Χωρίς περιστροφές, εκπτώσεις και «ναι μεν αλλά», θεωρώ υποχρέωσή μου να τονίσω για άλλη μια φορά ότι η μόνη άμυνα της κοινωνίας των ανθρώπων προς την πανδημία -και κάθε πανδημία- είναι το εμβόλιο. Τίποτα άλλο. Κάθε άλλη σκέψη για ανοσία αγέλης, μέσω της μαζικής νόσησης του πληθυσμού, συνοδεύεται από μεγάλο κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Τεράστιο και αβάσταχτο.
Ακόμη και τα χάπια που αναμένονται ή κάθε άλλος τρόπος θεραπείας που ακολουθείται ή μπορεί να επιλεγεί (ΜΕΘ, μονοκλωνικά κλπ), προϋποθέτει νόσηση βαριάς μορφής και αβέβαιης εξέλιξης.
Δεν τα υποστηρίζω αυτά ως… ειδικός, ούτε ζήλεψα την δόξα εκείνων που νομίζουν πως τα ξέρουν όλα, ή ότι εν πάση περιπτώσει γνωρίζουν τα μεγάλα μυστικά του κόσμου, αλλά καταγράφοντας από τη μια τις μελέτες και τις αποφάνσεις των επιστημόνων και από την άλλη τα στατιστικά στοιχεία για την επίδραση του ιού σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους.
Βλέποντας τα δεδομένα, πιστεύω ότι η κυβέρνηση οφείλει να σκληρύνει την στάση της και να επιδείξει περισσότερη τόλμη και αποφασιστικότητα, μη διστάζοντας να προκαλέσει την αντίδραση όσων νιώθουν πως αδικούνται ή θίγονται με τις αποφάσεις της. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Τα παρακάλια, τα σλόγκαν και τα επιχειρήματα, δεν πιάνουν σε ανθρώπους που έχουν μπλέξει με συνωμοσιολόγους κι έχουν παρασυρθεί στον χώρο της μη λογικής.
Μιλώ αφενός για επέκταση της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών σε ομάδες εργαζόμενων (δημόσιους υπαλλήλους που έρχονται σε επαφή με πολίτες, εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους στην εστίαση, αστυνομικούς, στρατιωτικούς κ.ά), αφετέρου για επιβολή ενός ιδιότυπου lockdown στους ανεμβολίαστους (απαγόρευση εισόδου τους σε χώρους διασκέδασης κι εστίασης, σε κομμωτήρια, σε γυμναστήρια, σε μέσα μαζικής μεταφοράς, ακόμη και σε σουπερμάρκετ).
Άλλη λύση δεν βλέπω να υπάρχει, ενώ το κρυφτούλι με τον ιό που παίζουμε με το άνοιξε- κλείσε, δεν καταφέρνει να τον περιορίσει.
Νομίζω ότι μια τέτοια προσέγγιση, την βλέπει σήμερα ως αναγκαία -ενδέχεται αύριο ως αναπόφευκτη- κάθε νοήμων πολίτης και πως όποιος επιμένει ακόμη να το παίζει αδιάφορος απέναντι στην προπαγάνδα των αντιεμβολιαστών, ή να προτιμά το δικό τους δικαίωμα στην «ελευθερία» και την «αυτοδιάθεση», παρά την υποχρέωση προστασίας της δημόσιας υγείας, σφάλει.
Η κατάσταση βαίνει συνεχώς επιδεινούμενη, πράγμα που απαιτεί αλλαγή πορείας. Δεν πάμε καλά και δεν είναι δυνατόν να αποδεχτούμε μοιρολατρικά εξήντα νεκρούς και διακόσιους σακατεμένους κάθε μέρα, για να μην παραβιάσουμε τα «θέλω» των αρνητών της πραγματικότητας.