Ροδόπη: Δύσκολοι καιροί για τους αλιείς της λιμνοθάλασσας της Βιστωνίδας

Πολύ άσχημα κλείνει η φετινή αλιευτική χρονιά για τους αλιείς του Συνεταιρισμού της Λίμνης Βιστωνίδας, μιας και στην μειωμένη παραγωγή σε κάποια είδη ψαριών, ήρθαν να προστεθούν και οι χαμηλές τιμές λόγω της έλλειψης ζήτησης.

Αυτό σημειώνει ο Πρόεδρος του Συνεταιρισμού της Λίμνης Βιστωνίδας, καθώς και του Πανελληνίου Συνδέσμου Μισθωτών Λιμνοθαλασσών κ. Γιώργος Γκίλης, που τονίζει πως θα πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη στήριξη από το κράτος στους αλιείς όλων των λιμνοθαλασσών. Αυτή η στήριξη, τονίζει, δεν αφορά αποζημιώσεις, αλλά βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου, στελέχωση με ιχθυολόγους των υπηρεσιών εποπτείας αλιείας, αλλά και την προσαρμογή των χρηματοδοτικών προγραμμάτων που θα ανοίξουν την επόμενη περίοδο, ώστε να μπορέσουν να αντέξουν οι 37 οικογένειες, η διαβίωση των οποίων εξαρτάται από τον Συνεταιρισμό.

Παράλληλα έχουν και σχέδια για το μέλλον, τόσο με την βελτίωση των εγκαταστάσεων και τη λειτουργία της λιμνοθάλασσας του Λαγού στο Φανάρι, αλλά και άνοιγμα σε νέες ιδέες, όπως ο αλιευτικό τουρισμός, ο οποίος θεωρούν πως μπορεί να λειτουργήσει οργανωμένα στη λιμνοθάλασσα.

Μειωμένη παραγωγή και μειωμένες τιμές

Η χρονιά φέτος, όπως για όλο τον κόσμο, είναι πολύ χάλια, σημείωσε ο κ. Γκίλης, και αυτό γιατί φέτος μια από τις κύριες παραγωγές τους, ο κέφαλος, ήταν μειωμένη κατά 60%.

Ακόμα πιο δύσκολη κάνει την κατάσταση το γεγονός ότι ενώ η παραγωγή της αθερίνας, που βγαίνει αυτή την περίοδο, είναι αυξημένη από τους 55 τόνους πέρυσι γύρω στους 100 φέτος, η τιμή της έπεσε στο μισό, που σημαίνει πως δεν θα δουν επιπλέον εισόδημα από αυτή την αύξηση.

Η μείωση αυτή αποδίδεται στην ενεργειακή κρίση, μιας και πλέον το ενδιαφέρον για την αποθήκευση του ψαριού αλλά και την μεταφορά του είναι μειωμένο.

Τα ίδια προβλήματα, όσο αφορά την τιμή, παρόλο που συνεχώς ακούμε για υψηλό κόστος των ψαριών για τους καταναλωτές, έχουν όλες οι λιμνοθάλασσες της χώρας, ενώ η αύξηση των γαλάζιων καβουριών, που αποτελούν τον «συνέταιρό» τους, όπως τα χαρακτήρισε, στην αλιεία απειλεί την παραγωγή των ψαριών.
Μόνο στη Βιστωνίδα φέτος συγκέντρωσαν 70 τόνους καβουριών που διοχετεύουν μεν στην αγορά, όμως η παρουσία τους σημαίνει σημαντική απώλεια αλιευμάτων. Και ενώ στην Βιστωνίδα συγκεντρώνουν όλα τα καβούρια που βρίσκουν, άλλες λιμνοθάλασσες που δεν ακολούθησαν την ίδια πολιτική, τώρα έχουν πρόβλημα.

Κρατούν ζωντανές τις λιμνοθάλασσες οι Συνεταιρισμοί

Ο κ. Γκίλης έχει τονίσει στο παρελθόν, και συνεχίζει να πιστεύει, πως όσο αναφορά τις Λιμνοθάλασσες, πως το κράτος δεν περιμένει μεγάλο εισόδημα από αυτούς που εκμισθώνουν τις λιμνοθάλασσες, όπως κάνει ο Συνεταιρισμός στη Βιστωνίδα, γιατί κατανοούν πως η παρουσία τους κρατά όλο το οικοσύστημα ζωντανό, μιας και έχει διαπιστωθεί και επιστημονικά, πως όπου σταμάτησε η εκμετάλλευση, οι λιμνοθάλασσες μετατράπηκαν σε έλη.

Όμως εκεί που θεωρούν πως έχουν αδικηθεί, είναι στο θέμα της ενίσχυσης για τις ζημιές που είχαν κατά την περίοδο του κορονοϊού, όταν αναγκάζονταν να πουλούν σε πολύ χαμηλές τιμές τα προϊόντα τους, που είναι από την φύση τους ευπαθή, ενώ τα κόστη συσκευασίας και μεταφοράς παρέμεναν σταθερά.

Ενώ όμως τελικά πέτυχαν λύση, με σχεδόν 500.000 ευρώ να περιμένουν την έγκριση του Υπουργείου Οικονομικών για να πληρωθούν οι αποζημιώσεις σε όλους τους επαγγελματίες ψαράδες των λιμνοθαλασσών, με το ΥΠΑΑΤ να εισηγείται να αποζημιωθούν μισό ευρώ το κιλό, σύμφωνα με τα όσα έχουν γραφτεί στις εκθέσεις των εποπτών αλιείας, αυτά τα χρήματα δεν έχουν εκταμιευτεί ακόμα.

Για αυτό και προσπαθούν να βρουν μια λύση για να ολοκληρωθεί η διαδικασία ώστε να μην είναι αδικημένοι όσοι δουλεύουν στις Λιμνοθάλασσες, που είναι από τους λίγους που δεν είδαν αποζημίωση την περίοδο του κορονοϊού.

Πέραν αυτού, προσπαθούν να βρουν και μια μόνιμη λύση όσο αφορά το θέμα όσων έχουν εισοδήματα από άλλες πηγές, που για να μην φορολογούνται από το πρώτο ευρώ, οι συνεταιρισμοί πρέπει να υποβάλλουν κάθε χρόνο, στο τέλος του χρόνου λίστα με τα ονόματά τους. Αυτό πιέζουν να αλλάξει, ώστε να αυτοματοποιηθεί το σύστημα και να μην χρειάζεται οι συνεταιρισμοί, κάθε χρόνο, να υποβάλλουν τις συγκεκριμένες λίστες.

Στόχος η βελτίωση των συνθηκών και της παραγωγής

Άλλωστε στόχος τους δεν είναι οι αποζημιώσεις, αλλά η βοήθεια για να αναπτυχθούν, να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας και τις απολαβές τους, ώστε αυτή η δουλειά να μην είναι δεύτερη, όπως γίνεται σήμερα γιατί δεν μπορεί να καλύψει όλα τα κόστη μιας οικογένειας, και να κινδυνεύει συνέχεια από τις συνθήκες, αλλά να γίνει μόνιμη και να τρέφει τις οικογένειές τους.

«Το κράτος πρέπει να κοιτάξει να βοηθήσει προς την ανάπτυξη» σημείωσε, και αυτό ελπίζουν πως θα μπορέσουν να κάνουν μέσω των χρηματοδοτικών προγραμμάτων που ανοίγουν το επόμενο διάστημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το επόμενο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας και Θάλασσας (ΕΠΑλΘ) στο οποίο ελπίζουν να εντάξουν προμήθειες και έργα για την βελτίωση των υποδομών και κατ’ επέκταση της παραγωγής, με όλες τις λιμνοθάλασσες της χώρας να έχουν ήδη έτοιμες προτάσεις.

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όμως είναι πως ενώ περιμένουν να καλυφθεί πάλι το 60% των επιλέξιμων δαπανών, αυτό θα υπολογιστεί με τις παραγωγές και τις τιμές των ετών 2017-18-19, όταν θα χρειαστεί να τα αγοράσουν το 2023, που οι τιμές έχουν σχεδόν διπλασιαστεί, που σημαίνει πως η επιδότηση θα είναι πολύ χαμηλή. Για αυτό και έχουν στείλει επιστολή προς το αρμόδιο υπουργείο, ώστε να αυξηθεί η δαπάνη για να καλύπτονται πραγματικά οι επιλέξιμες δαπάνες.

Τέλος ένα από τα αιτήματά τους είναι να στελεχωθούν κατάλληλα οι εποπτείες αλιείας, με ιχθυολόγους, οι οποίοι και θα μπορέσουν να καταλάβουν καλύτερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Λιμνοθάλασσες, αλλά και να τους προτείνουν λύσεις σε αυτά και σε όποια προκύψουν και να βοηθήσουν στην υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων, που θα ωφελήσουν και αυτούς που εργάζονται στις λιμνοθάλασσες, αλλά και το ίδιο το κράτος.

Με αυτό το σκεπτικό θέλουν η εισφορά του 5% που πηγαίνει στο κράτος, να διατίθενται στις εποπτείες αλιείας, για να κάνουν τις απαραίτητες μελέτες για την βελτίωση των υποδομών.

Ενδιαφέρον για τον αλιευτικό τουρισμό

Αυτό που ενδιαφέρει τον Συνεταιρισμό ιδιαίτερα είναι να προχωρήσουν, αν τους δοθεί η δυνατότητα, στην ανάπτυξη του αλιευτικού τουρισμού στην Λιμνοθάλασσα της Βιστωνίδας, που μπορεί στην περιοχή να συνδυαστεί με οικοτουρισμό, λόγω της πλούσιας πανίδας που διαβιεί στη λίμνη.

Ήδη στο Μεσολόγγι γίνεται μια προσπάθεια με μικρές ομάδες, όμως θέλουν να προχωρήσουν στη δημιουργία πιο οργανωμένου τουριστικού προϊόντος, αυτό όμως θα εξαρτηθεί και από το νομικό πλαίσιο, το οποίο τώρα θα ξεκαθαριστεί.

Πέρα του τουρισμού, σημαντική παρέμβαση χρειάζεται στις εγκαταστάσεις, με βελτίωση ψυγείων πάγου, συσκευαστηρίου αποθηκευτικού χώρου κτλ. Αυτές οι παρεμβάσεις θα βοηθήσουν αφενός να γίνει ευκολότερη η δουλειά τους, αλλά και να βελτιώσουν την παραγωγή, και μαζί με τα εργαλεία, όχι μόνο να αυξήσουν το εισόδημα όσων ήδη εργάζονται εκεί, αλλά και να αυξηθούν οι αλιείς.

Διαβάστε περισσότερα εδώ.