Διαφορετικά για όλους θα είναι τα φετινά Χριστούγεννα. Ακόμη και για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, οι οποίοι έχουν συνηθίσει αυτές τις εορταστικές ημέρες να βρίσκονται δίπλα σε ασθενείς που νοσηλεύονται σε θαλάμους ή σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και να ανταλλάσσουν ευχές στους διαδρόμους και τις αίθουσες προσωπικού.
Τα αυστηρά μέτρα προστασίας δεν θα τους επιτρέψουν να… μοιραστούν αυτές τις στιγμές ούτε με τους συναδέλφούς τους, ενώ οι νοσηλευόμενοι, εκτός από τους οικείους τους με τους οποίους δεν επιτρέπεται να έρθουν σε επαφή, δεν θα καταφέρουν να αντικρίσουν και το χαμόγελο των νοσηλευτών που κρύβεται πίσω από τη μάσκα και την ειδική στολή.
Χρώμα και νότα αισιοδοξίας στον άνισο αγώνα με τον κορονοϊό, ωστόσο, δίνουν από τις αρχές Δεκεμβρίου λαμπιόνια και στολίδια. Οι δημοτικές αρχές αλλά και οι διοικήσεις των νοσοκομείων στόλισαν τους εξωτερικούς χώρους και τοποθέτησαν χριστουγεννιάτικα δέντρα ακόμα και στις κλινικές COVID-19. Μουσικοί, μπάντες, φοιτητές και εθελοντές προσπαθούν να τονώσουν το ηθικό των υγειονομικών και των ασθενών παίζοντας μουσική έξω από τα νοσοκομεία.
Σε κάθε περίπτωση, τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι τα πιο δύσκολα για τους εργαζομένους στα νοσοκομεία. Με εξαντλημένες δυνάμεις από το δεύτερο κύμα που άρχισε στα μέσα Οκτωβρίου, παίρνουν βαθιά ανάσα και όπως λένε γιατροί και νοσηλευτές στη «ΜτΚ» θα συνεχίσουν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης και την περίοδο των εορτών, αναβάλλοντας άδειες και ρεπό, ώστε να στηρίξουν το σύστημα υγείας αλλά και τους συναδέλφους τους.
Τα πιο δύσκολα Χριστούγεννα
των τελευταίων 40 ετών
«Είναι πραγματικά πρωτόγνωρο αυτό που ζούμε. Δουλεύω 40 χρόνια, αλλά δεν έχουμε ζήσει ξανά κάτι παρόμοιο. Μόνο την δεκαετία του ’80 θυμάμαι μία δύσκολη στιγμή. Λόγω της κακοκαιρίας είχε κλείσει ο δρόμος προς το ‘Παπανικολάου’ και χρειάστηκε να συνδράμει ο στρατός για να ανοίξει. Όμως φέτος είναι διαφορετικά, προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας με κίνδυνο την ζωή μας» λέει στη «ΜτΚ» ο διευθυντής της Β’ ΜΕΘ του «Παπανικολάου» Νικόλαος Καπραβέλος. «Δεν υπάρχουν Χριστούγεννα για εμάς, θα είμαστε όλοι φέτος στο νοσοκομείο. Αλλά θα απαγορεύεται να έχουμε συναντήσεις, να κόψουμε πίτες, ακόμα και να μοιράσει κάποιος γλυκά για την ονομαστική γιορτή του. Παραδοσιακά τις γιορτινές ημέρες οργανώναμε μαζώξεις σε κάποιες αίθουσες για να φάμε όλοι μαζί, αλλά αυτά δεν πρόκειται να γίνουν φέτος» τονίζει ο κ. Καπραβέλος.
Ο διευθυντής της Β’ ΜΕΘ του Παπανικολάου ζητά από τους πολίτες να σεβαστούν την αυτοθυσία των υγειονομικών και τις ημέρες των εορτών να μείνουν στα σπίτια τους για να παραμείνουν υγιείς όσο το δυνατόν περισσότεροι. «Υπολογίσαμε πως για φέτος υπάρχουν συνολικά 400 ημέρες που πρέπει να δοθούν σε εργαζόμενους για ρεπό και άδειες, δηλαδή στον καθένα 10-12 ημέρες. Λόγω της πανδημίας και των ελλείψεων σε προσωπικό δεν μπορούσε να λείψει κανείς. Και ξέρετε, αυτή την άδεια την χρειάζονται όσο τίποτα οι υγειονομικοί, για να αποσυμφορηθούν ψυχολογικά και να ξεκουράσουν το σώμα τους» προσθέτει ο κ. Καπραβέλος.
Στο νοσοκομείο Παπανικολάου έχουν τοποθετηθεί και στολιστεί τρία έλατα, σε μία προσπάθεια τόνωσης της ψυχολογίας των εργαζομένων. Τα δέντρα πρόσφεραν το Ταμείο Διοικήσεως και Διαχειρίσεως πανεπιστημιακών δασών σε συνεργασία με τις πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ, για τον στολισμό βοήθησαν ιδιωτικές εταιρείες και οι τεχνικές υπηρεσίες του δήμου Πυλαία-Χορτιάτης, ενώ το συντονισμό είχε το προσωπικό και η προϊσταμένη του Τμήματος Εποπτείας του νοσοκομείου.
«Είναι πιο δύσκολο για τους ασθενείς»
Ούτε στο «Παπαγεωργίου» δεν είναι ίδια η διάθεση των εργαζομένων με άλλες χρονιές. Με τις κλίνες ΜΕΘ να είναι συνεχώς γεμάτες, γιατροί και νοσηλευτές βάζουν πρώτα το αίσθημα του καθήκοντος και δεν θα λείψουν στιγμή από το νοσοκομείο. «Θα είναι διαφορετικά για όλους μας, αλλά ακόμα πιο δύσκολο για τους ασθενείς. Απαγορεύεται να έρθουν στα δωμάτια οι συγγενείς τους, αλλά ακόμα και εμείς δεν θα μπορούμε να έχουμε μια πιο ζεστή επαφή μαζί τους. Δεν βλέπουν ούτε τα πρόσωπα μας λόγω της στολής» δηλώνει ο πρόεδρος των εργαζομένων του νοσοκομείου Παπαγεωργίου, Παναγιώτης Τουχτίδης. Ο ίδιος προσφέρει τις υπηρεσίες του στην αίθουσα ανάνηψης, όπου πλέον έχει διαμορφωθεί ως ΜΕΘ και υπάρχουν οκτώ κλίνες. «Ακόμα το δεύτερο κύμα δεν έχει αναχαιτιστεί, είμαστε πολύ δύσκολα. Είμαστε όλοι παγωμένοι ακόμα, γιατί δυστυχώς καθημερινά καταγράφονται πολλοί θάνατοι» υπογραμμίζει.
Οι υγειονομικοί θα είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις εορταστικές επισκέψεις και τις οικογενειακές συναντήσεις, πάντα με το φόβο μη μεταδώσουν τον ιό εν αγνοία τους. «Φέτος δεν θα μπορέσουμε να έχουμε κοινωνικές επαφές, ούτε να δούμε τους συγγενείς μας. Είμαστε καθημερινά στις ΜΕΘ, ακόμα και αρνητικά να βγουν τα τεστ που θα κάνουμε, δεν θα πάμε να δούμε τους γονείς μας» αναφέρει ο κ. Τουχτίδης. Ο ίδιος θα δουλεύει από τα Χριστούγεννα έως και τις 30 Δεκεμβρίου κάθε νύχτα στο νοσοκομείο για να ενισχύσει την προσπάθεια των συναδέλφων του. «Δεν μπορούμε να χαλαρώσουμε ακόμα. Τα περιστατικά στη ΜΕΘ είναι βαριά και δεν δείχνουν γρήγορα σημάδια βελτίωσης. Ελπίδα μας πλέον είναι το εμβόλιο» σχολιάζει.
Μία σημαντική πράξη όμως που κάνει το σωματείο εργαζομένων, όπως και σε άλλα νοσοκομεία, είναι η βοήθεια κατ’ οίκον σε υγειονομικούς που βρίσκονται σε καραντίνα. «Υπάρχουν συνάδελφοί μας που μένουν μόνοι και δεν έχουν κανέναν να τους βοηθήσει. Γι’ αυτό οργανώσαμε μία ομάδα και τους πηγαίνουμε έξω από τις πόρτες τρόφιμα και φάρμακα» εξηγεί ο κ. Τουχτίδης.
Ορθοπεδικός για ένα μήνα
σε μονάδα COVID
Ο Παύλος Αλεξιάδης είναι ορθοπεδικός στο «Ιπποκράτειο», ωστόσο το καθήκον και οι ανάγκες που δημιούργησε η πανδημία τον οδήγησαν για ένα μήνα στο μπλε κτίριο του νοσοκομείου που έχει μετατραπεί σε κλινική COVID-19. «Ήταν μία εμπειρία δύσκολη και έντονη, καθώς κάθε ήμερα δίναμε όλοι τον καλύτερο μας εαυτό» λέει στη «ΜτΚ». Λίγες ημέρες πριν αποχωρήσει από την κλινική COVID-19 και επιστρέψει στην ορθοπεδική, όλοι μαζί οι νοσηλευτές στόλισαν δέντρο στο θάλαμο και φωτογραφήθηκαν δίπλα σε αυτό. «Έδωσε μία νότα αισιοδοξίας, ωστόσο δεν μπόρεσε να ξεπεραστεί το βαρύ κλίμα που υπάρχει στην κλινική COVID-19» αναφέρει ο κ. Αλεξιάδης. Πάντως, αυτό που του έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν ότι όλοι οι εργαζόμενοι ήταν μία… γροθιά. «Υπήρχε το δέσιμο του ‘συμπολεμιστή’. Έβλεπες συναδέλφους που δεν τους ήξερες αλλά δενόσουν αμέσως γιατί ήταν κοινές οι δυσκολίες. Συνεχίζω και πηγαίνω στην κλινική για να δω τους συναδέλφους».
Υπήρχαν αρκετές δύσκολες και δυσάρεστες στιγμές, που ο Παύλος Αλεξιάδης δεν μπόρεσε να κρατήσει τα δάκρια του. «Θυμάμαι στιγμές που με έπιασαν τα κλάματα. Η απώλεια ενός ανθρώπου πάντα με έκανε να συγκινηθώ. Ειδικά όταν έφευγαν άνθρωποι νεαρής ηλικίας, ενώ πολύ δύσκολο ήταν όταν συγγενείς νοσηλεύονταν στην ίδια κλινική και ο ένας από αυτούς έχανε τη μάχη». Τον ιό τον… γνώρισε ως γιατρός αλλά και ως ασθενής. «Το πέρασα ελαφριά, όπως και η οικογένεια μου. Όταν πήγα ξανά στο νοσοκομείο, ήξερα πλέον πως νιώθουν οι ασθενείς. Είναι άλλο πράγμα να διαβάζεις την συμπτωματολογία του ιού και άλλο να το ζεις» τονίζει χαρακτηριστικά.
Με αγάπη… από τα Ιωάννινα
Νοσηλεύτριες και νοσηλευτές συγκίνησαν με την απόφασή τους να αφήσουν σπίτια και οικογένειες για να έρθουν στη Θεσσαλονίκη και να βοηθήσουν στα νοσοκομεία της πόλης. Μία από αυτές, είναι η ακτινολόγος - μηχανολόγος Μαρία Μπένου, που χωρίς δεύτερη σκέψη ετοίμασε την βαλίτσα της και ξεκίνησε από τα Ιωάννινα για να ενσωματωθεί στο δυναμικό του «ΑΧΕΠΑ». «Πλέον κοντεύω ένα μήνα που είμαι Θεσσαλονίκη και έχω να πω ότι άξιζε που ήρθα. Θα το έκανα ξανά και πάλι. Είμαι πολύ περιφανή που πήρα αυτή την απόφαση χωρίς να το σκεφτώ ιδιαίτερα. Δεν το μετάνιωσα καθόλου» απαντά όταν τη ρωτάς για την απόφασή της, έχοντας πάντα ένα χαμόγελο αισιοδοξίας.
Όπως λέει οι συνάδελφοι της στο «ΑΧΕΠΑ» την αγκάλιασαν αμέσως και ένιωσε οικειότητα από τις πρώτες ημέρες. «Η πρώτη εβδομάδα ήταν δύσκολη, μέχρι να μάθω πως λειτουργούν στο νοσοκομείο. Όλοι με δέχθηκαν πολύ καλά και πλέον μου ζητούν να παραμείνω περισσότερο». Δεν την ενοχλεί που θα περάσει τα Χριστούγεννα μακριά από το σπίτι της, καθώς έχει συνηθίσει αυτές τις ημέρες να είναι πάντα στο νοσοκομείο. «Τις καλύτερες γιορτές τις κάναμε στο νοσοκομείο. Έχω να κάνω Χριστούγεννα στο σπίτι μου πολλά χρόνια. Φέτος μου αρέσει που είμαι σε μία άλλη πόλη και γνώρισα νέους συναδέλφους» αναφέρει, χωρίς να κρύψει ότι το μόνο πρόσωπο που σκέφτεται είναι η κόρη της. «Όταν έφευγα το μόνο που μου είπε ήταν να προσέχω πολύ, γιατί αν πάθω κάτι θα με… σκοτώσει η ίδια» λέει γελώντας.
Στο προαύλιο του «ΑΧΕΠΑ», ο δήμος Θεσσαλονίκης τοποθέτησε ένα δέντρο 10 μέτρων για να εμψυχώσει εργαζόμενους και ασθενείς. Ωστόσο, όπως λέει η κ. Μπένου, «λόγω του φόρτου δεν ακούμε κανέναν να λέει ‘χρόνια πολλά’ μέσα στο νοσοκομείο». Η ίδια θα περάσει τα Χριστούγεννα δουλεύοντας και έπειτα μόνη της στο δωμάτιο κεντρικού ξενοδοχείου που φιλοξενεί δωρεάν τους εθελοντές υγειονομικούς που ήρθαν στην πόλη.
Διαφορετικά… και στην Α’ Προπαιδευτική
Παθολογική Κλινικής του «ΑΧΕΠΑ»
Της Έλενας Αποστολίδου
«Θέλουμε να κερδίσουμε τη μάχη και θα την κερδίσουμε. Είμαστε καταπονημένοι, κουρασμένοι, ταλαιπωρημένοι από τον πολυήμερο καθημερινό αγώνα των τελευταίων εβδομάδων στη δεύτερη και πιο δύσκολη για τη Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη φάση έξαρσης της COVID-19. Πολλοί από το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό στον αγώνα μας αυτό έχουμε προσβληθεί και μολυνθεί από τον ιό SARS-CoV-2, έχουμε αρρωστήσει, επανήλθαμε υγιείς και συνεχίζουμε τη μάχη με μεγαλύτερο πάθος και ηθικό, γνωρίζοντας ότι είναι η ώρα μας, είναι ένα στοίχημα για μας και χρέος ζωής, είναι η ώρα των γιατρών και των νοσηλευτών, είναι η ώρα του Εθνικού Συστήματος Υγείας με τα προβλήματα και τις ελλείψεις του να προσφέρει στον Έλληνα πολίτη το ύψιστο αγαθό, την υγεία του και την ίαση από τον φονικό αυτό ιό» δηλώνει στη «ΜτΚ» ο καθηγητής Παθολογίας Χρήστος Σαββόπουλος, Διευθυντής της Α’ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής ΑΠΘ, στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ.
Ο ίδιος εκφράζοντας τις ευχαριστίες του σε όλο το ιατρονοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό της κλινικής, αλλά και του νοσοκομείου γενικότερα, μίλησε για τον αγώνα που δίνουν κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες. «Η κλινική μας υπό τις συνθήκες αυτές, 24 μέρες μετά τη λειτουργία και αυτής αποκλειστικά ως κλινικής COVID, να νοσηλεύει πλέον σήμερα και να προσφέρει τις υπηρεσίες της και σε ασθενείς με επείγοντα νοσήματα της Παθολογίας πλην της λοίμωξης από κορονοϊό, όπως αιμορραγίες πεπτικού, εγκεφαλικά επεισόδια, παγκρεατίτιδες, λευχαιμίες και πολλά άλλα. Είμαστε όλοι στον αγώνα αυτό ενωμένοι σαν μια γροθιά. Λειτουργούμε ως συγκοινωνούντα δοχεία, με άριστη συνεργασία με το Κέντρο Αναφοράς για την COVID-19 της Α’ Παθολογικής Κλινικής ΑΠΘ, που στις 26 Φεβρουαρίου ‘μπήκε’ πρώτη πανελληνίως στον αγώνα, νοσηλεύοντας την πρώτη ασθενή (ασθενής 0). Από τότε μάθαμε πολλά, δεν είναι πλέον για μας η COVID-19 ένα απροειδοποίητο διαγώνισμα, έχουμε αρκετά όπλα στη θεραπευτική μας φαρέτρα και επιπλέον περιμένουμε τα εμβόλια, που θα βοηθήσουν πάρα πολύ στον αγώνα μας αυτό».
Ο κ. Σαββόπουλος, θέλησε να δώσει το δικό του μήνυμα σε όλους τους πολίτες, επισημαίνοντας την ανάγκη επαγρύπνησης και μεγάλης προσοχής αυτές τις ημέρες των εορτών. «Το μήνυμα που θέλουμε να μεταφέρουμε στους συμπολίτες μας με τη συμβολική αυτή φωτογράφηση είναι ότι θα πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς, να μη χαλαρώσουν αναφορικά με τα ατομικά μέτρα ασφαλείας βοηθώντας την προσπάθειά μας να ελέγξουμε την πανδημία ώστε να επέλθει ύφεση, να γιορτάσουν διαφορετικά φέτος τα Χριστούγεννα σε οικογενειακό επίπεδο και να υποδεχθούν ως Αγιοβασιλιάτικο δώρο το εμβόλιο έναντι του κορονοϊού».
* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 25-27 Δεκεμβρίου 2020.