Για τέσσερα ολόκληρα χρόνια η μη κερδοσκοπική οργάνωση της ΑΡΣΙΣ στήριξε έμπρακτα και προστάτευσε τα ασυνόδευτα και ανήλικα παιδιά που ξεκίνησαν από τις χώρες τους για το μεγάλο ταξίδι της ελευθερίας προς την Ευρώπη.
Οι μεγάλες προσφυγικές ροές τον Μάρτιο του 2016 στην Ειδομένη, αποτέλεσαν και την αφετηρία για την έναρξη του προγράμματος «Safe Zones» της ΑΡΣΙΣ στις προσφυγικές δομές στη Θήβα και στα Λαγκαδίκια, λίγο πιο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Εξ αρχής ήταν αποφασισμένο να λειτουργήσουν για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα- μέχρι να δημιουργηθούν νέες δομές- ως βέλτιστη λύση στη μέχρι τότε κράτηση των ασυνόδευτων, ανήλικων προσφύγων στα αστυνομικά κρατητήρια, αναφέρει στο makthes.gr η γενική συντονίστρια των Safe Zones της ΑΡΣΙΣ στη Νότια Ελλάδα, Αργυρώ Δημοπούλου.
Το πρόγραμμα «Safe Zones» που υλοποιήθηκε με την στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης φιλοξένησε αγόρια 14 έως 18 ετών από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Ιράν, το Ιράκ παρέχοντάς τους ψυχολογική, κοινωνική και νομική υποστήριξη.
«Παιδιά που ήρθαν μόνα τους στην Ελλάδα από χώρες τις Ασίας, είτε χάθηκαν με την οικογένειά τους στη διάρκεια, φιλοξενήθηκαν μέχρι να προχωρήσουν οι διαδικασίες της συνέντευξης για την επανένωσή τους με την οικογένειά τους που βρίσκεται σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Πολλές φορές οι διαδικασίες διαρκούν δύο και τρία χρόνια», δηλώνει η κα. Δημοπούλου.
Με απώτερο σκοπό του προγράμματος την ομαλή μετάβαση των ευάλωτων νέων στην κοινωνία το «Safe Zones» όλο αυτό το διάστημα ήταν μια «αγκαλιά» για 422 πρόσφυγες στη δομή της Θήβας και 402 στα Λαγκαδίκια. «Κανονικά, η χωρητικότητα των δύο βραχυχρόνιων δομών ορίζεται στα 30 άτομα η καθεμιά, όμως υπήρχε κινητικότητα, πολλές φορές έφευγαν άτομα και ερχόντουσαν καινούργια. Κάποιοι έμειναν και παραπάνω από το προβλεπόμενο διάστημα και σίγουρα βοήθησε στην ένταξή τους», λέει η αρμόδια συντονίστρια.
Η οργάνωση της ΑΡΣΙΣ στάθηκε αρωγός δίπλα στους κατατρεγμένους νέους και τους πρόσφερε εκτός από την ασφάλεια, την ψυχολογική και νομική καθοδήγηση και μαθήματα ξένων γλωσσών, την ανάπτυξη βασικών εργασιακών δεξιοτήτων, ώστε να μπορέσουν να βρουν μια θέση εργασίας στην κοινωνία. Το «Safe Zones» μερίμνησε επίσης, για την ένταξη των προσφυγόπουλων στις σχολικές βαθμίδες, κάτι που πλέον τα μικρά παιδιά κινδυνεύουν να χάσουν με το αιφνίδιο κλείσιμο της δομής τους.
«Μας ειδοποίησαν στις 9 Σεπτεμβρίου για τη λήξη της ζώνης, οι εγγραφές των παιδιών στα κοντινά σχολεία είχαν ήδη ολοκληρωθεί, δεδομένου ότι το σχολικό έτος ξεκινά στις 13 Σεπτεμβρίου και οι θέσεις είναι συγκεκριμένες. Τώρα αυτά τα παιδιά θα μεταφερθούν σε άλλα κτίρια φιλοξενίας, εντός του αστικού ιστού, όμως είναι δύσκολο να ξέρουμε αν θα βρουν ελεύθερη θέση σε νέο σχολείο», δηλώνει η κα. Δημοπούλου αναφερόμενη στην ξαφνική λήξη του προγράμματος, με μια απλή ενημέρωση μόλις 20 ημέρες νωρίτερα, που δεν άφησε περιθώριο προετοιμασίας και στήριξης των περίπου 60 ασυνόδευτων ανηλίκων για τη μετάβασή τους σε ένα νέο περιβάλλον.
«Εμείς είμαστε ανοιχτοί στο διάλογο για να βρεθεί η λύση. Πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτά τα παιδιά όπως τους άλλους ανθρώπους», καταλήγει η ίδια.