνους και σε ήπιο πολιτικό κλίμα προσέγγιση των ζητημάτων και συστράτευση όλων των φορέων για να έχουμε καλύτερα και ταχύτερα αποτελέσματα.
Η Θεσσαλονίκη δικαιούται να έχει την ευλογία που της αναλογεί αναλόγως της συνεισφοράς της στην εθνική πίττα.
Στα δυτικά θέλει μια ιδιαίτερη προσοχή; Τι ειδικότερα πρέπει να γίνει εδώ;
Το είπε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ότι χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και φροντίδας γιατί και μέσα στη Θεσσαλονίκη ως πολεοδομικό συγκρότημα υπάρχουν αντιθέσεις, αδικίες αλλά και ανισορροπίες. Είμαι οπαδός της δίκαιης και ισόρροπης ανάπτυξης εντός της Θεσσαλονίκης. Είναι θετικό ότι εξαγγέλθηκε να κατασκευαστεί στο Φίλυρο το παιδιατρικό νοσοκομείο, αλλά και το αντικαρκινικό νοσοκομείο στο στρατόπεδο Καρατάσου, όπως και η επέκταση του μετρό. Περιμένουμε να δούμε πιο σαφή δείγματα για την επέκταση. Και όταν λέω δυτικά εννοώ το νέο σιδηροδρομικό σταθμό, τους Αμπελόκηπους, τη Μενεμένη, το Κορδελιό, τον Εύοσμο, τη Σταυρούπολη και τη Νεάπολη, καθώς και τη σύνδεση με τα νοσοκομεία Παπαγεωργίου και το 424 αλλά και με το νέο αντικαρκινικό. Θετική είναι και η κατασκευή του προαστιακού που θα φτάνει μέχρι τα ΤΕΙ της Σίνδου, η σιδηροδρομική σύνδεση του λιμανιού με την ΠΑΘΕ που είναι πολύ σημαντικό έργο, αλλά και ο Fly Over όπου υπάρχει μεγάλη κυκλοφοριακή πίεση.
Τι έρχεται από εδώ και πέρα για τον δήμο Αμπελοκήπων; Ποια είναι τα σχέδια για την τελική ευθεία πριν τις εκλογές;
Στο δήμο μας εκτελούνται και πρόκειται να εκτελεσθούν έργα που έχουν 100% διασφαλισμένες πιστώσεις, έργα συνολικού προϋπολογισμού 60 εκατομμυρίων ευρώ. Μιλάμε για κονδύλια που προέρχονται από ίδιους πόρους, από το ΕΣΠΑ κεντρικής Μακεδονίας και εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολο Τζιτζικώστα για την ιδιαίτερη ευαισθησία που δείχνει και την έμπρακτη στήριξη στο δήμο μας αλλά και σε όλους τους δήμους της δυτικής Θεσσαλονίκης. Επίσης έργα από το πρόγραμμα «Φιλόδημος», το «Αντώνης Τρίτσης», το Πράσινο Ταμείο και από κάθε χρηματοδοτική πηγή. Σε εξέλιξη είναι το Ειδικό Χωρικό Σχέδιο του στρατοπέδου Μέγας Αλέξανδρος, τελείωσε ένα υπέροχο φυτεμένο δώμα 600 τ.μ. στο 4ο δημοτικό Μενεμένης που αλλάζει το μικροκλίμα της περιοχής, αναπλάσεις ελεύθερων χώρων στο Δενδροπόταμο, η αντικατάσταση του ταρτάν του γηπέδου Κωνσταντίνος Καραμανλής, η αναβάθμιση πρασίνου στην περιοχή των εργατικών κατοικιών, η διαμόρφωση πράσινων αυλών σε σχολεία του δήμου μας, η ανάπλαση της 28ης Οκτωβρίου, το πάρκο που γίνεται απέναντι από το ξενοδοχείο Grand Hotel,η ανάπλαση της Μοναστηρίου στα όρια του δήμου μας, η μονοδρόμηση της Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Χαλκίδη και μια σειρά από άλλες παρεμβάσεις, όπως ασφαλτοστρώσεις και βελτιώσεις του οδικού δικτύου.
Όλα αυτά τα έργα αρχίζουν να φαίνονται και θα φανούν και στην επόμενη τετραετία.
Έχουν ακουστεί πολλά σενάρια για εσάς; Είτε ότι θα είστε υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης, είτε υποψήφιος βουλευτής με τη ΝΔ, είτε υποψήφιος δήμαρχος Αμπελοκήπων-Μενεμένης. Τελικά τι θα κάνετε;
Η ερώτησή σας έχει τρία σκέλη. Τα δύο είναι προβοκατόρικα. Η Θεσσαλονίκη έχει δήμαρχο τον Κωνσταντίνο Ζέρβα ο οποίος θα επανεκλεγεί το 2023. Δε θα είμαι υποψήφιος βουλευτής, γιατί έχω δηλώσει ότι δε με έλκει η κεντρική πολιτική σκηνή. Θα είμαι υποψήφιος δήμαρχος Αμπελοκήπων-Μενεμένης.
Τι θα θέλατε να λέει ο κόσμος για εσάς όταν αποσυρθείτε από τα κοινά;
Αυτό που θεωρώ -θέλω να πιστεύω ταπεινά- ότι λένε και σήμερα. Οτι υπήρξα ένα καλός δήμαρχος, ανθρωπιστής με σημαντικό έργο. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι το καλό του τόπου και η υστεροφημία μου.