Πρωϊνός καφές με το Δημήτρη Τσάμη

Φωτογραφίες Προσωπικό αρχείο Δημήτρη Τσάμη

Ιατροπολιτικός ο σημερινός πρωινός καφές. Τον ήπιαμε με τον πρώην πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης Δημήτρη Τσάμη. Μικροβιολόγος στο επάγγελμα, έχει διατελέσει πρόεδρος της Διοικούσας της ΝΔ Θεσσαλονίκης, αλλά και της ΕΡΤ-3. Μαζί του μιλήσαμε για το κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου μεγάλωσε, τα παλιά στέκια, όπως ο «Τάφος», όπου κάθε επίσκεψη «άφηνε μια γλυκιά γεύση παρανομίας» και φυσικά κουβεντιάσαμε για ιατρική και πολιτική.

Για την πανδημία λέει ότι «πήραμε μέτρα εγκαίρως μεν, με σημαντικό οικονομικό κόστος δε» και «ότι χαλαρώσαμε πιο γρήγορα απ’ ότι έπρεπε».

Θυμάται την πρώτη του συνάντηση με τον Κώστα Καραμανλή με γεύμα στου Ραγιά και τονίζει ότι οφείλει να παρεμβαίνει με την εμπειρία του και να υπενθυμίζει αρχές και αξίες, αλλά και ότι περιμένει να τοποθετηθεί και για τη δική του περίοδο «γιατί ένας πολιτικός δεν μπορεί να μην εξηγεί έστω και αργά». Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη θυμάται ότι «ήταν επίμονος και αποφασιστικός, αλλά αντιμετώπιζε με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα τα παραδοσιακά στελέχη του κόμματος». Οσο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον κρίνει «θετικά. Αν και βρέθηκε αντιμέτωπος με μεγάλες κρίσεις η Ελλάδα παρέμεινε σε σταθερή τροχιά. Δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι τα περί επιτελικού κράτους και βιαστικών μεταρρυθμίσεων δεν άντεξαν στις δυσκολίες των καιρών»

Πότε πίνετε τον πρώτο πρωινό σας καφέ;

Νωρίς. Πριν από τις 7 κάθε μέρα. Η ειδικότητα μου είναι πολύ πρωινή. Ακολουθεί και δεύτερος πολύ αργότερα.

Τι είναι;

Γαλλικός τις καθημερινές. Πιο απολαυστικός ελληνικός τις Κυριακές.

Πως είναι το καθημερινό πρόγραμμα;

Τα τελευταία χρόνια πιο απλό. Ιατρείο το πρωί, μικρό διάλλειμα το μεσημέρι και πάλι ιατρείο το απόγευμα. Σε τακτικό πρόγραμμα οι συνεδριάσεις του πειθαρχικού συμβουλίου στον Ιατρικό Σύλλογο και 2-3 φορές την εβδομάδα βραδινό πιγκ πόγκ (γελάει).

Γεννηθήκατε στη Θεσσαλονίκη. Δημοτικό στα Πρότυπα της Παιδαγωγικής στην περιοχή του Φαλήρου. Πως ήταν τότε η Βασιλίσσης Όλγας;

Διπλής κατεύθυνσης. Χρησιμοποιούσαμε με τον αδελφό μου το αστικό λεωφορείο από την πρώτη τάξη του δημοτικού. Είδα τη θεμελίωση του ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ και του ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ πίσω από τις περιφράξεις των εργοταξίων τους. Τότε παίζαμε σε μισογκρεμισμένα σπίτια της γειτονιάς, κρυφά βέβαια από τους μεγάλους. Η ανοικοδόμηση της περιοχής άρχισε αργότερα.

Μπάλα ή μπάσκετ;

(Γελάει). Στις κερκίδες ήμουν κατά κανόνα. Προτιμούσα να βλέπω μπάσκετ. Στο γήπεδο δεν τα πολυκατάφερνα. Παρέμεινα θεατής μέχρι τα χρόνια του Γκάλη στο Παλαί ντε Σπορ. Θυμάμαι - και το λέω ως επίδειξη της ώριμης ηλικίας μου - τον Γιάννη Ιωαννίδη παίκτη.

Άλλαξα γειτονιά σχολείου μόνο. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πλατεία Αγίας Σοφίας. Έτσι πήγα στο Β΄ Γυμνάσιο στην Ικτίνου. Ενδιαφέροντα χρόνια. Θυμάμαι τον γυμνασιάρχη μας τον Σαράντο Παυλέα που τα περισσότερα πρωινά μας διάβαζε από μικροφώνου ένα μικρό απόσπασμα Μακρυγιάννη.

Μπάλα στην Αγία Σοφία;

Σχεδόν κάθε μεσημέρι στον αυλόγυρο της εκκλησίας. Μας κυνηγούσαν όμως οι κηπουροί (γελάει).

Οι γονείς σας με τι ασχολούνταν;

Ο πατέρας μου Γιώργος, ήταν γιατρός και η μητέρα μου Νίτσα άτυπη αλλά ουσιαστική βοηθός του. Τυπικά ήταν νοικοκυρά.

Πως ήταν στο σπίτι το κλίμα;

Διαφορετικές οι συνθήκες τότε. Σόμπα πετρελαίου μέχρι την πέμπτη δημοτικού. Με τα σημερινά ενεργειακά δεδομένα θα ήμασταν "προσαρμοσμένοι" και ελαφρώς προνομιούχοι.

Οι συζητήσεις;

Τότε, ιδίως πριν το 67 θυμάμαι εντονότατες πολιτικές συζητήσεις. Ήταν η εποχή του ανένδοτου αγώνα του Γεωργίου Παπανδρέου και ένας θείος μου ήταν της Ενώσεως Κέντρου. Ομηρικές μάχες. Ο θείος αυτός κατέβηκε υποψήφιος βουλευτής Έβρου με τη Νέα Δημοκρατία το 1981! Στα χρόνια της δικτατορίας ένα μεγάλο ραδιόφωνο GRUNDIC στόλιζε το σαλόνι και επειδή έπιανε και βραχέα ήταν σημείο τακτικού ενδιαφέροντος. Έτσι φτάσαμε στο 1974. Μετά και από το δημοψήφισμα όπου η οικογενειακή τοποθέτηση ήταν αντιβασιλική έπεσαν οι τόνοι και οι ανησυχίες.

Λεζάντα: Παρέα απο τα παλιά κάπου το 1982: Δημήτρης Βαρτζόπουλος (όρθιος δεύτερος απο αριστερά), Χρήστος Γκίνης και Θέμης Καζαντζίδης. Καθιστοί Δημήτρης Τσάμης και Βάκης Φραντζής

Από μικρός θέλατε να γίνετε γιατρός;

Δεν ήταν παιδικό όνειρο να γίνω γιατρός. Ήταν μια ορθολογική απόφαση .

Σας επηρέασαν σε αυτό οι γονείς;

Λίγο και έμμεσα. Ο πατέρας μου δεν μου το πρότεινε ποτέ αν και τελικά συνεχίζω στην ίδια ειδικότητα με εκείνον.

Λεζάντα: Ως πρόσκοπος σε ηλικία 20 ετών

Χόμπι;

Όχι κάτι ιδιαίτερο. Μέχρι το Λύκειο αφιερώθηκα στον προσκοπισμό, στο 2ο Σύστημα Αγίου Δημητρίου που μου χάρισε γνώσεις, εμπειρίες, φίλους και υπέροχες αναμνήσεις. Όταν μπήκα στο Λύκειο αφιερώθηκα στο διάβασμα για τις εισαγωγικές στην ιατρική σχολή. Τότε δίναμε όλη την ύλη τριών τάξεων. Ήθελε πολλή προσπάθεια. Το αποτέλεσμα με δικαίωσε μια που τα κατάφερα και πέτυχα να εισαχθώ και με υποτροφία μάλιστα.

Στέκια

«Τάφος» στην Π. Π. Γερμανού. Κάθε επίσκεψη στο υπόγειο αυτό άφηνε μια γλυκιά γεύση «παρανομίας». Και τακτικά ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ στην παραλία, ιδιαίτερα τα καλοκαιρινά πρωινά του διαβάσματος για φραπέ με γάλα.

Με φίλους: Χριστίνα Ταχιάου, Λευτέρης Γεωργιάδης και Δημήτρης Βαρτζόπουλος

Πότε συνειδητοποιήσατε ότι η ΝΔ είναι το κόμμα που σας ελκύει πολιτικά;

Πριν ακόμη από τη μεταπολίτευση είχα ενδιαφέρον για την πολιτική. Θυμάμαι πως στην προσκοπική κατασκήνωση τον Ιούλιο του 1973 ξάφνιασα τον αρχηγό μας (φοιτητής ήταν) όταν τον ρώτησα αν θα μπορούσα να έχω μια εφημερίδα με τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος. Μετά την μεταπολίτευση με συγκινούσε η προοπτική της ευρωπαϊκής δημοκρατίας που εξέφραζε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Ενεργός κομματικά από πότε;

Είχα μια επαφή στην Γ΄ Λυκείου, αλλά οι εξετάσεις είχαν μεγαλύτερη σπουδαιότητα και έτσι δεν ξαναπήγα. Από το πρώτο έτος ασχολήθηκα πολύ. Ίσως υπερβολικά.

Ποιες οι διαφορές με το σήμερα σε ότι αφορά στη συμμετοχή σε μια νεολαία ή στο κόμμα;

Τότε ήταν αναμενόμενη ασχολία για πολλούς. Σήμερα νομίζω ότι οι νέοι που εκδηλώνουν γνήσιο ενδιαφέρον για την πολιτική είναι μειοψηφία. Η πολιτική έγινε τεχνοκρατική και οι ιδεολογικές αναμετρήσεις υποχώρησαν. Έτσι άνθησε η αντίληψη ότι " όλοι το ίδιο είναι". Ειδικά εδώ στην Ελλάδα η πανίσχυρη οικογενειοκρατία είναι σημάδι πολιτικού πρωτογονισμού που δρα απωθητικά. Εμείς είχαμε πολλές νεανικές ψευδαισθήσεις. Μια απ αυτές ήταν ότι θα περιορίσουμε την οικογενειοκρατία.

Λεζάντα: Προεκλογική βόλτα με το καραβάκι στο Θερμαϊκό με την ομάδα του υποψηφίου νομάρχη Χρήστου Κοσκινά

Λεζάντα: Στο γάμο του Θέμη Καρτσιώτη-Διακρίνονται απο αριστερά οι καραμανλικοί Γιάννης Τουσιάκης, Βάκης Φραντζής και ο αείμνηστος Σταύρος Λαζαρίδης

Ποιον θυμάστε σε κομματικό επίπεδο από εκείνα τα χρόνια;

Τους τότε προέδρους στο κόμμα: Χρήστος Γκαϊτατζής, Αντώνης Παρίσης, Αντώνης Δούδος, Μενέλαος Χατζηγεωργίου, Τάκης Βουδούρης, Νίκος Βακάλης. Κυρίως θυμάμαι τους ΟΝΝΕΔίτες προέδρους και μη, που μεγαλώσαμε μαζί. Γιώργος Λακασάς, Κώστας Νούλης, Σταύρος Πεντέας, Κώστας Μπελιμπασάκης, Βασίλης Βελιάνος, Κώστας Μπαλλάς, Νίκος Ταχιάος, Μαργαρίτης Σχοινάς. Εμείς οι της Ιατρικής ήμασταν διακριτή φυλή: Αντώνης Γιαννακόπουλος, Θανάσης Νάτσιος, Δημήτρης Βαρτζόπουλος, Απόστολος Χατζητόλιος, Αντώνης Μιχαλόπουλος, Θανάσης Εξαδάκτυλος, Νίκος Νίτσας, Τζίνα Λεπτοκαρίδου και πολλοί άλλοι που σε συνθήκες δύσκολες έδωσαν το παρών. Όταν έφτασα στο έκτο έτος βγήκαμε πρώτη δύναμη!

Η πρώτη επαφή με τον Κώστα Καραμανλή από πότε χρονολογείται;

Από τους πρώτους μήνες που βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη. Γευματίσαμε στου Ραγιά στην παραλία και τα είπαμε αρκετή ώρα. Εκτίμησα ένα πολιτικό καλλιεργημένο με αρχές και μόρφωση, με ευγένεια αλλά και στέρεη πολιτική άποψη.

Λεζάντα: Iούνιος 1997: Γεύμα στην Πρώτη Σερρών με τον Κώστα Καραμανλή να έχει μόλις εκλεγεί πρόεδρος της ΝΔ. Διακρίνονται απο αριστερά οι Γιάννης Τουσιάκης, Δημήτρης Τσάμης, Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Φράστανλης

Με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη η σχέση πως ήταν; Η άποψή σας;

Η εκλογή Μητσοτάκη το 1984 υποστηρίχθηκε από την Αβερωφική ηγεσία της ΟΝΝΕΔ δηλαδή από τον Βασίλη Μιχαλολιάκο αλλά και από εμάς τους στενούς του συνεργάτες αλλά η συνέχεια ήταν πολύ ταραγμένη. Έτσι -ευτυχώς- απομακρύνθηκα , πήγα στο στρατό και ασχολήθηκα με την ειδικότητα μου. Τον Μητσοτάκη τον είχα γνωρίσει ως υπεύθυνο αυτοδιοικητικών εκλογών ορισμένο από τον Αβέρωφ. Ήταν επίμονος και αποφασιστικός αλλά αντιμετώπιζε με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα τα παραδοσιακά στελέχη του κόμματος. Σαν πρωθυπουργός δεν έφερε τα αποτελέσματα που επεδίωξε και η διάσπαση του Σαμαρά τραυμάτισε τη Νέα Δημοκρατία, ώστε χρειάστηκαν 11 χρόνια και δύο αλλαγές ηγεσίας για να ανακάμψει.

Λεζάντα: Μακεδονία Παλλάς κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 80: Με τους Κώστα Μπελιμπασάκη και Σταύρο Πεντέα ανάμεσα στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Τότε στο τραπέζι έπεσαν τα ονόματα του Σωτήρη Κούβελα και του Νίκου Βακάλη για τη δημαρχεία Θεσσαλονίκης

Έκανε καλό τελικά αυτή η έντονη πολιτικοποίηση της δεκαετίες του ‘70 αλλά και του ‘80;

Σίγουρα ναι. Οι όποιες υπερβολές κάθε περιόδου δεν ακυρώνουν τα θετικά. Αναπτύχθηκαν ιδέες και προτάσεις και ανανεώθηκε σημαντικά η πολιτική σκηνή.

Μεταπτυχιακά στην Αγγλία. Ποιες οι διαφορές με τα ελληνικά φοιτητικά χρόνια;

Αφού ολοκλήρωσα την ειδικότητα μου ως μικροβιολόγος πήγα στο Λονδίνο στο King's College Hospital με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου. Η επαφή με ευρύ επιστημονικό πεδίο, με τον τρόπο λειτουργίας του νοσοκομείου και τη δομή του εργαστηρίου, η οικονομική και επιστημονική του διαχείριση ήταν πηγές ανεκτίμητων εμπειριών που αξιοποίησα στη οργάνωση του εργαστηρίου μου. Εκεί όλα μου φάνηκαν όχι μόνο διαφορετικά και πιο σύγχρονα αλλά πιο συγκροτημένα. Κυρίως υπήρχε αλληλοσεβασμός και προσοχή στη λεπτομέρεια.

Λεζάντα: Με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου στην πόρτα του Νοσοκομείου στο Λονδίνο

Ποιος σας «έψησε» να ασχοληθείτε με τα κοινά του Ιατρικού συλλόγου Θεσσαλονίκης;

Ο τότε πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου ο Νίκος Αγγελίδης. Ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Δεν χρειάστηκε να προσπαθήσει και πολύ (γέλια).

Τελικά, τι σας πρόσφερε η 20ετής παρουσία σας εκεί;

Πολλά και ενδιαφέροντα. Η ενασχόληση σ έναν επιστημονικό σύλλογο έχει ιδιαιτερότητες και δυσκολίες. Τα βήματα είναι δύσκολα αλλά έχεις την ικανοποίηση ακόμη και στις μικρές επιτυχίες. Με τίμησαν επανειλημμένα οι συνάδελφοι, διετέλεσα και πρόεδρος του συλλόγου και τους ευχαριστώ. Έχω συναντήσει 12 υπουργούς Υγείας. Χόρτασα από συναντήσεις. Οι υπουργοί που προσπαθούν με συνέπεια και εργατικότητα είναι λίγοι. Οι περισσότεροι εκτοξεύουν πυροτεχνήματα. Τώρα πια αποφεύγω τις συναντήσεις. Με τους άλλους δύο πρόσφατα προέδρους, τον Θανάση Εξαδάκτυλο και τον Νίκο Νίτσα πιστεύω ότι με δράσεις και πρωτοβουλίες επανατοποθετήσαμε και αναδείξαμε τον ιατρικό Σύλλογο στη Θεσσαλονίκη ενώ παράλληλα ανασυγκροτήσαμε τη λειτουργία του. Δεν τα λύσαμε όλα. Αν γίνω ποτέ υπουργός Υγείας θα κάνω περισσότερα (γελάει). Τώρα πια στο Πειθαρχικό συμβούλιο έχουμε άλλες δυσκολίες και ψυχοφθόρες δοκιμασίες. Η θητεία στο Πειθαρχικό Συμβούλιο είναι μια διαρκής δοκιμασία συνείδησης.

Λεζάντα: Ορκωμοσία στην Ιατρική του ΑΠΘ το 1983

Η πιο δύσκολη πρόκληση ήταν σίγουρα η πανδημία. Τελικά οι Έλληνες ακολούθησαν την επιστήμη ή την αμφισβητούν σήμερα περισσότερο;

Η πανδημία εξακολουθεί να είναι μια υγειονομική πρόκληση. Η επιστήμη έκανε κυριολεκτικά θαύματα. Ένα από αυτά ήταν η "αποκάλυψη των απίστων". Πάντα υπήρχαν αλλά ευτυχώς είναι μικρή μειοψηφία. Η εμπιστοσύνη στην ιατρική ενισχύθηκε. Σώθηκαν χιλιάδες ζωές. Δυστυχώς χάθηκαν και πολλές και μάλιστα φίλων αλλά και συναδέλφων.

Τι κάναμε καλά;

Νοσηλευτικά συντονίστηκε καλά ο δημόσιος με τον ιδιωτικό τομέα και παράλληλα υλοποιήθηκε ένα μοναδικό εμβολιαστικό πρόγραμμα. Πήραμε μέτρα εγκαίρως μεν με σημαντικό οικονομικό κόστος δε.

Τι δεν κάναμε καλά;

Χαλαρώσαμε πιο γρήγορα απ όσο έπρεπε.

Λεζάντα: «Νοσηλευτικά κατά την πανδημία συντονίστηκε καλά ο ιδιωτικός με τον δημόσιο τομέα»

Τι πιστεύετε ότι θα ζήσουμε σε υγειονομικό επίπεδο από το φθινόπωρο και μετά;

Η επόμενη φάση είναι αρκετά σύνθετη. Το πρώτο μέλημα του κράτους πρέπει να είναι η αναζωογόνηση του ΕΣΥ. Αυτό σημαίνει ανανέωση δομών και αντιλήψεων. Προσλήψεις επειγόντως καθώς ο αριθμός των γιατρών ελαττώνεται. Αν αυτά καθυστερήσουν θα έχουμε πρόβλημα. Παράλληλα πρέπει και ο ιδιωτικός τομέας να αναλάβει μερίδιο στα βάρη χωρίς επιστρατεύσεις και καταναγκασμούς. Όλα αυτά σημαίνουν όμως δαπάνες. Σοβαρές δαπάνες, που δεν ξέρω αν το κράτος μπορεί και θέλει να πραγματοποιήσει.

Ο γιατρός ως επάγγελμα έχει κερδίσει ή έχει χάσει από την κρίση;

Οι σοβαροί και υπεύθυνοι πάντα κερδίζουν από τις κρίσεις.

Διατελέσατε και πρόεδρος της ΕΡΤ3. Πως τα βγάλατε πέρα με τους δημοσιογράφους;

Μεγάλη τιμή και εμπειρία. Το πρόσημο της θητείας μου στην αγαπημένη ΕΡΤ-3 θα το βάλουν, πιθανότατα το έχουν βάλει ήδη, οι συντελεστές του καναλιού.

Τα χρόνια στην ΕΡΤ-3 ήταν συναρπαστικά. Με δημιουργικότητα, ανατροπές διεκδικήσεις, συγκρούσεις. Δεν ξεχνώ τα εκσυγχρονιστικά βήματα και τις νέες παραγωγές που ανέβασαν την απήχηση της. Η "Κυριακή στο χωριό" με τη Μάρνη Χατζηεμμανουήλ που βραβεύτηκε μάλιστα, επιβιώνει ακόμη. Αλλά και το πρωτοποριακό motoGP έγραψε τη δική του ιστορία. Είχα την εμπιστοσύνη του εκλεκτού υπουργού Θόδωρου Ρουσόπουλου και συνεργάστηκα με τον εργατικότατο Γιώργο Φράστανλη, τον επίμονο και αφιερωμένο Βασίλη Κοντογουλίδη και τη δημιουργική Εύα Μέρτζου, αλλά κυρίως με την Θάλεια Ιωαννίδου ως Γενική Διευθύντρια. Με όλους, δημοσιογράφους, τεχνικούς και διοικητικούς αισθανόμουν πάντα πολύ κοντά. Το "μαύρο" της ΕΡΤ ήταν τεράστιο αδιανόητο σφάλμα.

Λεζάντα: Στη Βαρκελώνη για τις ανάγκες του motoGP της ΕΡΤ-3

Περάσατε και από την ηγεσία της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη ως πρόεδρος της Διοικούσας επί Αντώνη Σαμαρά. Το ρεζουμέ ποιο ήταν;

Δύσκολη περίοδος το 2012. Στη δίνη του μνημονίου και της διάσπασης με τα κύματα του λαϊκισμού να φουντώνουν, προσπαθούσα να λειτουργήσει ο κομματικός μηχανισμός ομαλά. Το αποτέλεσμα των εκλογών του Μαΐου ήταν σοκαριστικό για τη Θεσσαλονίκη. Η κινητοποίηση και η προσπάθεια για τις εκλογές του Ιουνίου ήταν επίσης συγκινητική. Δεν θα ξεχάσω πόσο πολύ με βοήθησε η μεθοδικότητα του τότε προέδρου της ΟΝΝΕΔ Ανδρέα Παπαμιμίκου. Στη συνέχεια, η περαιτέρω παραμονή μου σε συνθήκες τριμερούς διακυβέρνησης ήταν δυσχερής. Το συμπέρασμα είναι ότι σε συνθήκες αστάθειας ανθεί ο παρακμιακός παραγοντισμός με αρνητικότατα αποτελέσματα.

Έτσι η θητεία μου ήταν μικρής διάρκειας και σε κάθε περίπτωση πολύ μικρότερη από αυτή του προηγούμενου και ιδιαίτερα επιτυχημένου προέδρου της Διοικούσας Βάκη Φραντζή.

Λεζάντα: Επί Αντώνη Σαμαρά ως πρόεδρος της Διοικούσας της ΝΔ Θεσσαλονίκης. «Το 2012 ήταν μια δύσκολη περίοδος»

Λεζάντα: Με παρέα στη ΔΕΘ του 2004: Γιάννης Τουσιάκης, Νικήτας Κακλαμάνης, Γιώργος Κωνσταντόπουλος, Σταύρος Καλαφάτης και Αντώνης Οικονόμου

Έχει νόημα η ενεργός πολιτική εν έτει 2022;

Πάντα έχει, αρκεί να υπάρχουν οι δομές και οι θεσμικές λειτουργίες στα κόμματα. Σήμερα και παρά τις διακηρύξεις του για το ρόλο των μελών πριν αναλάβει την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της την οδηγεί σε ατροφία που φοβάμαι ότι είναι και μεταλλαξιογόνος.

Με τι χαλαρώνετε σήμερα; Με σκι και πινγκ πονγκ;

Ευτυχώς υπάρχουν κι αυτές οι δυνατότητες στην πόλη μας εκτός από τις ταβέρνες, τους κινηματογράφους και τις εκδηλώσεις. Επισκέπτομαι το WE και απολαμβάνω εκεί τις κατεβασιές. Παράλληλα με παρέα καλών φίλων παίζουμε και ζωηρεύουμε με το πιγκ πογκ. Όταν μου δίνεται η ευκαιρία καταφεύγω και σε μικρές αποδράσεις στο βουνό ή τη θάλασσα.

Λεζάντα: «Με παρέα καλών φίλων ζωηρεύουμε με το πινγκ πονγκ»

Λεζάντα: Στο Kitzbuehell της Αυστρίας για σκι

Πάμε στα της πολιτικής: Πως θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας: Δεξιό, Νεοδημοκράτη, άνθρωπο του μεσαίου χώρου, φιλελεύθερο ή άνθρωπο της λογικής;

Μάλλον κλασικός Νεοδημοκράτης θα έλεγα. Βέβαια σήμερα κλασικοί Νεοδημοκράτες στεγάζονται εντός και εκτός της Νέας Δημοκρατίας.

Καλά κάνει ο Κώστας Καραμανλής και μιλάει που και που;

Θα ήθελα να τοποθετείται συχνότερα. Δέχεται πολεμική αλλά οφείλει να παρεμβαίνει με την εμπειρία του και να υπενθυμίζει αρχές και αξίες.

Λεζάντα: Με τον Σωτήρη Κούβελα και τον Νικόλαο Μέρτζο. Πίσω διακρίνεται ο Απόστολος Τζιτζικώστας

Πολλοί θα ήθελαν να μιλήσει και για τη δική του εποχή. Θα έπρεπε;

Το περιμένω. Ένας πολιτικός δεν μπορεί να μην εξηγεί έστω και αργά.

Πως κρίνετε μέχρι στιγμής την πρωθυπουργία του Κυριάκου Μητσοτάκη;

Θετικά. Αποδεικνύεται ότι η επιλογή στις τελευταίες εκλογές ήταν σωστή καθώς αν και βρέθηκε αντιμέτωπος με μεγάλες κρίσεις η Ελλάδα παρέμεινε σε σταθερή τροχιά. Επιπλέον αποδείχθηκε πως παρά τις κατά καιρούς υπερβολές και μεγαλοστομίες των ακραίων φιλελεύθερων, οι κρίσεις απαιτούν ισχυρό και οργανωμένο δημόσιο τομέα. Αυτό είναι χρήσιμο δίδαγμα και επιβεβαίωση της ορθότητας των αρχών μας. Δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι τα περί επιτελικού κράτους και βιαστικών μεταρρυθμίσεων δεν άντεξαν στις δυσκολίες των καιρών

Το δυνατό του σημείο;

Η εργατικότητα και ο συντονισμός του επιτελείου.

Που διαφωνείτε με την κυβερνητική πολιτική;

Παρασύρονται μερικές φορές από νομοθετικό υπερμεταρρυθμιστικό οίστρο και μετά αναγκάζονται να κάνουν σημειωτόν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ιστορία με τους προσωπικούς γιατρούς που χωλαίνει εξ αιτίας λανθασμένων κινήσεων.

Χρειάζεται τόσο πολύ πόλωση με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Η πόλωση τρέφει τους ακραίους εκατέρωθεν αλλά όχι τη δημοκρατία

Λεζάντα: Με το αγαπημένο του δίκυκλο

Για το τέλος: Θεσσαλονίκη: μήπως γκρινιάζουμε πολύ εμείς οι Θεσσαλονικείς για τα έργα που αργούν;

Δεν νομίζω. Οι υποσχέσεις που δεν τηρούνται συντηρούν την αναξιοπιστία. Η πόλη έχει μείνει πίσω.

Φταίμε και εμείς;

Το μόνο σίγουρο. Συμπεριφερόμαστε και διεκδικούμε μισοέτοιμοι και πολλές φορές αντιδραστικά και διασπασμένοι. Σαν να αποφεύγουμε την εξέλιξη. Θυμηθείτε τις αντιδράσεις Μπουτάρη για τη νέα παραλία, ένα έργο που μετά από χρόνια όταν ολοκληρώθηκε το παρουσίαζε υπερήφανα στους Ευρωπαίους, αποφεύγοντας μάλιστα να επισημάνει τον καθοριστικό ρόλο του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου.

Χρειάζεται μια ανανέωση το πολιτικό προσωπικό της πόλης;

Σήμερα υπάρχουν πολλά νέα πρόσωπα στο πολιτικό προσκήνιο. Η ανανέωση πάντα βοηθάει. Εκείνο που χρειάζεται είναι οι εκπρόσωποι μας να προσπαθούν να ενισχύουν το ειδικό βάρος τους. Αναγνωρίζω όμως ότι αρκετές φορές είμαστε κι εμείς άδικοι στις επικρίσεις μας και δεν τους υποστηρίζουμε αρκετά. Πέφτουμε θύματα της Αθηναιοκεντρικής σαγήνης.

Λεζάντα: Στο προαύλιο της Αγίας Σοφίας το 1987 λίγο μετ΄το γάμο του με την Νατάσας Γαβριηλίδου

Οικογένεια: Ο γιος του Γιωργής και η σύζυγός του Νατάσσα Γαβριηλίδου