Σύμφωνα με τους εργαζόμενους «πρόκειται για χιλιάδες ανθρώπους που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της πανδημίας, μέρα - νύχτα, από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα, είτε ως διοικητικοί, είτε ως οδηγοί, είτε στα τηλεφωνικά κέντρα, είτε ως μέλη των Κινητών Μονάδων του οργανισμού, με όλους τους τρόπους! Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα αψηφώντας και την προσωπική τους υγεία και ασφάλεια προκειμένου να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους».
Ακολούθως το Σ.Ε. ΕΟΔΥ τονίζει πως «Στην πραγματικότητα ρίχτηκαν στη μάχη του υποστελεχωμένου Εθνικού Συστήματος Υγείας, χωρίς καν επίδομα ανθυγιεινής εργασίας όπως οι συμβασιούχοι επικουρικοί συνάδελφοί μας, χωρίς να καλύπτουν ούτε το ένα χιλιοστό των τραγικά μεγάλων κενών στη δημόσια υγεία, βρισκόμενοι στην πρώτη γραμμή ακόμα και στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ενώ έχουν σχεδόν ένα χρόνο να πληρωθούν τα εξαιρέσιμα τους ( νυχτερινές βάρδιες, κυριακάτικες, βάρδιες σε αργίες/εορτές )».
Σε αυτό το πλαίσιο το Σ.Ε. του ΕΟΔΥ ζητάει από τη διοίκηση του οργανισμού να προχωρήσουν στην πρόσληψη αυτών των εργαζομένων και από τα κοινοβουλευτικά κόμματα να πάρουν επισήμως θέση.
Ολόκληρη η ανοιχτή επιστολή:
Ανοιχτή επιστολή προς:
τον Πρόεδρο του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (Ε.Ο.Δ.Υ.)
το Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (Ε.Ο.Δ.Υ.)
Ν.Δ., ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ΠΑ.ΣΟ.Κ., Κ.Κ.Ε., Πλεύση Ελευθερίας
Με την παρούσα επιστολή μας θέλουμε να κάνουμε γνωστή για ακόμη μια φορά, την κραυγή αγωνίας, χιλιάδων συμβασιούχων του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας, των οποίων οι συμβάσεις λήγουν τους αμέσως επόμενους μήνες (31/08 λήγουν οι συμβάσεις των εργαζομένων στο πρόγραμμα Philos, 30/11 λήγουν οι συμβάσεις στο πρόγραμμα των Κινητών Μονάδων Υγείας) και προς το παρόν βρίσκονται στο πλήρες σκοτάδι για το “τι μέλλει γενέσθαι” με την ανεργία να μας χτυπάει την πόρτα πιο δυνατά από ποτέ.
Υπενθυμίζουμε ότι πρόκειται για χιλιάδες ανθρώπους που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της πανδημίας, μέρα - νύχτα, από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα, είτε ως διοικητικοί, είτε ως οδηγοί, είτε στα τηλεφωνικά κέντρα, είτε ως μέλη των Κινητών Μονάδων του οργανισμού, με όλους τους τρόπους! Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα αψηφώντας και την προσωπική τους υγεία και ασφάλεια προκειμένου να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους.
Υπενθυμίζουμε ότι πρόκειται για εκατοντάδες ανθρώπους που έδωσαν την μάχη της ανθρωπιάς, μέσα στα διάφορα camp όλης της χώρας, δίνοντας τον καλύτερο τους εαυτό για την υγειονομική περίθαλψη των ξεριζομένων προσφύγων όλου του κόσμου που βρέθηκαν στην χώρα.
Εκατοντάδες από αυτούς βρέθηκαν σε νοσοκομεία και κέντρα υγείας, για να “ανακουφίσουν” σύμφωνα με τους ορισμούς του προγράμματος philos II από τον φόρτο που “επιφέρουν” οι προσφυγικοί πληθυσμοί. Στην πραγματικότητα ρίχτηκαν στη μάχη του υποστελεχωμένου Εθνικού Συστήματος Υγείας, χωρίς καν επίδομα ανθυγιεινής εργασίας όπως οι συμβασιούχοι επικουρικοί συνάδελφοί μας, χωρίς να καλύπτουν ούτε το ένα χιλιοστό των τραγικά μεγάλων κενών στη δημόσια υγεία, βρισκόμενοι στην πρώτη γραμμή ακόμα και στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ενώ έχουν σχεδόν ένα χρόνο να πληρωθούν τα εξαιρέσιμα τους ( νυχτερινές βάρδιες, κυριακάτικες, βάρδιες σε αργίες/εορτές )
Κε Πρόεδρε του ΔΣ του ΕΟΔΥ
Καλούμε τόσο εσάς όσο και το Διοικητικό του Συμβούλιο του οργανισμού άμεσα να πάρετε επίσημη θέση και αποφάσεις υπέρ της παραμονής όλων των εργαζομένων που λήγουν οι συμβάσεις τους στις θέσεις τους.
Προς τις ηγεσίες και τα στελέχη των πολιτικών κομμάτων της νέας βουλής:
Σας καλούμε άμεσα να πάρετε θέση όσον αφορά το μέλλον χιλιάδων ανθρώπων που τις επόμενες 100 μέρες αναμένεται να βρεθούν στο δρόμο! Σας καλούμε να στηρίξετε τον αγώνα εκατοντάδων εργαζομένων για τους οποίους επίκειται το φάσμα της ανεργίας, την ίδια ώρα που η ήδη υποστελεχωμένη δημόσια υγεία θα στελεχωθεί κι άλλο. Υπενθυμίζουμε ότι και μαγικά να γινόταν η μεταφορά μας στο ΕΣΥ, δεν καλύπτουμε ούτε το ένα δέκατο των κενών θέσεων. Ωστόσο, αν τα χειροκροτήματα του 2020 και 2021 είναι να μας οδηγήσουν σε μερικές μέρες στην ανεργία δεν θα πούμε κανένα ευχαριστώ για μια τέτοια αισχρή υποκρισία. Δεν σκοπεύουμε να δούμε την πόρτα της ανεργίας πεταγμένοι σαν στημένες λεμονόκουπες αφού βγάλαμε όλη την πανδημία στην πλάτη μας. Ζητούμε να βρεθεί λύση όσο ακόμα είναι νωρίς. Ζητούμε ξεκάθαρη στήριξη στην παραμονή στην εργασία διότι είναι δικαίωμα όπως και η δημόσια υγεία η οποία θα πληγεί κι αυτή ανεπανόρθωτα. Για αυτό ζητούμε την πολιτική σας βούληση στη στήριξη του αυτονόητου.